Νέα εμφάνιση του π. Νικολάου Πέττα σε νοσοκομείο της Πάτρας

Ονομάζομαι Ασπασία Βερβαρέσου. Είμαι στρατιωτικός εν αποστρατεία στην Π.Α. Κατάγομαι από την Ανδραβίδα Ηλείας και κατοικώ στο Νέο Κόσμο Αττικής. 

Με μεγάλη χαρά και ευγνωμοσύνη θα σας καταθέσω, σεβαστοί Πατέρες του Άθωνα, τα σημεία, που τέλεσε το αείμνηστο ιερατικό ζεύγος Πέττα. Ωστόσο θα καταγραφεί ιδιαίτερα η οφθαλμοφανής παρουσία του π. Νικολάου στην ασθενούσα μητέρα μου.

Στις 27 Αυγούστου του 2016, εορτή του Αγίου Φανουρίου, μετά τον εκκλησιασμό μου στην Ιερά Μονή Αγίου Εφραίμ Νέας Μάκρης Αττικής, ξαφνικά με ειδοποίησε τηλεφωνικώς η αδελφή μου ότι η μητέρα μας Αντωνία 80 ετών, η οποία είχε επιβαρυμένη υγεία, παρουσίασε σοβαρότατο καρδιολογικό πρόβλημα, από το οποίο κινδύνευε η ζωή της, όπως μας είπαν οι γιατροί.

Αμέσως ξεκίνησα με το αυτοκίνητό μου, για να πάω κοντά της στην Πελοπόννησο. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού μου προσευχόμουν στον άγιο Φανούριο, στον άγιο Εφραίμ και στον νεοφανή σημειοφόρο π. Νικόλαο Πέττα, για να τρέξουν να βοηθήσουν τη μητέρα μου. Στη μέση της διαδρομής με πληροφόρησε η αδελφή μου ότι η μητέρα μας είχε πάθει οξύ έμφραγμα και ότι, υπήρχε περίπτωση αιμορραγίας. Όλα αυτά μαζί θα επέφεραν τον θάνατο. Αναφέρεται ότι προηγουμένως της είχε τοποθετηθεί εξωτερικός βηματοδότης και με ασθενοφόρο μεταφερόταν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου της Πάτρας.

Κλαίγοντας έλεγα στον π. Νικόλαο το απολυτίκιό του, που έχουν συντάξει Αγιορείτες Πατέρες και τον παρακαλούσα να τρέξει να βοηθήσει τη μητέρα μου, τώρα που βρίσκεται στην πόλη του. Αξίζει να αναφέρω ότι ευλαβούμαι τον π. Νικόλαο και την αγία πρεσβυτέρα του Ανθή, αφού συχνά διαβαίνω να προσκυνήσω τον τάφο τους και προσεύχομαι γονατιστή εμπρός τους.

Όταν έφτασα στο Νοσοκομείο του Ρίου, βρήκα τη μητέρα μου στα επείγοντα, στο δωμάτιο ανάνηψης, μαζί με την αδελφή μου, τον γαμπρό μου και μία γιατρό, που την παρακολουθούσε. Αμέσως αγκάλιασα την μητέρα μου την ενθάρρυνα, λέγοντάς της ότι θα γίνει καλά, διότι ο εορταζόμενος Άγιος Φανούριος θα την βοηθήσει. Έκπληκτοι ακούσαμε με σιγουριά να μας λέει με πολύ φυσικό τρόπο ότι την επισκεύτηκε πριν λίγο ένας ιερέας λαμπερός, ψηλός λέγοντάς της ότι είναι δίπλα της ο εορταζόμενος άγιος Φανούριος και θα την θεραπεύσει. Ο άγνωστος για εκείνη ιερέας την ευλόγησε με την δεξιά του και της έδωσε δύναμη με την παρουσία του. Αξίζει να αναφερθεί ότι, κατά την διάρκεια της παραμονής της στο νοσοκομείο, η μητέρα μου είχε συνέχεια τους δικούς μου, καθώς και ιατρούς παρόντες εξαιτίας του κρίσιμού της υγείας της. Από αυτούς κανείς δεν είδε κανέναν ιερέα να παρουσιάζεται σε κανένα χώρο.

Αμέσως παίρνω τηλέφωνο την γνωστή μου κ. Γεωργία Θεοχαροπούλου, η οποία μου επιβεβαίωσε ότι ήταν ο π. Νικόλαος Πέττας, διότι γνώριζε άλλες παρόμοιες εμφανίσεις του με αυτό τον συγκεκριμένο τρόπο. Επίσης ζήτησα από την μητέρα μου να περιγράψει τον ιερέα, που της εμφανίσθηκε. Η περιγραφή ήταν ίδια με την πορσελάνινη φωτογραφία του π. Νικολάου, που παρουσιάζεται μόνος του, και βρίσκεται τοποθετημένη επάνω στο μνήμα του, στην Παναγία την Αλεξιώτισσα, στην Πάτρα. Ανατρίχιασα και έκλαψα από ευγνωμοσύνη και τον ευχαριστούσα συνέχεια.

Η μητέρα μου, μετά από τις εξετάσεις κατά τρόπο θαυμαστό άρχισε να καλυτερεύει και να σταθεροποιείται η εύθραυστη καρδιά της. Ζητήσαμε η νοσηλεία της να συνεχισθεί στο Νοσοκομείο του Πύργου. Τελικά μεταφέρθηκε εκεί, στην καρδιολογική μονάδα Πύργου. Συγκεκριμένα στο δωμάτιο 222 μαζί με άλλες νοσηλευόμενες. Στο δωμάτιο αυτό τοποθετήσαμε την μορφή του σωτήρα της μητέρας μου, τον π. Νικόλαο, δίπλα στις άλλες εικονίτσες, για να την προστατεύει και εκεί. Παρατηρήσαμε ότι από την στιγμή, που τοποθετήθηκε η εικόνιτσα οι άλλες νοσηλευόμενες, κατά παράδοξο τρόπο, έπαιρναν άμεσα εξιτήριο, ενώ βρίσκονταν και αυτές σε κρίσιμη κατάσταση. Καταλάβαμε ότι δέχονταν και αυτές την ευλογία του Γέροντα Νικολάου.