Ας μη χάνουμε λοιπόν το θάρρος και ας μη διστάζουμε στις προσευχές. Διότι κι αν ακόμη πέσουμε στο ίδιο το βάραθρο της κακίας, θα μπορέση γρήγορα να μας ανασύρη από εκεί.
Κανένας δεν αμάρτησε τόσο πολύ όσο αυτός. Διότι πραγματικά διέπραξε κάθε είδος πονηρίας. Και αυτό φανερώνουν τα δέκα χιλιάδες τάλαντα. Κανένας δεν ήταν τόσο έρημος όσο αυτός. Αυτό φανερώνει το ότι δεν μπορούσε να πληρώση το χρέος του. Αλλ’ όμως αυτόν που προδόθηκε από παντού, μπόρεσε να τον σώση η δύναμις της προσευχής.
Και έχει τόση μεγάλη δύναμι η προσευχή, λέγει, ώστε αυτόν που ήρθε σε σύγκρουσι με τον Κύριο και με έργα και με αμέτρητα πράγματα να τον απαλλάξη από τον ποινή και την τιμωρία; Ναι, άνθρωπε, έχει τόσο μεγάλη δύναμι.
Και δεν είναι μόνη της η προσευχή που κατορθώνει τα πάντα, αλλά έχει σύμμαχο και πολύ μεγάλο βοηθό την φιλανθρωπία του Θεού, που δέχεται την προσευχή, που στην περίπτωση αυτή τα έκανε όλα και κατέστησε ισχυρή την προσευχή. Και αυτό ακριβώς υπονοώντας έλεγε: «Τότε ο κύριος τον λυπήθηκε και τον άφησε να φύγη χαρίζοντας του το δάνειο», για να μάθης ότι μαζί με την προσευχή και πριν από την προσευχή τα έκανε όλα η ευσπλαχνία του Κυρίου.
( Εις την παραβολήν των μυρίων ταλάντων Α΄,ΕΠΕ 26, 50-56. PG 51, 26 )
Από το βιβλίο: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Χρυσοστομικός Άμβων Ε΄ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ Τα νεύρα της ψυχής»
Έκδοσις
Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους