Εις την Αγία Αικατερίνη. Το μεγαλείο της γυναίκας

Ἑορτάζει σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τὴν μνήμη τῆς ἁγίας ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης τῆς πανσόφου.

Προς τιμὴν της Αγίας αναγινώσκεται και η αποστολικὴ περικοπὴ απὸ την προς Γαλάτας Επιστολὴ με την επαναστατικὴ διακήρυξη του αποστόλου Παύλου: «Οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ»· δηλαδή, δεν υπάρχει πλέον άνιση διάκριση μεταξὺ ανδρών και γυναικών. Διότι όλοι εσείς γίνατε ένας νέος άνθρωπος με την ένωσή σας με τον Ιησού Χριστό.

Ας δούμε λοιπὸν ποιὰ είναι η θέση της γυναίκας για τον κόσμο που ζει χωρὶς Χριστὸ και ποιὸ είναι το μεγαλείο στο οποίο την ανυψώνει η ἐν Χριστῷ ζωή.

1. Η γυναίκα χωρὶς τον Χριστὸ

Όπως μαρτυρεί η ιστορία, ο προχριστιανικὸς κόσμος θεωρούσε τη γυναίκα πολὺ κατώτερη απὸ τον άνδρα. Δεν της επέτρεπαν να συμμετέχει στη δημόσια ζωὴ και την αντιμετώπιζαν ως δούλη και ιδιοκτησία του άνδρα, ο οποίος της φερόταν ως απόλυτος κυρίαρχος.

Αυτὴν την περιφρόνηση της γυναίκας πουπαρατηροῦμε στα χρόνια πρὸ Χριστού, τὴ βλέπουμε δυστυχῶς μέχρι σήμερα μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν λαῶν ποὺ ζοῦν χωρὶς τὸν Χριστό. Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα οἱ μωαμεθανικὲς χῶρες, ὅπου ἡ γυναίκα ζεῖ μᾶλλον σὰν φυλακισμένη. Τὸ Κοράνι τὴν θεωρεῖ κατώτερη ἀπὸ τὸν ἄνδρα καὶ δίνει τὸ δικαίωμα στὸν ἄνδρα νὰ τὴν χτυπᾶ, νὰ τὴν πουλᾶ, νὰ τὴν διώχνει ὅποτε ἐκεῖνος θέλει.

Ἀλλὰ καὶ στὶς λεγόμενες χριστιανικὲς χῶρες, ὅταν οἱ ἄνθρωποι ζοῦν μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ χωρὶς ἠθικοὺς φραγμούς, ἡ γυναίκα γίνεται ἀντικείμενο ἐκμεταλλεύσεως καὶ οὐσιαστικὰ χάνει τὴν ἀξιοπρέπειά της.

Ἡ γυναίκα δὲν καταξιώνεται οὔτε ἀπὸ τὴ οἰκονομικὴ ἀνεξαρτησία της οὔτε ἀπὸ τὴ χειραφέτησή της ἀπὸ τὸν ἄνδρα. Κάπου ἀλλοῦ κρύβεται τὸ μεγαλεῖο της. Κι αὐτὸ τὸ μεγαλεῖο μᾶς φανερώνει σήμερα ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀλλὰ καὶ τὸ παράδειγμα τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης.

2. Τὸ μεγαλεῖο της

Εἶναι ἐντυπωσιακὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ἀπόστολος Παῦλος μέσα σὲ ἕναν κόσμο μὲ ἔντονες προκαταλήψεις ἐναντίον τῶν γυναικῶν τολμᾶ νὰ ὑπερασπισθεῖ τὴν ἰσότητα μεταξὺ τῶν δύο φύλων καὶ νὰ διακηρύξει ὅτι στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ «οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ». Δὲν πλεονεκτοῦν οἱ ἄνδρες εἰς βάρος τῶν γυναικῶν.

Ὅλοι εἴμαστε ἴσοι!

