Μαρτύρησε στις 30 Απριλίου του 1725.
Η Αγία καταγόταν από την Προύσσα, από γονείς θεοσεβείς. Ήταν ωραία στην όψη και είχε φόβο Θεού. Παντρεύτηκε και όντας νεόνυμφη την αγάπησε με σατανικό έρωτα ένας Τούρκος γείτονάς της.
Ο άντρας της έκανε ενέργειες και επέτυχε να γίνει η δίκη στην Κωνσταντινούπολη, πιστεύοντας ότι εκεί θα κριθεί σωστά. Παρουσιάστηκε όμως στη Κωνσταντινούπολη και ο κατήγορός της και ψευδομαρτύρησε ξανά μπροστά στον κριτή. Η Αγία απολογήθηκε με παρρησία ότι ουδέποτε ξεστόμισε τέτοιο λόγο και ότι είναι Χριστιανή και Χριστιανή θέλει να πεθάνει. Τότε, με προσταγή του κριτή , έδειραν την Αγία και την έκλεισαν στη φυλακή του Χάσκιοϊ.
Δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια την είχαν στη φυλακή και κάθε τόσο την έβγαζαν , την ρωτούσαν και την έκριναν και πάλι μέσα. Αλλά και μέσα στη φυλακή είχε πόλεμο από τις τούρκισσες που ήταν συγκρατούμενές της ,γυναίκες κακές, που τις παρακινούσε ο διάβολος να πειράζουν και να θλίβουν την μάρτυρα.
Εκείνη η μακαρία υπέμενε με μεγάλη γενναιότητα και μάλιστα πρόσθετε ταλαιπωρία στον εαυτό της με νηστεία και κακοπάθεια , καθώς το μαρτύρησαν χριστιανές που ήσαν μαζί στη φυλακή και ύστερα αποφυλακίστηκαν. Ήταν τόση η πνευματική ευφροσύνη που ένιωθε η Αγία , φυλακισμένη για την αγάπη του Χριστού, ώστε όταν της μήνυσε ο ευλαβής Χριστιανός Μανώλης ο Κιουρτζίμπασης ότι μπορεί να την ελευθερώσει , εκείνη δεν δέχτηκε, θεωρώντας τη φυλακή σαν βασιλικό παλάτι .
Έτσι έμεινε εκεί δέσμια για τον Χριστό και εκεί τελείωσε και την ζωή της και παρέδωσε την καθαρή της ψυχή στον Κύριο, κερδίζοντας το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου.
Οι Χριστιανοί ενταφίασαν το τίμιο λείψανό της στο Χάσκιοϊ και ,μετά από τρεις χρόνους που της έκαναν ανακομιδή, βρέθηκε το άγιο λείψανο να ευωδιάζει άφθορο και ακέραιο. Με πολλή ευλάβεια οι Χριστιανοί το πήραν και το εναπέθεσαν στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, με την άδεια του τότε Πατριάρχου Παϊσίου.
Η Εκκλησία εορτάζει την ανακομιδή των ιερών λειψάνων της Αγίας Αργυρής στις 30 Απριλίου.