π. Δανιήλ Αεράκης |
Καλῶς ὁ πατήρ Φιλόθεος Φάρος καυτηριάζει κακῶς γινόμενα καί φαινόμενα στο χῶρο τῶν κληρικῶν. Λέει π.χ.: «Ὁ Χριστός καταδικάζει την ὑποδούλωση στα ὑλικά ἀγαθά, τη χλιδή και την πολυτέλεια. Ὅλα αὐτά ἀφοροῦν ἑμᾶς τούς παπάδες.
Ζοῦμε ζωή πριγκιπική, μετακινούμεθα με τίς κράϊσλερ καί τίς μερσεντές, μᾶς ὑπηρετεῖ ἕνα σωρό κόσμος. Φορτωνόμαστε ὅλα αὐτά τά χρυσᾶ καί ἔχουμε καί την ἀπόλυτη ἐξουσία στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων».
Ζοῦμε ζωή πριγκιπική, μετακινούμεθα με τίς κράϊσλερ καί τίς μερσεντές, μᾶς ὑπηρετεῖ ἕνα σωρό κόσμος. Φορτωνόμαστε ὅλα αὐτά τά χρυσᾶ καί ἔχουμε καί την ἀπόλυτη ἐξουσία στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων».
Δέν τά εἶπε ὅμως αὐτά σέ καλή ὥρα καί γιά καλό σκοπό. Τά εἶπε ὑποστηρίζοντας τούς ὁμοφυλοφίλους καί τό «Σύμφωνο συμβίωσης ὁμοφυλοφίλων»!
Σέ συνέντευξη του στήν «Καθημερινή» (20.12.2015) τόνισε:
«Ἡ πολιτεία ὀρθῶς πράττει καί προωθεῖ τό Σύμφωνο. Τό ἐρώτημα ὅμως εἶναι, ἄν ἡ Ἑλλάδα εἶναι μια κοινοβουλευτική δημοκρατία ἤ μια θεοκρατία τύπου “Χομεϊνί”»!
Καί φθάνει στό σημεῖο νά ὑποστηρίζη, ὅτι «ὁ Χριστός δεν καταδικάζει ἁμαρτίες καί ἀνώμαλες σεξουαλικές συμπεριφορές»!!!
Καί μέ πάθος ὑποστηρίζει, ὅτι μιά μόνο ἁμαρτία καταδικάζει ὁ Χριστός, την ὑποκρισία.
• Ἄν ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι διαστροφή καί παραφθορά τοῦ κατά φύσιν, ἡ διαστροφή τῶν λόγων τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι παραφθορά τῆς Ἀλήθειας.
• Τό ὅτι ὁ Χριστός συγχωρεῖ τούς ἁμαρτωλούς και τούς ἐπιρρεπεῖς στα σαρκικά πάθη, πού μως ὅμως μετανοοῦν (Λουκ. ε´32), αὐτο δέν σημαίνει, ὅτι υἱοθετεῖ τη μοιχεία καί τήν πορνεία καί τήν ἀκολασία καί τήν ὁμοφυλοφιλία. Ὁ Χριστός σβήνει ἁμαρτίες, δέν ἐπικυρώνει ἁμαρτίες.
• Ἀναφέρουμε Γραφικά λόγια, ὄπου καταδικάζονται σαφῶς καί οἱ σεξουαλικές ἐκτροπές: «Πόρνους καί μοιχούς κρινεῖ ὁ Θεός» (Ἑβρ. ιγ´ 4). Κρίνει, δηλαδή κατακρίνει, ὁπωσδήποτε δέν ἐγκρίνει, ἀλλά καταδικάζει σαρκικές ἁμαρτίες.
Τό «οὐ μοιχεύσεις» δέν τό καταργεῖ ὁ Κύριος. Δεν λέει: «Νά μοιχεύετε, ἀλλά νά μήν εἶστε ὑποκριτές»! Ἀντίθετα μάλιστα. Αὔξησε τήν αὐστηρότητα ὡς πρός τό τί εἶναι μοιχεία. Καί θεωρεῖ ἐκτροπή καί ἐντροπή ἀκόμα καί ἕνα βλέμμα πονηρό: «Ὁ βλέπων γυναῖκα πρός τό ἐπιθυμῆσαι αὐτήν, ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτήν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ» (Ματθ. ε΄ 28)!
Συγκεκριμένα τήν παρά φύσιν σεξουαλική ζωή καταδικάζει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καί στό Ρωμ. α´ 26-27:«Μετήλλαξαν τήν φυσικήν χρῆσιν εἰς τήν παρά φύσιν,… ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τήν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι…».
• Τό ὅτι ὁ Χριστός καυτηριάζει τήν ὑποκρισία, αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ἐγκρίνει τήν ἀναίδεια τῆς ἀκολασίας, ἡ ὁποία ἐν προκειμένῳ γίνεται σημαία καθεστωτική καί νόμος τοῦ κράτους!
Ἄλλωστε, ἄν ὑποκρισία εἶναι ἕνα προσωποκεντρικό ψέμα, μιά ψευδεπίγραφη ὑπόστασις, τότε ἡ ὁμοφυλοφιλίαεἶναι ἡ μεγαλύτερη ὑποκρισία. Ὁ ὁμοφυλόφιλος φοράει τή μάσκα τοῦ ἐλεύθερου, ἐνῶ εἶναι δοῦλος. Φοράει τή μάσκα τοῦ… φυσιολογικοῦ, ἐνῶ εἶναι ἀφύσικος καί διεστραμμένος!
• Ἄν ὁ Χριστός θεωρῆ μόνο τήν ὑποκρισία ὡς ἀμαρτία (ὅπως βέβαια τήν ἐκλαμβάνουν μερικοί τήν ὑποκρισία), τότε σ᾽ ἐκεῖνον, πού Τόν ρώτησε γιά τήν αἰώνια ζωή, θά τοῦ ἔλεγε ἁπλῶς: «Νά μήν εἶσαι ὑποκριτής»! Ἦταν βεβαίως καί ὑποκριτής. Ἀλλά τοῦ θύμισε καί τό «μή μοιχεύσῃς» (Λουκ. ιη´ 20). Καί τοῦ ὑπέδειξε τό δρόμο τῆς φιλανθρωπικῆς ἀγάπης.
• Καταλαβαίνουμε τούς ὁμοφυλοφίλους πού προβάλλουν τήν (τάχα) «ἐλεύθερη ἐπιλογή» γιά νά δικαιολογήσουν τή διαστροφή τους. Δέν καταλαβαίνουμε ὅμως, πῶς ὁ κληρικός π. Φιλόθεος Φάρος προβάλλει τήν ὑποκρισία, γιά νά δικαιολογήση παντός εἴδους σεξουαλική ἐκτροπή. Εἰλικρινά δέν καταλαβαίνουμε γιατί τό κάνει!
• Ἐλεύθερη ἐπιλογή μεταξύ καλοῦ καί καλύτερου, ὄχι μεταξύ κακοῦ καί χυδαίου. Ἐλεύθερη ἐπιλογή μεταξύ ἐλευθερίας καί ἐξάρτησης. Ποτέ ἡ ἐξάρτησις δέν εἶναι ἐλευθερία. Ποτέ ἡ ἀνωμαλία δέν εἶναι ἐλεύθερη ἐπιλογή.