Πόσο τιμητικὴ εἶναι ἡ θέση τῆς γυναίκας μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία φανερώνεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι στὴν κορυφὴ τῆς ἁγιότητος βρίσκεται μία γυναίκα: Ἡ Πάναγνη Παρθένος Μαρία, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος! Ἀλλὰ καὶ κάθε γυναίκα ποὺ ἐγκολπώνεται τὸν Χριστό, μπορεῖ νὰ μεγαλουργήσει καὶ νὰ διακριθεῖ σὲ ἀρετή, σὲ ἀνδρεία, σὲ ἀγάπη, σὲ αὐτοθυσία στήν ἁγιότητα!

Αὐτὸ φάνηκε καθαρὰ καὶ στὴ ζωὴ τῆς πανσέμνου Νύμφης τοῦ Χριστοῦ, τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης.

Ἡ ἁγία Αἰκατερίνη ἦταν μιὰ νεαρὴ κόρη ποὺ διέθετε ὀμορφιά, σοφία, πλούτη καὶ δόξα. Κάπου ἀλλοῦ ὅμως κρυβόταν τὸ μεγαλεῖο της: στὴν ὁλόθερμη ἀγάπη της πρὸς τὸν Χριστό, στὸν Ὁποῖο ἀφιέρωσε ὅλα τὰ χαρίσματά της. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ γνώρισε τὸν Κύριο Ἰησοῦ καὶ δέχθηκε στὴν ψυχή της τὸ κάλεσμά Του,

Τὸν ἀκολούθησε μὲ πιστότητα καὶ ἀφοσίωση. Ἀπέρριψε χωρὶς ἀμφιταλαντεύσεις τὶς δελεαστικὲς προτάσεις τοῦ αὐτοκράτορα, ὁ ὁποῖος εἶχε θαμπωθεῖ ἀπὸ τὸ κάλλος της, καὶ ὁμολόγησε ἐνώπιόν του μὲ παρρησία τὴ χριστιανικὴ πίστη. Μὲ καταπληκτικὴ σοφία ἀποστόμωσε τοὺς φιλοσόφους ποὺ προσπάθησαν νὰ τὴν μεταστρέψουν στὴν εἰδωλολατρία καὶ τοὺς κέρδισε στὸν Χριστό. Ἔμεινε ἀτρόμητη καὶ σταθερὴ μέχρι τέλους καὶ ἀξιώθηκε νὰ μαρτυρήσει μόλις σὲ ἡλικία 18 ἐτῶν!

Ποιὸς μπορεῖ νὰ μιλήσει γιὰ «ἀσθενὲς φύλο» ὅταν διαβάζει τὸ βίο τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης καὶ τῶν ἄλλων ἀναρίθμητων ἁγίων μαρτύρων γυναικῶν; Ποιὸς μπορεῖ νὰ μὴ θαυμάσει τὴν τόλμη τῶν Μυροφόρων ἢ τὴ φιλανθρωπικὴ ἀκτινοβολία τῆς ἁγίας Ταβιθά, τῆς ἁγίας Ὀλυμπιάδος, τῆς ἁγίας Φιλοθέης καὶ τόσων ἄλλων; Ποιὸς μπορεῖ νὰ μὴ συγκινηθεῖ ἀπὸ τὴ θυσιαστικὴ ἀγάπη τῶν ἁγίων μητέρων τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἢ ἀπὸ τὴν πίστη καὶ τὴν ἀνεξάντλητη ὑπομονὴ τῆς ἁγίας Μόνικας;

Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγαλεῖο στὸ ὁποῖο ἀνύψωσε ὁ Χριστὸς τὴ γυναίκα. Μεγαλεῖο ἀρετῆς καὶ ἁγιότητος. Μεγαλεῖο ποὺ ἔγινε πράξη στὴ ζωὴ ὅλων τῶν ἁγίων, κατ’ ἐξοχὴν δὲ στὴν Παναγία Παρθένο, τὴν Κεχαριτωμένη. Μακάρι καὶ οἱ σημερινὲς γυναῖκες νὰ ἀνακαλύψουν αὐτὸ τὸ μυστικὸ μεγαλεῖο καὶ νὰ ποθήσουν νὰ τὸ κατακτήσουν.