Μ.Μ: Αληθεύει ότι τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού, γίνονταν περισσότερα θαύματα; Και αν ναι, ποιος ήταν ο λόγος;
π.Ι: Κατά την περίοδο στερεώσεως της Εκκλησίας, στους Αποστολικούς και μεταποστολικούς χρόνους, οπωσδήποτε ήταν περισσότερα τα θαύματα, για τον εξής απλούστατο λόγο: Διότι κατά την περίοδο εκείνη, οι Απόστολοι και οι Επίσκοποι είχαν να ξεριζώσουν μία πίστη αιώνων από τις καρδιές των ανθρώπων και να τους κάνουν να πιστέψουν σε έναν άλλο Θεό, σε έναν άγνωστο για αυτούς Θεό. Λοιπόν, ακριβώς για να ξερριζώσουν αυτή την πίστη αιώνων από την καρδιά τους…
Μ.Μ: Έπρεπε να τους ταρακουνήσουν…
π.Ι: Ακριβώς, έπρεπε να τους ταρακουνήσουν, να γίνει δηλαδή ένας σεισμός μέσα στην καρδιά τους. Το ρόλο του σεισμού, τον έπαιζαν τα θαύματα. Για αυτό ακριβώς στα πρώτα χρόνια της Εκκλησίας, έχουμε πλήθη θαυμάτων και στην εποχή μας δεν έχουμε πολλά θαύματα. Για ποιο λόγο σήμερα δεν έχουμε πολλά θαύματα; Την απάντηση την δίνει και πάλι ο π. Επιφάνιος: Εμείς, το μέγιστο θαύμα το οποίο βλέπουμε, είναι η επιβίωση και ύπαρξη της Εκκλησίας μετά από διωγμούς τόσων αιώνων. Αυτό είναι το μέγιστο θαύμα, το οποίο ζούμε στην εποχή μας. Στην εποχή, επαναλαμβάνω ,των Αποστόλων και στους μεταποστολικούς χρόνους χρειάζονταν τα θαύματα, για να ξερριζώσουν την πίστη αιώνων από τους ειδωλολάτρες και να προσελκύσουν τους Εβραίους και τους Εθνικούς, στην πίστη του Σαρκωθέντος Θεού. Στην εποχή μας, δεν χρειάζονται αυτά τα θαύματα, απλούστατα διότι ζούμε το διαρκές θαύμα της υπάρξεως – παρά τους διωγμούς – της Εκκλησίας.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ « ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ »
Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΩΦ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΜΕΛΙΝΟΥ
Α΄ ταξίδι 1993
ΝΕΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ 2002