Γεννήθηκε τη Μεγάλη Πέμπτη του 1807 σ’ ένα άσημο χωριό, την Ανυνοάσα της Ρουμανίας. Κατά κόσμον ονομαζόταν Ιωάννης Ντραγκιτσέσκου. Νέος μόνασε στη μονή Χωράιτσα της Μολδαβίας.
Το 1845 ήλθε στην Καλύβη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη σκήτη της Αγίας Άννης. Το 1857 μετοίκησε στη ρουμανική σκήτη του Τιμίου Προδρόμου. Ήταν και αυτός άριστος φοιτητής του πανεπιστημίου της ερήμου. Δεν είχε κοσμική σοφία αλλά χάρη Θεού κι έτσι έγινε σοφός διδάσκαλος και πνευματικός οδηγός πολλών. Ο λόγος του είχε βιωματικότητα και ιλαρότητα και γι’ αυτό επηρέαζε. Ο προσιτός τρόπος των ψυχωφελών του λόγων στήριζε τους συζητητές του πολύ.
Είχε τη χάρη να μαλακώνει και τις πιο λίθινες καρδιές. Πολλούς οδήγησε έτσι σε αληθινή μετάνοια και στη μοναχική ζωή.
Η ζωή του όλη ήταν στολισμένη με τον πλούτο της πενίας. Η αρετή της ακτημοσύνης τον χαρακτήριζε. Το αγωνιστικό του φρόνημα διατήρησε ως τα βαθιά του γεράματα. Θεωρούσε, δίκαια, και τη σπατάλη και την τσιγκουνιά αμαρτία. Είχε αίσθηση του μέτρου. Ήταν οικονόμος και διακριτικός.
Στο Άγιον Όρος είχε συνασκητή του τον κατά σάρκα αδελφό του Μάρκο, που εκοιμήθη στις 8.9.1902. Μετά 15 ημέρες εκοιμήθη και ο ίδιος ήσυχα και μακάρια, στις 23.9.1902. Ο Γέροντας Ησαΐας ήταν 95 ετών. Είχε 57 έτη στον ιερό Άθωνα. Το υπέροχο αυτό στρουθίο τ’ ουρανού αυτοεγκλωβίστηκε στο Περιβόλι της Παναγίας κι έφερε στον Χριστό πολλές πλανώμενες ψυχές προς χαρά των αγίων αγγέλων.
Πηγές - Βιβλιογραφία:
Δαμασκηνού Γρηγοριάτου μοναχού, Μοναχός Ησαΐας Προδρομίτης (1807-1902), Πρωτάτον 20/1989, σσ. 209-210. Ιωαννικίου Κοτσώνη αρχιμ., Αθωνικόν Γεροντικόν, Κουφάλια Θεσσαλονίκης 1999, σ. 433. Πετρωνίου Τανάσε αρχιμ., Εικόνες πραότητος, Θεσσαλονίκη δ.χ., σσ. 91-93.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Α’ – 1901-1955, σελ. 41 , Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011.