Ονομάζομαι Σταυρούλα και ο σύζυγός μου Παναγιώτης Χατζηκωστή. Με την δύναμη του Θεού έχουμε τρία παιδιά και διαμένουμε στην Λευκωσία της Κύπρου. Είχαμε την πνευματική χαρά να γίνουμε αυτόπτες μάρτυρες θαυμαστών γεγονότων, κατόπιν της επικλήσεως του ονόματος και των πρεσβειών του ανθρώπου του Θεού, του π. Νικολάου Πέττα.
Με πολλή ταπείνωση, αλλά και δέος, θα θέλαμε, σεβαστοί πατέρες του Άθωνα και αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, προς δόξαν του Θεούν να καταγράψουμε τα θαυμαστά γεγονότα που η οικογένειά μας είχαμε την ευλογία να ζήσουμε, με τη χάρη του αοιδίμου γέροντος Νικολάου.
Το Μάρτιο του 2016, είχαμε την τιμή να επισκεφτεί το νησί μας, την Κύπρο, υιιός του π. Νικολάου, ο αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος. Ήταν η δεύτερη φορά που συναντούσαμε τον σεβαστό κληρικό και ζητήσαμε από τον ίδιο την ευλογία να τον συνοδεύσουμε στα προσκυνήματα και στις υποχρεώσεις του, αλλά και να του παρέχουμε κάθε δυνατή εξυπηρέτηση ως ένδειξη της ευγνωμοσύνης μας, τόσο για τις προσευχές του σε μία δύσκολη περίοδο (κατά την οποία ασθενούσε μέλος από την οικογένειά μας), όσο και για το αναπάντεχο δώρο του στις 26 Νοεμβρίου 2015, όταν ήλθε στον οίκο μας με το πραγματικά ζωντανό λείψανο του αγίου Σοφιανού, κατά την ημέρα της μνήμης (βλ. σχετική ανάρτησή μας: thavmasta-simia-tou-agiou-sofianoun).
Αξίζει να σημειωθεί ότι, στο μεσοδιάστημα της πρώτης και δεύτερης συνάντησής μας με τον π. Νεκτάριο, είχαμε πληροφορηθεί από φιλικά μας άτομα και από μία συνάδελφό μας, εργαζόμενη σε τράπεζα, την αγιότητα των αειμνήστων γονέων του, του πατέρα Νικολάου και της πρεσβυτέρας του Ανθής. Επίσης από τον ανάδεξομενό μου κ. Αριστοτέλη Φειδία, αλλά και άλλους Κύπριους πιστούς, άκουσα τα θαύματα. τα οποία το ευσεβές αυτό ζεύγος επετέλεσε σε αυτούς. Όσα ακούσαμε, μας κίνησαν το ενδιαφέρον μας και αρχίσαμε να διαβάζουμε κάθε τι σχετικό, όπως το βιβλίο του λογιωτάτου Αγιορείτου γέροντος π. Μαξίμου του Ιβηρίτου με τίτλο: «Νέαι ηγιασμέναι μορφαί εις τον αμπελώνα του Κυρίου. π. Νικόλαος Πέττας (1941-4.1.2000) και η πρεσβυτέρα του Ανθή (1943-6.12.2012)», καθώς και κάθε αναφορά, που ανακαλύπταμε ως οικογένεια στο διαδίκτυο, όπως την ιστοσελίδα, η αφιερωμένη ειδικά για εκείνους, την: www.pnikolaos.gr. Εντύπωση σαν ζευγάρι μας έκανε το γεγονός, ότι ο π. Νεκτάριος, σε καμιά από τις συχνές συνομιλίες μας δεν μας είχε αναφέρει τα σημεία σχετικά την αγιότητα των γονέων του.
Την φωτογραφία του π. Νικολάου την τοποθετούν οι πιστοί στο εικονοστάσι.
