Λευκωσία: «Δυσμενή μετάθεση» έστειλε ο ηγούμενος της Μονής Βατοπεδίου τον νυν Μητροπολίτη Λεμεσού, όταν αυτός βρισκόταν στο Άγιον Όρος, όπως προκύπτει από όσα αναφέρει σε ομιλίες του προς μοναχούς στο μοναστήρι του Μαχαιρά.
Περιγράφει το περιστατικό χωρίς παράπονο, απλώς για να δείξει πως υποτάχτηκε στη θέληση του ηγουμένου του, δίνοντας με αυτό τον τρόπο το καλό παράδειγμα και τους μοναχούς της Μονής Μαχαιρά, κάποιοι εκ των οποίων φαίνεται ότι χαλάρωσαν σε βαθμό που
δημιουργήθηκε πρόβλημα στη μονή. Κάποιοι από τους μοναχούς φαίνεται ότι δεν σέβονται, στον βαθμό που ανέμενε ο Μητροπολίτης, τον ηγούμενο, γι'αυτό τους προειδοποιεί στις ομιλίες του, ότι δεν θα διστάσει να πάρει σκληρά μέτρα. Όπως αναφέρει σε ομιλίες του, πολλοί μοναχοί (όχι κατ'ανάγκην στη Μονή Μαχαιρά) έχασαν τον δρόμο τους και καταστράφηκαν.
δημιουργήθηκε πρόβλημα στη μονή. Κάποιοι από τους μοναχούς φαίνεται ότι δεν σέβονται, στον βαθμό που ανέμενε ο Μητροπολίτης, τον ηγούμενο, γι'αυτό τους προειδοποιεί στις ομιλίες του, ότι δεν θα διστάσει να πάρει σκληρά μέτρα. Όπως αναφέρει σε ομιλίες του, πολλοί μοναχοί (όχι κατ'ανάγκην στη Μονή Μαχαιρά) έχασαν τον δρόμο τους και καταστράφηκαν.
Στην ομιλία του υπ'αριθμόν 58, όπως αυτή είναι καταγραμμένη σε DVD, αναφέρονται και τα εξής: «Μπορώ να σας πω χιλιάδες παραδείγματα μοναχών που απολέσθησαν από τον διάβολο. Έχουμεν ηγούμενο και αυτόν να ακούτε. Εγώ ήμουν και διάκος και ήμουν και ''πρώτος''κι όμως υποτάχτηκα στον Εφραίμ. Εμένα ήταν πιο μικρός μου ο παπα-Εφραίμ. Εγώ ήμουν διάκος, αυτός ήταν δόκιμος. Και έγινε ηγούμενος και υποτάχτηκα. Και έστειλέ με στις Καρυές που εγώ ποτέ δεν ήθελα ποττέ να πάω. Και ήμουν και ''πρώτος''. Ούτε αντέδρασα ποτέ μου. Ούτε ψυχρανθήκαμε ούτε για πέντε λεπτά».
Στις ομιλίες που φέρεται να έκανε ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος γίνεται αναφορά σε «ιερά τέρατα» της Ορθοδοξίας και της Εκκλησίας γενικότερα και οι αναφορές του σε πρόσωπα όπως οι απόστολοι ή ο γέροντας Παΐσιος αλλά ακόμη και ο γέροντας Ιωσήφ, προκαλούν τουλάχιστον αμηχανία.
Σε μιαν από τις ομιλίες του στην οποία εξηγούσε πως ο κάθε γέροντας έχει τον δικό του τρόπο και τη δική του χάρη και ότι δεν πρέπει να περιμένουν από όλους τους γέροντες να είναι οι ίδιοι ή κάνουν συγκρίσεις, ανέφερε: «Εγώ απέρριψα τον γέροντα Παΐσιο την πρώτη φορά που τον είδα, επειδή δεν ήταν σαν τον παπά Αθανάσιο στο Σταυροβούνι. Δεν μπορούσα να δω ότι μπορεί να υπάρχει και άλλος τέλειος αλλά να μην είναι σαν τον παπα-Αθανάσιο. Είδα τον γέροντα Παΐσιο που έφκαινεν πάνω στην καρκόλαν τζιαι εγέλαν τζιαι είπα εν πελλός τούτος. Είνταλος εν τούτοι οι άγιοι; Επήγα στον Άγιον Όρος και απέρριψα το Άγιον Όρος, γιατί εθώρουν τους που εβουρούσαν πάνω-κάτω, που εφωνάζαν και είπα εν αδύνατον να είναι τούτοι πραγματικοί μοναχοί. Έτσι γράφουν τα βιβλία (για τους μοναχούς); Διότι είχα ένα μέτρο και επροσπάθουν τούτον το μέτρον να το βάλω σε όλους.
