Προχωρώντας κανείς προς το Ιερό Βήμα θα ανεβεί στον Σολέα με τον παλαιοχριστιανικό δεσποτικό θρόνο, το παραθρόνιο και τους δύο χορούς των ιεροψαλτών. Ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια σωματικά, ανεβαίνεις και πνευματικά.
Είτε για να προσκυνήσεις τις αγίες εικόνες, είτε για να προσφέρεις τα δώρα σου, σε εορτή ή μνημόσυνο, είτε για να πλησιάσεις το Άγιο Ποτήριο της Θείας Κοινωνίας. Οι Πατέρες λένε ότι ο Σολέας είναι το πύρινο ποτάμι, που όταν το διαβείς σε οδηγεί στην αιωνιότητα.
Οι μεγάλες δεσποτικές εικόνες του μεσαίου κλίτους (1.40 μ. πλάτος επί 2.10 μ. ύψος), αλλά και οι μικρότερες είναι μοναδικές και ανεπανάληπτες, φωτεινές και εντυπωσιακές, απαράμιλλου κάλλους και τεχνοτροπίας, που σε καθηλώνουν σέ την πρώτη ματιά.
Ακολουθούν τη σχολή του Πανσέληνου, αλλά έχουν και την προσωπική σφραγίδα και αισθητική του ικανότατου αγιογράφου Δημήτριου Βάσσου από την Κοζάνη.
Το εικονοστάσιο, απλό αλλά επιβλητικό, ακολουθεί την ίδια διάταξη με τις κιονοστοιχίες, τις βάσεις και τα κιονόκρανα, τα θωράκια με τα παλαιοχριστιανικά σύμβολα (Α-Ω, Χ-Ρ, ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ, τον Φοίνικα κ.ά.) και τα ελαφρώς διακοσμημένα επιστήλια. Κατασκευασμένο με βάση την αποξηραμένη καρυδιά και καλυμμένο με την τέχνη της μαρμαρυγής σου δίνει την αίσθηση της ομορφιάς των αρχαίων ναών της Χριστιανοσύνης.
Κατά τον ίδιο τρόπο είναι κατασκευασμένο και το Άγιο Κουβούκλιο που καλύπτει την Αγία Τράπεζα Τέσσερις κίονες που καταλήγουν σε αψίδες, υποβαστάζοντας μικρό θόλο με το σταυρό, τον οποίο αντικρύζεις από τον κυρίως ναό να ξεχωρίζει πάνω από το εικονοστάσιο.
Στη κόγχη του Ιερού Βήματος έχει κατασκευαστεί το σύνθρονο, ο επισκοπικός θρόνος και τα παραθρόνια. Εκεί στέκεται ο επίσκοπος και οι πρεσβύτεροι κατά την ψαλμωδία του τρισάγιου ύμνου, του «Κύριε, σώσον τους ευσεβείς» μέχρι και το αποστολικό ανάγνωσμα.
Εντύπωση προκαλεί και ο λεγόμενος «βατικάνειος σταυρός», που δεσπόζει στην Αγία Τράπεζα ως Ιερό Αρτοφόριο. Αποτελεί πιστό αντίγραφο του αρχαιότερου βυζαντινού σταυρού που διασώζεται στο Μουσείο του Βατικανού και αποτελεί δώρο του αυτοκράτορα Ιουστίνου και της συζύγου του προς τον λαό της Ρώμης τον 7ο μ.X. αιώνα
Την εκκλησία την αφιερώσαμε στον οσιότατο Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη, άγνωστο σε πολλούς μέχρι πρόσφατα, με το σκεπτικό: Να τιμήσουμε ένα σύγχρονο Άγιο που κοιμήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 1924, στην Κέρκυρα, σαράντα μέρες μετά την εκδίωξή τους από την Καππαδοκία, όπως ο ίδιος το προείπε. Μέχρι τελευταία ζούσαν άνθρωποι που τον γνώρισαν και περιέγραφαν τη ζωή και τα θαύματά του. Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης είχε πηγή έμπνευσης τον Άγιο Αρσένιο. Είναι προστάτης των καρκινοπαθών, των άτεκνων ζευγαριών και γενικά των πονεμένων ανθρώπων. Θαύματα περιγράφονται στις μέρες μας στην Κοινότητα και σε όλη τη Κύπρο. Μέρος από το χαριτόβρυτό του λείψανο διαφυλάττεται στο ναό μας και είναι πηγή δύναμης, ευλογίας και αγιασμού. Κράτησε έξι χωριά, τα Φάρασα της Καππαδοκίας, ελληνικά, χριστιανικά και ορθόδοξα, θαυματουργώντας όχι μόνο στους χριστιανούς αλλά με διάκριση και σε μουσουλμάνους, διατηρώντας έτσι τις ισορροπίες μεταξύ τους.
Ευχόμαστε αυτή την ισορροπία να ευλογήσει να έχουμε στην προσωπική μας ζωή αλλά και στην Κύπρο με το εθνικό μας θέμα, για να Παραμείνει αυτός ο τόπος Ελληνικός και Ορθόδοξος.
Πηγή: «Ορθόδοξη Μαρτυρία», έκδοση Παγκυπρίου συλλόγου Ορθοδόξου παραδόσεως «Οι φίλοι του Αγίου Όρους», αριθμ. 108, χειμώνας 2016.