Ομιλεί ο π. Πλακίδας Ντεσέϊγ (Deseille), γόνος παλαιάς παραδοσιακής γαλλικής οικογενείας και με λιπαρά εκκλησιαστική και εγκυκλοπαιδική μόρφωσι και σπουδές, ιδίως στην Πατρολογία. Συμβάλλοντας στην θεολογική ανανέωσι στην Καθολική Εκκλησία γύρω στα 1960,
προσήγγισε τους καθηγητάς του Αγίου Σεργίου και σταδιακά έφθασε στο σημείο να ανακαλύψει την αληθινή Εκκλησία στην Ορθοδοξία.Υπήρξε και σιστερσιανός ιερομόναχος από την Μονή Μπελλφονταίν της ΒΔ Γαλλίας.
προσήγγισε τους καθηγητάς του Αγίου Σεργίου και σταδιακά έφθασε στο σημείο να ανακαλύψει την αληθινή Εκκλησία στην Ορθοδοξία.Υπήρξε και σιστερσιανός ιερομόναχος από την Μονή Μπελλφονταίν της ΒΔ Γαλλίας.
Αρχικά με άλλους συμμοναστές του, τον π. Ηλία και τον π. Σεραφείμ, αποχωρίσθηκαν από το μοναστήρι τους και δημιούργησαν μια νέα μοναστική κοινότητα στην Κεντρική Γαλλία, τηρώντας μεν το Ορθόδοξο τυπικό των ακολουθιών, παραμένοντας ωστόσο στην Καθολική Εκκλησία. Αισθανόμενοι ωστόσο ότι το σχήμα αυτό δεν ήταν το σωστό, μετά από συνάντησι με τον Καθηγούμενο της Σιμωνόπετρας Γέροντα Αιμιλιανό και την πνευματική του βοήθεια και συμπαράσταση, οι πρώτοι τρεις πατέρες έγιναν δεκτοί στην Εκκλησία το 1977, με την προοπτική παραμονής τους στο Άγιον Όρος. Κατόπιν πολλής σκέψεως και προσευχής, ο Γέροντας Αιμιλανός έκρινε ότι θα ήτο συμφερώτερο να επιστρέψουν στον φυσικό τους χώρο και να ιδρύσουν ένα μοναστήρι στην Γαλλία, όπου θα μπορούσαν να βοηθήσουν άλλους ομοεθνείς τους, που έψαχναν για την Ορθοδοξία.
Αφού έλαβαν το μοναχικό σχήμα και την χειροτονία τους στο Άγιον Όρος εγκαταστάθηκαν μετά από πολλές περιπέτειες στην ΝΔ Γαλλία, στις υπώρειες των Γαλλικών Άλπεων σε μία ειδυλλιακή κοιλάδα, πλην όμως με υποτυπώδεις συνθήκες διαβιώσεως, αφού μετεσκεύασαν μόνοι τους ένα παλαιό εγκαταλελειμμένο μύλο και ίδρυσαν το πρώτο εκκλησάκι τουΜεγάλου Αντωνίου και την πρώτη μοναστική κοινότητα με επί κεφαλής τον Γέροντα Πλακίδα.
Το Μετόχι του Αγίου Αντωνίου, εν τω μεταξύ,και η αύξησις των νέων Ορθοδόξων πιστών, έδειξε την ανάγκη ανέγερσης μεγαλυτέρου ναού. Ο π. Πλακίδας κατάφερε με πολλές θυσίες να κτίσει ένα θαυμάσιο ναό σε βυζαντινό ρυθμό, αφιερωμένο στην μνήμη του αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου, που έχει αγιογραφηθεί από ένα ζευγάρι ευλαβών Ρώσσων αγιογράφων και αποτελεί πόλο έλξεως, αλλά και κατηχήσεως, σοβαρού αριθμού επισκεπτών, αφού θεωρείται πλέον ως ένα από τα αξιοθέατα της πανέμορφης περιοχής του Βερκόρ (Vercors).
Η χαριτωμένη παρουσία τόσο των πατέρων, όσο και των αδελφών, και η σοβαρότητα στην σκέψι και την συμπεριφορά τους, αλλά και το πρόσχαρο και φιλόξενο πρόσωπο, αποτελούν δόξα και τιμή για την οικουμενική Ορθοδοξία, αφού άλλωστε ως αγιορειτικά Μετόχια, ανήκουν στην δικαιοδοσία του σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου. Οι ακολουθίες γίνονται βασικά στη γαλλική γλώσσα, με ικανοποιητική προσαρμογή της βυζαντινής μουσικής, αλλά κατά καιρούς τελούνται και στην ελληνική, για να μη ξεχασθή η πνευματική σχέσις με το Άγιον Όρος.
Από την όλη ιστορία των τεσσάρων Μοναστηριών θα μπορούσε άνετα να γραφεί ένας ολόκληρος τόμος θαυμαστών ενεργειών του Θεού, που Αυτός έκαμε ο,τι έκαμε. Αλλά η παρουσία και ο ρόλος του σεβαστού γέροντος Πλακίδα ήταν και είναι καταλυτικός. Με την πνευματική του κατάρτιση, την ολοκληρωμένη προσωπικότητά του, την βαθειά παιδεία του, την εξαιρετική γνώση της ιστορίας του Μοναχισμού, την μεγάλη του απλότητα και σοφία, την καταδεκτικότητα και την προσευχητική του εμπειρία, αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο και το κύριο όργανο στα χέρια του Φιλανθρώπου Κυρίου.
Έτσι, ο επισκέπτης των ευλογημένων αυτών Μοναστηριών, πτωχών ως προς τα υλικά εν κυριολεξία, πλουσίων όμως στα πνευματικά, αισθάνεται βαθειά την παρουσία του Θεού και την σκέπη της Κυρίας Θεοτόκου, που φρόντισε να δημιουργήσει μικρά περιβόλια Της, έξω και πολύ μακρυά από το ευλογημένο Περιβόλι Της, το Άγιον Όρος.
«Ἅγιος Ἀντώνιος». Ἡγούμενος: Ἀρχιμ. κ. Πλακίδας (Placide) Deseille. (Μετόχιον Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας Ἁγίου Ὄρους). Ταχ. διεύθυνσις: Monastère Orthodoxe Sainte Antoine le Grand-Font de Laval, 26 190 Saint-Laurent-en Royans. France. Τηλ. (0) 4.75.47.72.02. Μοναχοί 7.