Απαντά ο Άγ. Ιω. Χρυσόστομος
«Oύτε το μέγεθος της δόξας, ούτε ο όγκος της εξουσίας, ούτε η παρουσία των φίλων, ούτε τίποτε άλλο απ’ τα ανθρώπινα θα μπορέσει να παρηγορήσει τόσο εκείνον που πονάει, όσο η ανάγνωση των Θείων Γραφών.
Γιατί άραγε; Γιατί εκείνα είναι πρόσκαιρα και φθαρτά, γι’ αυτό και η παρηγορία τους είναι φθαρτή, ενώ η ανάγνωση των Γραφών είναι ομιλία του Θεού. Όταν λοιπόν ο Θεός παρηγορεί τον στενοχωρημένο, ποιο από τα πράγματα μπορεί να τον ρίξει σε στενοχώρια;»
*
«Όταν σου συμβεί κάτι λυπηρό, δώσε αμέσως ελεημοσύνη, ευχαρίστησε τον Θεό και θα δεις πόση χαρά θα νοιώσεις. Το πνευματικό κέρδος, ακόμη κι αν είναι λίγο, είναι ικανό να υπερκαλύψει την υλική και σωματική ζημιά»
*
«Kάθε χωρίο της Γραφής έχει παρηγορία κι ανακούφιση στους λυπημένους».
*
«Πράγματι η λύπη είναι πληγή της ψυχής και πρέπει συνεχώς να την πλύνουμε με κατάλληλα λόγια».
*
«Να πονάς βέβαια, γιατί δεν πρέπει να υπομένεις αυτά τα δεινά χωρίς πόνο, αλλά να πονάς θέτοντας μέτρο στη λύπη»
[Απ’ το υπό έκδοση έργο μας «ΡΟΔΟΣΤΑΓΜΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ»]