Σέ εὐχαριστῶ Κύριε γι’ αὐτόν τόν χρόνο. Μέ ἀγάπησες τόσο πού δέν ἄξιζα. Μέ ἐλέησες τόσο πού μέ συγκλονίζει ἡ ἐλεημοσύνη Σου. Τά σφάλματά μου ἤσαν ἀρκετά καί σ’ αὐτόν τόν χρόνο.
Δέν τά κράτησα πολύ, Κύριέ μου. Κάθε ἡμέρα, κάθε φορά δέν τ’ ἄφηνα νά ριζώσει τό σφάλμα.
Μοῦ ἔδωσες τόν πνευματικό στήν τσέπη μου. Σοῦ τό ἔλεγα καί Σύ μοῦ ἔλεγες: Ἔχε θάρρος, παιδί μου. Τό Αἷμα μου σέ λούζει.
Ὤ, αὐτό τό Αἷμα, τό Ἅγιο τοῦ Χριστοῦ μου.
Καί Σύ, Μεγάλη Μου Μητέρα, δέν ἔφυγες ἀπό κοντά μου. Σέ νοιώθω σιμά μου. Μήν παύσεις νά προστατεύεις τό ἀδύνατο παιδί σου.
Ἡ καλή Μητέρα τά ἀδύνατα παιδιά Της τά προσέχει.
Μητροπολίτης Χαλκίδος
+ Νικόλαος Σελέντης
Πηγή