Λόγοι Αγίου Πορφυρίου
Ο Γέροντας μού μιλούσε, όχι για κάποια αποσπασματική καλή μας προσπάθεια, αλλά για ένα αποφασιστικό, οριστικό πέρασμα από τήν παλιά ζωή της αμαρτίας στην καινούρια ζωή της αγιότητας, κατά τήν οποία εμείς ζούμε εν Χριστώ και ο Χριστός εν ημίν και γι΄ αυτό τό πέρασμα χρειαζόταν νά δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.
Μιά φορά, με ρώτησε:
«Δε μου λές, για νά σπουδάσει κανείς δικηγόρος, πόσα χρόνια χρειάζονται;»
Τού απάντησα. Μέ ξαναρώτησε:
«Για νά σπουδάσει μηχανικός, χημικός, γιατρός, πόσα χρόνια χρειάζονται;»
Τού απάντησα αναλόγως, απορώντας για τη φύση των ερωτήσεων του.
Τού απάντησα αναλόγως, απορώντας για τη φύση των ερωτήσεων του.
Κι ο Γέροντας κατέληξε: «Εμείς, γιά να σπουδάσουμε, γιά να μάθουμε τό θέλημα του Θεού καί νά το εφαρμόσουμε;»
Κατάλαβα τί εννοούσε και ντράπηκα να του απαντήσω. Τί να του πω; Ότι οί πιο πολλοί από μας τους πιστούς είμαστε ράθυμοι, χλιαροί, «ερασιτέχνες χριστιανοί»; Τό ήξερε. Καί μου το είπε: «Δε γίνεται κανείς χριστιανός με την τεμπελιά· χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά».
Ο ίδιος ήταν υπόδειγμα, χωρίς νά αυτοπροβάλλεται. Είχε αφιερώσει μέ ζήλο, όλα τά χρόνια της μακράς ζωής του, στο νά σπουδάζει καί νά ζει τό Χριστό. Ήταν εργατικός, σωματικά καί πνευματικά, καί ήθελε νά μεταδώσει τήν φιλεργία καί στους άλλους.
Πίστευε ότι η αργία οδηγεί στην ακηδία κι αυτή σε πολλές αρρώστιες, ψυχικές καί σωματικές. Συνιστούσε τήν εργασιοθεραπεία. Ιδιαίτερα σ’ όσους είχαν αποδιοργανωθεί καί απελπισθεί. Γιά τό Γέροντα, ποτέ δέν ήταν αργά γιά ένα νέο ξεκίνημα. Θεωρούσε μάλιστα τή διάψευση των κοσμικών ελπίδων καί τη συντριβή τού εγωισμού σάν τήν καλύτερη προϋπόθεση γι’ αυτό τό ξεκίνημα.
Όλα αλλάζουν με τό κόπο, και η ψυχή καί το σώμα.
Μήν αφήνεις τήν ευχή. Απλά, αβίαστα, παρακάλα θερμά γιά όλους. Θά τους ωφελείς μέ την προσευχή, όχι μέ λόγια.
Γιά τά προβλήματα μου μού είπε ο Παππούλης: «Αν μιλούσαμε λίγο στο τηλέφωνο, νά δεις θά σου πέρναγαν αμέσως όλα. Κούραζε το σώμα, μή φοβάσαι τον κόπο. Όλα αλλάζουν μέ τον κόπο, και η ψυχή καί το σώμα.
Αν σέ ρωτήσουν, πες ταπεινά:
– Έτσι σκέπτομαι. Πάλι, όπως νομίζετε».
Aπό το βιβλίο: Ανθολόγιο Συμβουλών Γέροντος Πορφυρίου,
Eκδόσεις: Μεταμόρφωση του Σωτήρος, Μήλεσι Αττικής