Στα τέλη της δεκαετίας του 90 συνέβη το εξής:
Κάποιος χριστιανός στην Αθήνα ονόματι Σωτήρης, οδηγός αστικού λεωφορείου, ένοιωθε συχνά έναν οξύ πόνο στη δεξιά πλάτη του. Παλιότερα είχε χτυπήσει εκεί παίζοντας ως παιδί και αργότερα που δούλευε σε μια εταιρία καταπονούσε πολύ εκείνο το σημείο.
Μια μέρα πήγε στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός για να δεί που οφείλεται ο πόνος αυτός και του βρήκαν υγρό που ήταν σαν ζελέ (είχε λίγο στερεοποιηθεί). Μάλιστα με μια σύριγγα του πήρανε λίγο από το υγρό αυτό για βιοψία αλλά ευτυχώς δεν ήταν κακοήθεια.
Όταν το συζήτησε με τον πνευματικό του, εκείνος τον παρότρυνε να πάει στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο να προσευχηθεί. Πράγματι πήγε, αλλά δεν έγινε τίποτα. Το ανέφερε στον πνευματικό του και εκείνος τον παρότρυνε να ξαναπάει την επόμενη βδομάδα. Πράγματι ο Σωτήρης πήγε, διάβασε την παράκλησή του μπροστά στο σκήνωμά του αλλά και πάλι δεν έγινε τίποτα. Εν τω μεταξύ ο πόνος έγινε οξύτερος (αφού για να κοιμηθεί έπρεπε να είναι μπρούμυτα και με το δεξί χέρι κάτω επειδή το υγρό έγινε πλέον σαν πέτρα). Τότε επικοινώνησε με τον πνευματικό του για τα καθέκαστα. Εκείνος του πρότεινε να πάει και τρίτη φορά. Ο Σωτήρης δεν έφερε αντίρρηση.
Πράγματι πήγε, διάβασε την παράκληση στον Όσιο και μόλις τελείωσε έγινε το θαύμα: ο πόνος κόπηκε μαχαίρι και το υγρό εξαφανίστηκε. Ο Άγιος βράβευσε την υπομονή, την επιμονή και την υπακοή στον πνευματικό του.
Αμέσως ο παρήγγειλε μια ωραία εικόνα του Αγίου και την έβαλε στο σπίτι του για να τον βλέπει και να τον ευχαριστεί που τον θεράπευσε. Μάλιστα τον θεωρεί πλέον ως ένα από τα μέλη της οικογένειάς του...
Πηγή: Συνοπτική περιγραφή από την εκπομπή "Θαύματα και Θαυμάσια"του μακαριστού πατρός Δανιήλ Γούβαλη με τίτλο "Θεραπείες στο Προκόπι Ευβοίας"