Ο Αρχιμανδρίτης Ιωήλ, κατά κόσμον Φώτιος, Γιαννακόπουλος γεννήθηκε το 1901 στο χωριό Μαθία (Δράγκα) της επαρχίας Πυλίας του νομού Μεσσηνίας. Λίγο αργότερα οι γονείς του εγκαταστάθηκαν στην Καλαμάτα, όπου ο Φώτιος φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο και ακολούθως στο Γυμνάσιο. Ενώ ήταν ακόμη παιδί, γνωρίζεται και συνδέεται με τον ασκητή Ηλία Παναγουλάκη, ο οποίος τον οδηγεί στο Χριστό και διεγείρει στην καρδιά του σφοδρή αγάπη προς το Μοναχικό Βίο.
Τελειώνοντας τη φοίτησι στο Γυμνάσιο στρατεύεται και στέλνεται στη Μ. Ασία. Αφού απολύθηκε από τις τάξεις του Στρατού, εγγράφεται στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία πήρε το δίπλωμα το 1925. Ήταν ήδη Διάκονος χειροτονημένος από τον τότε Μεσσηνίας Μελέτιο, και είχε λάβει το όνομα Ιωήλ.
Αφού πήρε το δίπλωμα διορίσθηκε Θεολόγος καθηγητής στην Καλαμάτα, και ακολούθως υπηρέτησε στην Αρτεμισία Αλαγωνίας, στη Μεθώνη Πυλίας και στην Καβάλα Μακεδονίας. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1929 και το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου το έλαβε μετά από τρία χρόνια.
Το 1938 υπέβαλε παραίτησι από τη θέσι του καθηγητού για λόγους υγείας (είχε από χρόνια προσβληθή από βαρύτατη μορφή φυματιώσεως, και η σωτηρία του από θάνατο μόνο ως θαύμα μπορεί να θεωρηθή). Αφού υπηρέτησε για λίγα χρόνια στην Αθήνα ως εφημέριος του Ι. Ναού Αγίου Νικολάου "Πευκακίων", αναχώρησε για την Καλαμάτα. Εκεί αποσύρεται για ένα περίπου χρόνο στην Ιερά Μονή Γαρδικίου.
Όταν διαλύθηκε η Μονή Γαρδικίου, αναλαμβάνει καθήκοντα Εφημερίου στο ναΰδριο των Παμμ. Ταξιαρχών στην Καλαμάτα, που ήταν Μετόχι της Ιεράς Μονής Βελανιδιάς. Θα ήταν άραγε υπερβολή αν έλεγε κανείς ότι το άσημο αυτό ναΰδριο, έχοντας έναν Ιωήλ Γιαννακόπουλο, ανακαλούσε στη μνήμη το άσημο ναΰδριο της Αναστασίας στην Κωνσταντινούπολι και τον ακτινοβολούντα μέσα σ'αυτό Γρηγόριο το Ναζιανζηνό;
Στο ναΰδριο αυτό ο π. Ιωήλ για μια μακρά σειρά ετών λειτουργεί, κηρύσσει και εξομολογεί τους πιστούς που προστρέχουν από κάθε γωνιά της Καλαμάτας (ή μάλλον της Μεσσηνίας). Λίγο πριν από το θάνατό του είχε αποχωρήσει από αυτό και υπηρετούσε στον Ι. Ναό του Αγίου Νικολάου.
Στις 16 Δεκεμβρίου ο π. Ιωήλ προσβλήθηκε από πνευμονικό οίδημα και έμφραγμα του μυοκαρδίου και μετακομίσθηκε αμέσως στο Κρατικό Νοσοκομείο της Καλαμάτας. Εκεί ήρεμος και γαλήνιος δέχεται τις περιποιήσεις των γιατρών και διαρκώς ψυθυρίζει: "Δόξα Σοι, ο Θεός - Δόξα Σοι, ο Θεός - Δόξα Σοι, ο Θεός!". Το πρωί της 23ης Δεκεμβρίου ζητεί να κοινωνήση των Αχράντων Μυστηρίων και την ίδια μέρα, τις απογευματινές ώρες, ο Κύριος παραλαμβάνει την οσία ψυχή του στις ουράνιες Αυλές της θείας ευφροσύνης.
Το ιερό του σκήνος, κηδεύτηκε πανδήμως και τάφηκε στο ιδρυμένο από τον ίδιο (τον π. Ιωήλ) Γυναικείο Ησυχαστήριο του "Προφήτου Ιωήλ", που βρίσκεται κοντά στις Φαρές (Γιαννιτσάνικα) Καλαμάτας.