Την πρώτη λοιπόν ημέρα είχαμε την ευλογία να επισκεφθούμε τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανάσιο και ακολούθως το όμορφο χωριό Αγγλισίδες, και συγκεκριμένα το σπίτι της θεολόγου καθηγητρίας κυρίας Νίκης, αδελφής του Παν/του Καθηγουμένου π. Εφραίμ του Βατοπεδινού. Εκεί πρόσεξα ότι η κυρία Νίκη στο ανώτερο σημείο του εικονοστασίου της οικίας της, μαζί με το κανδήλι, είχε μικρές χάρτινες φωτογραφίες με την χαρακτηριστική μορφή του π. Νικόλαου, που ατενίζει προς τα άνω, συνδιαλεγόμενος με τον Δημιουργό του σύμπαντος. Με διστακτικότητα, αλλά και μεγάλη επιθυμία, της ζητήσαμε μία φωτογραφία. Με πολλή χαρά μας έδωσε μία και μας είπε με σεβασμό να την προσέχουμε και να την τιμάμε, διότι ο π. Νικόλαος είναι μία πνευματικότατη μορφή της εποχής μας και πολύ θαυματουργός. Πήραμε την χάρτινη αυτή φωτογραφία με τον Παναγιώτη, που η όλη παρουσία παραπέμπει σε εικόνα αγιογραφίας, και, αφού την ασπασθήκαμε ευλαβικά την βάλαμε στην τσάντα μου. Στη συνέχεια είχαμε να επισκεφθούμε μία άλλη πιστή οικογένεια. Στη διαδρομή αισθανθήκαμε μία υπέροχη ευωδία και, δειλά ανοίγοντας την τσάντα, διαπίστωσα ότι αυτή προερχόταν από την μικρή αυτή φωτογραφία του π. Νικολάου. Συγκινηθήκαμε και ευχαριστήσαμε με τον σύζυγό μου τον νεοφανή Γέροντα για το επουράνιο αυτό δώρο αυτό, που μας χάρισε.
Το πετραχήλι του π. Νικόλαου εκπέμπει ουράνιο φως!
Κατόπιν επισκεφθήκαμε μία πιστή οικογένεια, όπου η οικοδέσποινα κ. Βάσω μας υποδέχθηκε με μεγάλη χαρά. Με τον σύζυγό της μας μίλησε για την μεγάλη τους ευλάβεια προς τον π. Νικόλαο, ο οποίος τους είχε βοηθήσει καίρια σε πολύ δύσκολα γεγονότα της ζωής τους. Είχαν μάλιστα ζητήσει για ευλογία από τον π. Νεκτάριο το πετραχήλι του π. Νικόλαο, διότι ένα μέλος της οικογένειας είχε κάνει ένα χειρουργείο. Τους το παραχώρησε για λίγο. Όταν παρέδωσαν με ευλάβεια το πετραχήλι στον π. Νεκτάριο, μας είπαν ότι τα άμφια του π. Νικολάου το βράδυ βγάζουν αστραπές και ουράνιες λάμψεις, σαν να περνούν κομήτες. Η ευγνωμοσύνη τους προς τον π. Νικόλαο είναι μεγάλη και ουσιαστική, και αναγνωρίζουν αυτόν ως σωτήρα της οικογένειάς τους.
Το πετραχήλι του π. Νικόλαου στηρίζει ασθενείς!
Κατά την επιστροφή μας στην Λευκωσία, αργά το βράδυ, ζήτησα από τον π. Νεκτάριο να επισκεφθούμε το κοριτσάκι μιάς φίλης μου, το οποίο πάσχει από μία νόσο των εντέρων και περνούσε δύσκολα εκείνες τις μέρες, για να του διαβάσει μία ευχή και να το ευλογήσει με το πετραχήλι του π. Νικολάου, αφού ως ποιμένας, αλλά και πολύτεκνος οικογενειάρχης προστατεύει τα παιδιά. Παρά το περασμένο της ώρας, αλλά και την πολλή κούραση, που είχε αρχίσει να μας καταβάλλει όλους, επισκεφθήκαμε το σπίτι του κοριτσιού. Οι γονείς υποδέχθηκαν με δάκρυα συγκίνησης τον π. Νεκτάριο και το μικρό κοριτσάκι παρά το γεγονός, ξύπνησε, γεμάτο χαρά και με φωτεινά ματάκια κούρνιασε κάτω από το πετραχήλι και σαν μικρός Άγγελος δεχόταν με ανοικτή καρδιά τις ευχές, που με κατάνυξη της διάβαζε ο π. Νεκτάριος. Από εκείνη την στιγμή μέχρι και σήμερα τόσο το κοριτσάκι, όσο και οι γονείς του προσεύχονται με θέρμη στον π. Νικόλα και παίρνουν μεγάλη δύναμη για τον δύσκολο αγώνα τους.
[Συνεχίζεται]