Ο Όσιος Παΐσιος, ο μεγάλος μου ευεργέτης

«Ἤμουν παντρεμένος 12 χρόνια. Εἶχα πρόβατα, ἤμουν καλός ἄνθρωπος ὅσο μποροῦσα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά παιδί δέν εἶχα. 

Στά 12 χρόνια τοῦ γάμου μου ἄκουσα, τό 1990, γιά τόν γέροντα Παΐσιο ὅτι εἶναι πολύ καλός ἄνθρωπος καί βοηθάει πολύ κόσμο. Ξεκίνησα, λοιπόν, νά τόν βρῶ. Δέν ἤξερα ἀπό Ἅγιον Ὄρος, ρωτοῦσα ἀπό ᾿δῶ, ἀπό ᾿κεῖ, μετά ἀπό κόπο τόν βρῆκα.

Μέ ἄνοιξε καί μέ ἔβαλε νά προσκυνήσω στόν ναό. Ἀφοῦ προσκύνησα, τοῦ λέω:

― Πάτερ Παΐσιε, ἔχω ἕνα πρόβλημα καί ἦρθα νά μοῦ τό λύσης.

― Τό ξέρω τό πρόβλημά σου. Δέν ἔχεις παιδί.

― Ἔ…, πῶς τό ξέρεις;

― Τό ξέρω, ὅπως ξέρω καί πολλά γιά σένα πού ἐσύ δέν τά ξέρεις.

― Ναί, π. Παΐσιε, 12 χρόνια δέν ἔχω παιδί. Καί εἶμαι καλός ἄνθρωπος.

― Τό ξέρω ὅτι εἶσαι καί καλός ἄνθρωπος, τό βλέπω. Καί γνωρίζω ὅτι θά ἀποκτήσης παιδί μέσα σέ 9 μῆνες.

― Πῶς, π. Παΐσιε;

― Ἔχεις χρόνο νά πᾶς πρός τήν Ἁγία Ἄννα;

― Ὄχι δέν ἔχω, πρέπει νά βγῶ.

― Ἔ, τότε θά πᾶς στό μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου στήν Σουρωτή. Ἐκεῖ ἔχουν τά Λείψανα τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου πού εἶναι νουνός μου. Θά πᾶς ἐκεῖ καί θά πῆς τίς ἀδελφές, ὅτι μέ στέλνει ὁ π. Παΐσιος ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος, νά μοῦ δώσετε μία ζώνη κυήσεως. Θά σοῦ τήν δώσουν καί ὅτι σοῦ ποῦν θά κάνης. »

Πράγματι πῆγα, μοῦ ἔδωσαν τήν ζώνη καί μοῦ εἶπαν τί νά κάνω. Στούς τρεῖς μῆνες κάτι κατάλαβε ἡ γυναίκα μου, ἀλλά δέν ἤθελε νά κάνη ἐξετάσεις γιά νά μήν ξανααπογοητευτῆ. Ἐν τῷ μεταξύ εἶδα ἕνα ὄνειρο. Μοῦ ἐμφανίστηκε ἕνας ἄνθρωπος πολύ ψηλός καί μοῦ εἶπε: «Ἑτοιμάσου νά γιορτάσης, σέ 24 ἡμέρες θά σοῦ τύχη τό λαχεῖο». Μοῦ τό εἶπε τρεῖς φορές καί ξύπνησα. Τό πρωΐ ξυπνῶ τήν γυναίκα μου καί τῆς τό λέω.

― Μήν πιστεύης στά ὄνειρα, μοῦ εἶπε.

― Μά, αὐτό δέν ἦταν κοινό ὄνειρο. Καθαρό, σαφές καί ἔντονο. »

Ἔ! τέλος πάντων, ἐγώ τό ἄφησα, ἀλλά σημείωσα τήν ἡμερομηνία. Στήν 22η ἡμέρα γινόταν κλήρωση ΠΡΟΠΟ καί στήν 23η λαχείων καί περίμενα μήπως τὄχω… Τίποτα. Τήν 24η ἀφοῦ τό εἶχα ξεχάσει καί ἦταν καί οἱ τρεῖς μῆνες πού λέγαμε ὅτι κάτι κατάλαβε ἡ γυναίκα μου, τήν πίεσα νά μοῦ δώση οὔρα νά τά πάω ἐγώ γιά ἐξετάσεις, ἀφοῦ αὐτή δέν ἤθελε νά πάη ἡ ἴδια. Πάω στόν μικροβιολόγο, τά ἀνέλυσε καί μοῦ λέει:

― Δυστυχῶς, πάλι θετικά.

― Τί λές; τοῦ λέω ἐγώ! Καί τόν πιάνω ἀπό τόν γιακά.

― Ξαναπέστο! 12 χρόνια περιμένω παιδί.

― Μέ συγχωρεῖτε, κύριε, σᾶς μπέρδεψα μέ ἕναν πού κάθε τόσο ἐρχόταν καί ὅταν ἔβλεπε κύηση, ἔρριχνε τό παιδί.

― Πόσο κοστίζει ἡ ἐξέταση;

― 2.500 δρχ.

― Πάρε 3.000, νά πάρης καί ἕναν καφέ στήν ὑγειά μου γιά τό χαρμόσυνο γεγονός. »

Στούς 7 μῆνες γέννησε ἡ γυναίκα μου καί γεμίσαμε ἀπό χαρά».