Ή κατά Θεόν προκοπή της Μαρίας οφειλόταν στην συνεχή και μέ κατάνυξη παρακολούθηση της θείας λατρείας, στην αγρυπνία πού έκανε μόνη της, στις μετάνοιες, την νοερά προσευχή, την μελέτη αγιογραφικών και πατερικών κειμένων και την τιμή των Άγιων.
Στα πνευματικά συναγωνιζόταν με αρκετές κοπέλες πού έκαναν υπακοή στον Γέροντα Έφραίμ- μαζί προσεύχονταν, αγρυπνούσαν και διατηρούσαν μεταξύ τους την υγιή πνευματική άμιλλα.
Εκείνα πού κυρίως κρατούσαν σε εγρήγορση την έφηβη Μαρία ήταν διάφορα θαυμαστά περιστατικά, όπως όταν βρήκε ένα δέμα με ζεστό ψωμί και σύκα στον Ναό του Αγίου Νικολάου γι’ αυτήν και τις πνευματικές της αδελφές πού νήστευαν για τον Δεκαπενταύγουστο, ή όπως όταν παραμονές της κηρύξεως τού πολέμου τού 1940 είδε από την δεξιά πλευρά τού Εσταυρωμένου να τρέχει αίμα και νερό, ή όταν είδε την Αγία Παρασκευή να κάνει μετάνοιες στο κατώγι του προσφυγικού σπιτιού πού φιλοξενούνταν...
Από το βιβλίο του ιερομ.Δημ.Καββαδία
ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