Ο Nicolay Guryanov γεννήθηκε στις 26 Μαΐου 1909 από μια οικογένεια εμπόρων στην Αγία Πετρούπολη Gubernia. Σε μια περιοχή του Samolva στο χωριό Chydskiye Zahody.
Από την παιδική του ηλικία βοηθούσε στην εκκλησία. Το 1926 τέλειωσε την παιδαγωγική ακαδημία Gatchina. Το 1929 έλαβε μια παιδαγωγική εκπαίδευση στο LENINGRAD INSTITUTE. Όμως δεν μπόρεσε να την τελείωση γιατί αποκλείστηκε από την παιδαγωγική σχολή επειδή αγωνίστηκε να μην κλείσει μια εκκλησία κοντά στο ξενοδοχείο.
Το 1931 ο Nicolay Guryanov συνελήφθη άδικα και αποστέλλεται στην φυλακή “KRESTY” – στο Λένινγκραντ σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης κοντά στο Κίεβο της Ουκρανίας και πέρασε 7 χρόνια στο Syktyvkar – Δημοκρατία του Κόμι- σε φυλάκιση. Ο Νικόλαος εργάστηκε ως καθηγητής μαθηματικών σε σχολεία της περιφέρειας του Tosno.
Επίσης υπηρετούσε και ως ψάλτης στην εκκλησία του Tosno.
Κατά την διάρκεια του Β Παγκοσμίου πολέμου δεν είχε μετακινηθεί λόγο της αδυναμίας των ποδιών του που είχαν προκληθεί από την εργασία στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Όταν το GDOV καταλήφτηκε από τα γερμανικά στρατεύματα ο Nicolay με άλλους κατοίκους βρισκόταν εξόριστος στην βαλτική. Εδώ γίνεται φοιτητής στο Βίλνιους THEOLOGICAL SEMINARY στη Λιθουανία που άνοιξε το 1942.
Μετά από 2 εκπαιδευτικά εξάμηνα στα σεμινάρια ο Nicolay Guryanov ήταν εσώκλειστος στο ιερατείο από το μητροπολίτη έξαρχο Σέργιο VOSKRESENKIY στη Ρίγα στον ορθόδοξο καθεδρικό ναό της Γεννήσεως.
Αργότερα ανέλαβε ιερέας σε διάφορες ενορίες την Βαλτικής. Κατά την διάρκεια 1949-1951 ο Nicolay μελετούσε με μερική απασχόληση στο Λένινγκραντ THEOLOGICAL SEMINARY και το 1951 έγινε δεκτός στο πρώτο έτος της Ακαδημίας αλλά δεν μπόρεσε να συνεχίσει παραπέρα. Το 1958 μεταφέρθηκε στην επισκοπή Pskov σαν ιερέας στον άγιο Νικόλαο στο νησί της TALABSK –ZALIT- όπου πέρασε τα υπόλοιπα 42 χρόνια της ζωή του ως ιερέας όπου και συνταξιοδοτήθηκε σε μεγάλη ηλικία κατοικώντας σε ένα μικρό ξύλινο σπίτι.
Μεταξύ πολλών από εκείνους που είχαν την δυνατότητα να τον επισκεφτούν τον τελευταίο καιρό ήταν αστέρια της ποπ μουσικής ο Andrey Makarevich και η Valentina Tolknova. Από τα μέσα από του 1999 ο στάρετς όρισε να μην συναντά κανένα το οποίο αυτό γεγονός προκάλεσε τους προσκυνητές ώστε έγραψαν παράπονα στο Ρώσο πρόεδρο.
Τον τελευταίο χρόνο πριν το ευλογημένο τέλος Nicolay Guryanov παρά την ασθένεια του ωστόσο βρήκε τη δύναμη να δεχθεί προσκυνητές