Γεννήθηκε ο κατά κόσμον Κυριακός Αντωνίου Μοσχονάς στο χωριό Χαυδάτα της Κεφαλλονιάς τον Ιανουάριο του 1883. Η αρετή του φάνηκε από νωρίς.
Καθυστέρησε την προς μονασμό αναχώρησή του, για ν’ αναθρέψει και μεγαλώσει τα πέντε ορφανά μικρά παιδιά του αδελφού του. Ένα από αυτά έγινε αργότερα μοναχός στη μονή του Αγίου Παύλου, ο Γεώργιος (+1998). Στρατεύθηκε και υπηρέτησε την πατρίδα στον μικρασιατικό πόλεμο.
Όταν μεγάλωσαν τ’ ανίψια του, προσήλθε στη μονή Αγίου Παύλου το 1925. Εκάρη μοναχός το 1927. Ο ηγούμενος της μονής Σεραφείμ (+1960) τον πίεζε να ιερωθεί, αλλά εκείνος επίμονα αρνιόταν, γιατί, λέει, είχε πάει στον πόλεμο, είχε πιάσει όπλο και μπορεί να σκότωσε κανέναν… Επρόκειτο περί λίαν εναρέτου Γέροντος. Ήταν κατά γενική ομολογία ένας εξαϋλωμένος μοναχός. Επί έτη ήταν διακονητής στην αμπελικιά του Αγίου Σπυρίδωνος. Κάποτε έχασε το φως του. Δεν θέλησε να πάει έξω στους ιατρούς. Μετά την κουρά του δεν βγήκε ποτέ στον κόσμο. Πήγε στην εικόνα της Παναγίας. Γονάτισε ευλαβικά. «Εσύ, Παναγία μου», είπε, «είσαι η εγγυήτρια, η ιατρός, η έφορος, η προστάτις των μοναχών, βοήθησέ με»… Έκλαιγε επί πολύ και προσευχόταν θερμά. Αποκοιμήθηκε γονατιστός μπροστά στην εικόνα κλαίγοντας. Ξύπνησε κι έβλεπε πεντακάθαρα. Μέχρι τον θάνατό του δεν φόρεσε ούτε γυαλιά ποτέ. Δόξασε τον Θεό και τη θαυματουργή Αθωνίτισσα Θεοτόκο. Συνδεόταν πνευματικά με τον ομότροπο του π. Γεράσιμο (+1972). Όταν τον πληροφόρησαν ότι ανεπαύθη, ατάραχος και γαλήνιος είπε: «Ήταν ώριμο το σύκο κι έπεσε στην αγκαλιά του Θεού».
Ανεπαύθη ο μακάριος στις 21.12.1973 στη μονή της μετανοίας του.
Ιερά Μονή Αγίου Παύλου και ο αρσανάς της.
Πηγές – Βιβλιογραφία:
Μοναχολόγιον Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου. Πληροφορίες μας έδωσε ο Γέροντας Νικόδημος Αγιοπαυλίτης, τον οποίο ευχαριστούμε.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Β΄1956-1983 , σελ. 883, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011.