π. Νεκτάριος Πέττας, Αρχιμανδρίτης
Οι ποιμενικοί Άγιοι μέσα στην μακραίωνη ιερή παράδοση θεωρούνται προστάτες των ζώων. Για αυτό το λόγο, εμείς οι ιερείς, καλούμαστε από τους ποιμένες για να τελέσουμε την ιερή Ακολουθία του Αγιασμού του ύδατος.
Με τις ευχές αυτές παρακαλούμε τους ποιμενικούς αγίους να προσφέρουν ίαση και κατόπιν με το αγιασμένο νερό ραντίζουμε τις οικίες, τα ζώα αλλά και τα καταλύματά τους.
Η Εκκλησία – με τις ευχές της για όλη την κτίση- δεν θα ήταν δυνατόν
να μην προσεύχεται και για τα ζώα – καθώς και για όλη τη δημιουργία.
Η πραγματικότητα αυτή, προκύπτει από τις διάφορες ευχές του Ευχολογίου: ευχή «επί της μετάξης», «εις νόσους βοών» και «εις ανομβρίαν» (δηλαδή, ευχές για το μετάξι, τις ασθένειες των βοοειδών, ευχές για την πολύτιμη βροχή).
να μην προσεύχεται και για τα ζώα – καθώς και για όλη τη δημιουργία.
Η πραγματικότητα αυτή, προκύπτει από τις διάφορες ευχές του Ευχολογίου: ευχή «επί της μετάξης», «εις νόσους βοών» και «εις ανομβρίαν» (δηλαδή, ευχές για το μετάξι, τις ασθένειες των βοοειδών, ευχές για την πολύτιμη βροχή).
Σε κάθε περίπτωση, η Εκκλησία, με τις ευχές του Ιερού Ευχολογίου, δέεται – επικαλούμενη τους αγίους που άλλωστε έχουν συγγράψει και συνθέσει τις ευχές αυτές- για την καλή υγεία των ζώων και την αύξηση των καρπών της γης, προκειμένου να είναι αυτάρκης ο άνθρωπος σε υλικά αγαθά. Εξυπακούεται ότι η διασφάλιση της υπεραφθονίας δεν θα πρέπει να είναι αυτοσκοπός, αλλά όπως αναφέρεται στις γραφές «ίνα περισσεύσωσιν εις παν αγαθόν» και «δοξάσωσιν», «εις μνημόσυνον του μετά ταύτα χρόνου, εις δόξαν Θεού».
Προκύπτει ρητά λοιπόν, ότι οι ευχές για τα ποίμνια προσβλέπουν στην ευεξία των ζώων για να έχει επαρκή αγαθά ο άνθρωπος και να μην υποφέρει, για να κάνει καλά έργα και τέλος, για να δοξάζεται το όνομα του Θεού. Ενδέχεται δε, η «φθόνος διαβόλου», «διαφύλαξον από πάσης φαρμακείας και επαοιδίας αιτία εξ’ αιτίας της οποίας υποφέρουν τα ζώα μπορεί να οφείλεται σε κάποια δαιμονική ενέργεια, όπως σε κάποια σημεία, αναφέρει κάποια από τις σχετικές ευχές. Αξιοσημείωτο στοιχείο αποτελεί η κατακλείδα της ευχής «εις νόσον βοών», όπου αναφέρεται: «περιφρούρησον αυτά, Κύριε δι’ αγίων αγγέλων».
Εδώ στην ορεινή Αρκαδία που ζούμε, οι περισσότεροι από τους κατοίκους της, είναι κτηνοτρόφοι. Με αφορμή και αιτία τις ανάγκες των κτηνοτρόφων της Αρκαδίας και τις καθημερινές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν, συντάχθηκε και η νέα αυτή ευχή που παρατίθεται παρακάτω.
Εὐχή εἰς τό εὐλογῆσαι ποίμνην. Ὑπό αναγνώστου Κυριάκου Ἰ. Πανούση, ποιηθεῖσα τῇ προτροπῇ τοῦ πανοσιολογιοτάτου ἐν ἱερομονάχοις Νεκταρίου π’’ Ν. Πέττα.
Δέσποτα Κύριε Πάτερ Παντοκράτωρ, ὁ ποιμήν ὁ καλός ὁ τήν ψυχήν Σου θέμενος ὑπέρ τῶν προβάτων, ὁ ἀμνός, ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, Σοῦ δεόμεθα, ἐπάκουσον τῆς δεήσεως ἡμῶν καί εὐλόγησον τήν ποίμνην τοῦ δούλου σου (δεῖνος), ὡς εὐλόγησας τά ποίμνια τοῦ δικαίου Ἰώβ. Φύλαξον, Κύριε, τήν ποίμνην ταύτην ἀπό πάσης ἐπηρείας τοῦ διαβόλου καί ἀπό φθοροποιῶν ἀνθρώπων∙ τήρησον αὐτήν μακράν πάσης νόσου. Πρεσβείαις τῶν Ἁγίων καί δικαίων θεασαμένων Σε ἐν Βηθλεέμ ποιμένων, τῶν Ἁγίων καί πανενδόξων μαρτύρων Θεμιστοκλέους καί Σώζοντος, τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου πατρός ἡμῶν Θεοσεβίου τοῦ Ἀρσινοΐτου, τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἡμῶν Σπυρίδωνος Ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ, καί πάντων Σου τῶν Ἁγίων τῶν ἐν ὄρεσι ποίμνια ἐπιμεληθέντων.
Ὅτι Σύ εἶ ὁ φωτισμός καί δοτήρ τῶν ἀγαθῶν, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, καί Σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν σύν τῷ Ἀνάρχῳ Σου Πατρί καί τῷ Παναγίῳ καί Ἀγαθῶ καί Ζῳοποιῶ Σου Πνεύματι νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.