Πολλές φορές μου έλεγε ο γέροντας Ιωσήφ: ''Πόσο διψώ να με ταπεινώσει ο κόσμος όλος. Αν υπήρχε τρόπος και να με έβαζαν σε μια πλατεία και να μου φτύνουν. Νομίζω ότι ήταν να έβρω μια ανάπαυση''. Το έλεγε επειδή αυτοί οι άνθρωποι αισθάνθηκαν αυτή τη χάρη της θείας παρηγοριάς».
Αίσθηση προκαλεί η απίστευτη (για τους κοινούς θνητούς) περιγραφή για τον παπα-Εφραίμ, ο οποίος φέρεται να έβγαλε από την κόλαση τον γέροντά του. Στην ομιλία του Μητροπολίτη Λεμεσού ακούγονται τα εξής:
«Και μετά πέθανε ο γέροντάς του και επήγε στην κόλαση και ο παπα-Εφραίμ, μέσα στην προσευχή του τον είδε και τον άκουσε μέσα στην κόλαση. Και μετά άλλον αγώνα. Για τρία χρόνια εθρηνούσε και έκλαιγε και νήστευε και προσευχόταν, μέχρι να τον βγάλει τον γέροντά του από την κόλαση. Και στα τρία χρόνια τον έβγαλε. Αυτός ο άνθρωπος σε ηλικία 24 ετών έβλεπε το ''άκτιστο φως''. Έλαβε πληροφορία από τον Θεό μετά από 42 χρόνια. Του έλεγε να φύγει. Όταν κατέβαζαν τον γέροντά του στον τάφο, τότε έλαβε πληροφορίαν από το Θεόν ότι αυτό το οποίο έκαμε ήταν το θέλημά του. Και απάντησε ο ίδιος στον Θεό ''τώρα μου το λες; Και αν έφευγα;''Και απαντά ο Θεός: ''Αν έφευγες θα εχάννεσουν''. Αυτά τα μέτρα είναι γιγάντια μέτρα».
Περί κουτσομπολιού και ψιθύρων
Ο Μητροπολίτης Λεμεσού αναφέρει και τα εξής για τους ψιθύρους που ακούγονται κατά καιρούς στο μοναστήρι:
«Ξέρω ότι μερικοί από εσάς λέτε κουβέντες ο ένας στον άλλο. Ενσπείρετε λογισμούς για την αδελφότητα και για τον ηγούμενο και για άλλα πράγματα. Σας το λέω, ότι είναι εις γνώσην μου. Διότι, αν δω ότι γίνεται ζημιά στην αδελφότητα, ορατός και αόρατος ο διάβολος δεν χρειάζεται. Έχουμε τον αόρατο που μας πολεμά και έχουμε και τούτους ούλλους πόξω. Αδελφός που δεν προσέχει τη γλώσσα του και σπέρνει λογισμούς εναντίον της αδελφότητας σε άλλους αδελφούς, θα τον αρπάξω και θα τον ταπεινώσω ενώπιον της αδελφότητος. Και αν υπομείνει καλώς. Αν δεν το υπομείνει να πάει σπίτι του. Θα είμαι αμείλικτος σε αυτό το πράγμα. Και σας το λέω, διότι έχει ένα, δυο, τρεις, ξέρω εγώ πόσους, δεν θα πω τώρα ούτε αριθμούς ούτε ονόματα. Οι οποίοι δεν προσέχουν. Δεν λέω ότι το κάνουν από κακή διάθεση, όχι. Δεν θέλω να το πιστέψω αλλά δεν προσέχουν. Και ανοίγουν το στοματάκι τους τζιαι αν έχουν τζιαι κανέναν λογισμό τον μεταδίδουν του άλλου σαν δηλητήριο. Ούτε να λέτε σε αρχάριους "άστα, το γίνεται στο μοναστήρι δεν λέγεται"ή να "κλείσουμε τα μάτια μας να περάσουμε"».
Μποξ μπροστά στο άγιο δισκοπότηρο
«Ξέρω ιστορίες», λέει ο Μητροπολίτης Λεμεσού, «που τσακώθηκαν δύο αδελφοί και σχίσαν τα κεφάλια τους. Και έκλαιγαν, δέρνουνταν, εμεθούσαν, δεν ήσαν όλοι άγιοι». Σε άλλο σημείο αναφέρεται σε δύο μοναχούς οι οποίοι έπαιζαν μποξ μπροστά στο άγιο δικσοπότηρο.
Τον τραβούσαν οι δαίμονες
«Ένας υποτακτικός πείστηκε να φύγει, να πάει στον κόσμο. Τον έπιασαν οι πατέρες και τον έπεισαν να μείνει. Και τη νύχτα, τον έπιασαν οι δαίμονες και τον τραβούσαν. Είχαν εξουσία πάνω στο σώμα του, είναι φοβερό, φοβερό δηλαδή.»
Κυνήγια και ντουφέκια
Οι καλοί πνευματικοί ήταν ζηλωτές, αναφέρει ο Μητροπολίτης Λεμεσού, ο οποίος προσθέτει: «Οι υπόλοιποι ήταν τουφέκια, κυνήγια, έτσι ήταν το Άγιον Όρος. Έντεκα μοναστήρια ιδιόρρυθμα. Μαύρα χάλια.»
