Άγιος Τύχων, επίσκοπος Αμαθούντος της Κύπρου

Ο άγιος Τύχων είχε ευσεβείς και φιλόχριστους γο­νείς, οι οποίοι και τον αφιέρωσαν στο Θεό. Σπούδασε τα ιερά γράμματα και μελέτησε σε βάθος την Αγία Γραφή, Παλαιά και Καινή Διαθήκη. 

Έτσι λοιπόν έγινε πρώτα αναγνώστης και διάβαζε στην εκκλησία, στο λαό του Θεού, τα ιερά λόγια και διδάγματα. Έπειτα όμως, λόγω της αξιωσύνης του σε όλα και του καθαρού και ανεπίληπτου βίου του, χειροτονήθηκε διάκονος από τον αγιώτατο επίσκοπο Αμαθούντος Μνημόνιο.Όταν δε ο Μνημόνιος εξεδήμησε προς Κύριον, εκλέχτηκε ως διάδοχός του στον επισκοπική θρόνο και χειροτονήθηκε από τον μεγάλο Επιφάνιο, επίσκοπο Αμαθούντος.

Ο άγιος Τύχων ανέπτυξε αξιολογότατη ποιμαντική δράση. Με τα θεία κηρύγματά του έκαμε πολλούς ειδωλολάτρες να εγκαταλείπουν την πλάνη και την ματαιότητα των ειδώλων και να προσχωρήσουν στην πίστη του Χρι­στού· κατέστρεψε πολλούς ειδωλολατρικούς ναούς και συνέτριψε τα είδωλα που βρίσκονταν μέσα σ’ αυτούς· ανέγειρε θείους και ιερούς χριστιανικούς Ναούς, τους οποίους διακόσμησε με αναθήματα και εικόνες και καθαγίασε με την ιερή τελετή των εγκαινίων. Με τέτοια δε κατορθώματα αφού διέπρεψε ο Άγιος, εξεδήμησε προς Κύριον.

Ο άγιος Τύχων είχε προικισθεί από το Θεό με το χά­ρισμα της θαυματουργίας. Έτσι επιτέλεσε πολλά θαύματα, και όσο ζούσε και μετά την κοίμησή του. Από το πλήθος των θαυμάτων του είναι άξιο να αναφερθούν ένα ή δύο, δείγμα της αρετής και αγιότητάς του.

Λοιπόν, όντας σε νεαρή ακόμη ηλικία ο Άγιος, του είχε αναθέσει ο πατέρας του να πουλάει άρτους στην αγορά (αυτό το επάγγελμα εκείνος ασκούσε). Ο Τύχων όμως έδινε δωρεάν τους άρτους στους φτωχούς. Μόλις ο πατέ­ρας του έμαθε το γεγονός αυτό, στενοχωρήθηκε και τον μάλωσε. Αυτός όμως είπε στον πατέρα του ότι, προσφέροντας τους άρτους στους φτωχούς, δανείζει το Θεό και ότι έχει έγγραφη χρεωστική ομολογία από Εκείνον ότι λαμβά­νει τους άρτους. Και αμέσως, ω του θαύματος!, επιβεβαιώ­θηκαν τα λόγια του Τύχωνος, αφού οι σιταποθήκες βρέθη­καν περισσότερο γεμάτες από όσο ήταν, όταν μεταφέρθηκε σ’ αυτές το σιτάρι, και βέβαια προτού να αρχίσουν να παίρνουν από αυτό για την αρτοποιία. Το θαύμα δε αυτό, παρά το γεγονός ότι είναι πολύ μεγάλο, έχει επιτελεσθεί και από άλλους Αγίους σε άλλες περιπτώσεις, αφού ο παν­άγαθος Θεός παρέχει άφθονο το σιτάρι και τα άλλα αγαθά Του στους ανθρώπους, με σκοπό και εκείνοι να επιτελούν με απλοχεριά το έργο της ευποιΐας και να βοηθούν τους φτωχούς.

Το δε άλλο αξιομνημόνευτο θαύμα, το οποίο βέβαια αποβλέπει μόνο στη δόξα του Αγίου και δεν επιδέχεται αιτιολόγηση ή σύγκριση με άλλο παρόμοιο, είναι το εξής: Ο άγιος Τύχων φύτευσε ένα ξερό κλήμα στη γη, το οποίο, αφού ρίζωσε αμέσως, βλάστησε και καρποφόρησε πρόωρα. Πραγματικά, σε ποιό άλλο μέρος ωρίμασε σταφύλι στις 16 Ιουνίου, ημερομηνία που εορτάζεται η μνήμη του Αγίου; Βεβαιότατα σε κανένα άλλο. Το κλήμα λοιπόν εκείνο έχει σταφύλια άγουρα. Μόλις αρχίζει η ιερή υμνωδία και η θεία Λειτουργία, τα σταφύλια είναι πλέον ώριμα, γλυκύτα­τα και πολύ κατάλληλα για βρώση, προς δόξα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.