Από το 1829 θεωρείται προστάτιδα του Πυροβολικού η Αγία Βαρβάρα. Η Αγία έζησε και μαρτύρησε επί Αυτοκράτορα Μαξιμιανού. Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της στις 4 Δεκεμβρίου.
Η Αγία Βαρβάρα ασπάσθηκε από νέα τον Χριστιανισμό και αυτό εξόργισε τον πατέρα της. Χρησιμοποίησε βία για να τη μεταπείσει, αλλά δεν τα κατάφερε και τότε την παρέδωσε στο διοικητή της επαρχίας, ο οποίος την υπέβαλλε σε φρικτά μαρτύρια.
Τελικά αποκεφαλίσθηκε με το ξίφος του ίδιου της του πατέρα, «ταίς πατρικαίς χερσί τω πατρικώ ξίφει την τελειώσιν δέχεται», όπως λέει ο βιογράφος της Συμεών. Και κατά την παράδοση, καθώς απομακρύνονταν από την σφαγή της θυγατέρας του, η Θεία Δίκη, με μορφή κεραυνού, κατέκαψε το δήμιο–πατέρα.
Τον τιμωρό αυτό κεραυνό συμβολίζουν τα πυρά του Πυροβολικού και το 1829 καθιερώθηκε ως προστάτιδα του Ελληνικού Πυροβολικού και στις 4 Δεκεμβρίου του ιδίου χρόνου γιορτάσθηκε το γεγονός στο στρατόπεδο του μόλις συγκροτιθέντος πρώτου “Τάγματος Πυροβολητών», όπως ονομάζονταν τότε, οπότε και προσφέρθηκαν στους επισκέπτες οι από τότε πατροπαράδοτοι λουκουμάδες με κονιάκ.
Η Διεύθυνση Πυροβολικού για να τιμήσει τη Προστάτιδα του Όπλου Αγία Βαρβάρα εξέδωσε το 1999 αναμνηστικό μετάλλιο με την ευκαιρία των 170 ετών από της καθιέρωσης της ως προστάτιδος το 1829.