Το ξύλο της αρκούδας
«Ο παπα-Εφραίμ ο Καντουνακιώτης είχε έναν γέροντα τύραννο. Και ξύλο έφαε που τον γέροντα του και φωνές και βλασφημίες και κατάρες και τι και τι! Πόσες φορές τους άφησε στη μέση της λειτουργίας και ετσακώνετουν; Μια φορά επιάστηκαν με τον γέρο Προκόπιο και τόσον ξύλον εδώκαν μεταξύ τους που ετζυλίσαν που την μιαν βεράντα στην άλλη βεράντα πάρα κάτω. Εφκάλαν τα γένια τους. Να ο σατανάς.»
1.200 σταυροί
Σε ομιλία του ο Μητροπολίτης αναφέρεται στο σταυρό που κάνουν οι μοναχοί και παρατηρεί: «Εμείς οι μοναχοί κάνουμε 1.200 σταυρούς κάθε νύχτα, τέσσερα τρακοσάρια. Άμα το πεις του κόσμου θα μας περιπαίζουν. Άσε αν μας δουν είντα σταυρούς κάμνουμεν. Διότι σας είδα. Είναι οτιδήποτε άλλο. Υποτίθεται κάμνουμε 1.200 σταυρούς κάθε νύχτα.»
Πού χάθηκαν οι απόστολοι;
Για τους δώδεκα αποστόλους ο Μητροπολίτης Λεμεσού μιλά επικριτικά αναφέροντας και τα εξής: «Ο Χριστός ήταν γέροντας και είχε δώδεκα υποτακτικούς. Δώδεκα υποτακτικοί ήταν κοντά του και ένα ποτήρι νερό δεν του έδωσαν την ώρα που επέθαινε. Σκεφτείτε τι υποτακτικοί ήταν. Ο ένας επρόδωσέν τον, ο άλλος αρνήθηκέν τον, οι άλλοι δύο οι καλλύττεροι που τους έπαιρνε μαζίν του, μόλις είδαν ότι εν να σταυρωθεί αντί να του συμπαρασταθούν εφύαν. Πού εν να πάει τωρά η βασιλεία; Εν να κάτσουν άλλοι δεξιά, άλλοι αριστερά; Εμείς εν να κάτσουμε. Οι υπόλοιποι εχαθήκαν. Ούτε φάνηκαν που επήαν. Πού επήγεν ο Αντρέας, πού επήγεν ο Σίμος, πού επήγεν ο Θωμάς; Εν έμεινεν ούτε ένας. Ο Πέτρος έκαμέν τα θάλασσα.»
Ντελίβερι στη Μεγίστη Λαύρα
«Εγώ εγνώρισα έναν άνθρωπο, ζει ακόμα, στη Χαλκιδική, ο οποίος επουλούσε σάντουιτς στην παραλία», λέει ο Μητροπολίτης ο οποίος περιγράφει στους μοναχούς: «Ο άνθρωπος αυτό ήταν πολύ χαριτωμένος και είχε μεγάλες πνευματικές αντιλήψεις. Από τον Θεό. Μεγάλα μέτρα. Όπως τους αγίους γέροντές μας. Αφού μια φοράν τον άρπαξε η χάρις και από το χωριό του βρέθηκε αεροπορικώς στο μοναστήρι της Μεγίστης Λαύρας, στην πανήγυρη του Αγίου Αθανασίου. Είχε τόση επιθυμία να πάει και δεν μπόρεσε επειδή είχε φουρτούνα. Πήγε στο σπίτι του και έκλαιγε. Και σαν προσευχόταν βρέθηκε στη Μεγίστη Λαύρα. Φανταστείτε τι χάρη είχε αυτός ο άνθρωπος. Πόσες φορές του εμίλησεν η Παναγία.»
Τους έσχιζε τα γράμματα
Η υπακοή είναι ένας έλεγχος από πλευράς του γέροντα, λέει ο Μητροπολίτης Λεμεσού, ο οποίος εξηγεί: «Εγώ θυμάμαι μια φορά ο γέροντας μας έσχισε τα γράμματα όλων μας. Ούτε λεφτά, ούτε επιταγές, ούτε τίποτα. Στο Βατοπέδι τούς το κάνει ο ηγούμενος καμιά φορά. Τους λέει, “για ένα μήνα δεν θα μιλήσει κανένας στο τηλέφωνο”. Μερικοί έχουν πρόβλημα. Άλλους δεν τους πειράζει.»
Πλανημένος ο Ιωσήφ
Για το γέροντα Ιωσήφ, τον οποίο ακολούθησε και στην Κύπρο και στο Άγιον Όρος, αναφέρει ότι κάποιοι αγιορείτες και μάλιστα σοβαροί άνθρωποι τον θεωρούσαν πλανημένο. «Έτσι τον αποκαλούσαν και καλούσαν μέλη της συνοδείας του να τον εγκαταλείψουν.»