Άγιος Νεομάρτυς Φιλούμενος (1913 - 1979). Ό Βίος καί τό άφθαρτο σκήνωμά του

Μέσα στούς πολλούς Αγίους πού κατασυκοφαντούνται από τούς « ΓΟΧ », είναι καί ο Άγιος Νεομάρτυς Φιλούμενος, ο μαρτυρήσας στό φρέαρ τού Ιακώβ.
Οί παλαιοημερολογίτες, έχοντες μείνει έρημοι από Αγίους γιά, σχεδόν έναν αιώνα, προσπαθούν νά ''αρπάξουν''Αγίους από τήν Εκκλησία Τού Χριστού, γιά νά έχουν νά δείχνουν στά υποψήφια θύματά τους! Ένας ψευτοπαπάς τούς μάλιστα, ισχυρίστηκε πώς η... κάρα τού Αγίου βρίσκεται σέ Ματθαιϊκό «μοναστήρι» !
Τό ότι τό σκήνωμα τού Αγίου βρίσκεται ολόκληρο στά Ιεροσόλυμα , είναι φυσικά τοίς πάσι γνωστόν καί δέν χρειάζονται αποδείξεις περί τούτου.

Οί παλαιοημερολογίτες , τό μόνο πού καταφέρνουν μέ τά ψεύδη καί τίς συκοφαντίες τούς, είναι τό νά εκτίθενται καί νά κάνουν όλο καί περισσότερους ανθρώπους νά φεύγουν από τίς αιρέσεις τούς καί νά επιστρέφουν στήν Εκκλησία Τού Χριστού.

Από μικρός ο Άγιος Φιλούμενος αγάπησε Τόν Χριστό. Σε ηλικία δέκα ετών μαζί με τον αδελφό του περίμεναν να αποκοιμηθεί ο μεγαλύτερος τους αδελφός και αυτοί σηκώνονταν και προσεύχονταν κρυφά για ώρες.

Ο Άγιος, κατάγονταν από το χωριό Ορούντα της επαρχίας Μόρφου. Καλή παιδαγωγό και δασκάλα της ευσεβείας είχαν τη γιαγιά τους Λωξάντρα, η οποία τους ζητούσε να της διαβάζουν βίους αγίων. Διαβάζοντας ο Άγιος του Θεού Φιλούμενος, τον βίο του Αγίου Ιωάννου του Καυσοκαλυβίτου, ως άλλος μιμητής εκείνου, έκαυσε τις επιθυμίες του κόσμου τούτου.

Τα δίδυμα τέκνα της Μαγδαληνής και Γεωργίου Ορουντιώτη, Φιλούμενος και Ελπίδιος φλεγόμενα από θείο έρωτα, ξεκίνησαν για την παλαίφατη Ιερά Μονή Σταυροβουνίου.

Εκεί παρέμειναν για πέντε χρόνια και μετά ανεχωρήσαν από τη μαρτυρική γη της Κύπρου στην Αγία Γην των Ιεροσολύμων. Ο πατήρ Ελπίδιος μετά από δώδεκα έτη διακονίας στα Ιεροσόλυμα συνέχισε τον εκκλησιαστικό του βίο σε διάφορα μέρη της Ορθοδοξίας και εκοιμήθη στο Άγιο Όρος.

Ο Άγιος Φιλούμενος έμεινε στην αγία γη για 46 έτη διακονώντας την εκεί αδελφότητα του Πατριαρχείου, ως φύλακας αγίων τόπων, αλλά εξαιρέτως αγίων τρόπων. Τελευταίος σταθμός της διακονίας του ήταν το Φρέαρ του Ιακώβ, το οποίον έγινε τόπος του μαρτυρίου του. Στις 16 Νοεμβρίου 1979 μ.Χ. (29 Νοεμβρίου με το νέο ημερολόγιο), φανατικοί σιωνιστές, που διεκδικούσαν το προσκύνημα ως δικό τους, τον κατέκοψαν την ώρα του εσπερινού, Αγιοταφίτες πατέρες παρέλαβαν το τίμιο του λείψανο έπειτα από πέντε ημέρες και το ενταφίασαν στην αγία γη.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, κατά την κηδεία θανούντος μέλους της αγιοταφικής αδελφότητας, ανοίχθηκε ο τάφος του π. Φιλουμένου, για να γίνει ανακομιδή των οστών. Όλοι τότε οι παρευρισκόμενοι αντίκρυσαν ένα εξαίρετο και θαυμαστό θέαμα. Το σώμα του νεκρού Αρχιμανδρίτη ήταν ανέπαφο και ευωδίαζε. Ξανακλείσανε τον τάφο μέχρι τα Χριστούγεννα του 1984 μ.Χ., οπότε κατά την κηδεία του αρχιεπισκόπου Πέλλης Κλαυδίου ανοίχθηκε και πάλι. Το σώμα συνέχισε να είναι αναλλοίωτο και να ευωδιάζει. Το λείψανο τοποθετήθηκε με κάθε ευλάβεια σε γυάλινη λειψανοθήκη στο βόρειο τμήμα του Αγίου Βήματος στον ιερό ναό της Αγίας Σιών, όπου και γίνεται αντικείμενο προσκύνησης από χιλιάδες πιστούς.

Σημείωση:
Διαβάστε εδώ την Πατριαρχική Πράξη του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων για την αγιοκατάταξη του Αγίου Φιλούμενου.

Επιμέλεια τού Βίου τού Αγίου Φιλούμενου: saint.gr
Πηγή