Συγκλονιστικό το Διορατικό Χάρισμα του Αγίου Πορφυρίου.
Πόσες ψυχές Άγιε Πορφύριε δεν έσωσες με το χάρισμα αυτό.
Άγιε του Θεού προστάτεψέ μας.
"Ο Γέροντας σάν γιατρός μου δεν “έβλεπε” μόνο τις σωματικές μου ασθένειες. Φρόντιζε και για τις πολλές πνευματικές ατέλειές μου. Προσπάθειά του να βρώ την ταπείνωση. Ένα απόγευμα μού τηλεφώνησε στο ιατρείο, ακριβώς μετά την υπερβολική εκδήλωση αγάπης ενός ζεύγους ασθενών μου που περιποιήθηκα.
Μεταφέρω τα λόγια του:
“Γιωργάκη, είμαι ο Γέροντας. Εμείς οι δυό θα πάμε μαζί στην κόλαση. Θά ακούσουμε: Άφρον, άφρον, ταύτη τή νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σού…Τά αγαθά σου εν τή ζωή σου απήλαυσες, ά δέ ητοίμασας τίνι έσται;”.
Τόν διέκοψα:
“Τί απολαύσαμε, Γέροντα, σ’ αυτή τή ζωή; Τό σαράβαλο αυτοκίνητο, το άδειο βιβλιάριο ή τον ανύπαρκτο ύπνο μας;”.
Απάντησε απότομα:
“Τί είναι αυτά που λές; Δέ σού λέει ο κόσμος: Τί καλός γιατρός που είσαι; Μάς αγαπάς, μάς φροντίζεις, δέ μάς γδέρνεις. Καί σύ τα αποδέχεσαι, τα χάφτεις. Έ! Τόν έχασες το μισθό σου. Τό ίδιο παθαίνω και εγώ. Μού λένε πώς έχω “χαρίσματα”, πώς μπορώ να τούς ακουμπήσω και να κάνω θαύματα, πώς είμαι άγιος. Καί τα χάφτω, ο ανόητος και αδύναμος. Έ! Γι’ αυτό σού είπα ότι μαζί θα πάμε στην κόλαση!”.
“Άν είναι να πάμε μαζί”, του απάντησα, “πάμε και στην κόλαση!”.
Κι εκείνος έκλεισε το τηλέφωνο, λέγοντας:
“Εγώ σού μιλάω σοβαρά και σύ πάντα αστειεύεσαι.
Καλή μετάνοια και στούς δυό μας”.