Κάποτε ἦρθε στὸν Γέροντα ἕνας κληρικὸς καὶ ζήτησε νὰ τὸν δεῖ καὶ κρατοῦσε ἕνα μπλοκάκι καὶ μολύβι, γιὰ νὰ σημειώσει ὅσα θὰ τοῦ ἔλεγε. Ὁ Γέροντας ὅμως δὲν τὸν δέχτηκε καθόλου.
Διηγήθηκε κάποια κυρία πὼς ὅταν ἐπεσκέφθησαν τὸν Γέροντα Σωφρόνιο στὸ Ἔσσεξ καὶ μετὰ ἀπὸ δυσκολίες κατάφεραν νὰ τοὺς δεχθεῖ, πῆγαν μαζί τους ἀρκετοὶ ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφὲς μὲ μπλοκάκια νὰ κρατήσουν σημειώσεις ἀπὸ ὅσα θὰ ἔλεγε ὁ π. Σωφρόνιος.
Σημείωση: Ὁ Σπαρτιάτης νομοθέτης Λυκοῦργος εἶχε ἀπαγορεύσει νὰ γράφονται οἱ νόμοι τῆς Σπάρτης σὲ πέτρες ἢ βιβλία. Ἤθελε νὰ διδάσκονται ἐπιμόνως στοὺς νέους καὶ νὰ γράφονται ἀνεξίτηλα στὶς καρδιές των. Καὶ οἱ Γέροντες δὲν ἤθελαν νὰ λένε συμβουλὲς ποὺ θὰ ἔγραφε ὁ χριστιανὸς στὸ μπλοκάκι του, ἀλλὰ συμβουλὲς ποὺ θὰ ἔγραφε στὴν καρδιά του.
Ἡ καρδιὰ πρέπει νὰ ζητᾶ νὰ ἀφομοιώσει, νὰ κάνει δηλαδὴ κτῆμα της βιωματικὸ καὶ ὄχι γνωστικό, τὸ περιεχόμενο τῶν συμβουλῶν. Ὅταν ὁ συμβουλευόμενος κρατᾶ σημειωματάριο, δείχνει σὰν νὰ προτιμᾶ νὰ κάνει κτῆμα του γνωστικὸ τὴν συμβουλὴ ποὺ θὰ ἀκούσει. Αὐτὸ προκαλεῖ στὸν σύμβουλο τὴν ἀντίδραση, διότι πάει νὰ μετατρέψει τὴν ἀπολύτως προσωπικὴ σχέση του μὲ τὸν συμβουλευόμενο σὲ σχέση συναλλαγῆς. Εἶναι ἕνα πολὺ λεπτὸ ἐμπόδιο ποὺ παρεμβάλλεται σὰν τοῖχος μεταξὺ τῶν δύο ψυχῶν.
Βέβαια αὐτὸ δὲν εἶναι ἀπόλυτο καὶ πολλὲς σημειώσεις ποὺ καταγράφηκαν, ἀποδείχτηκαν πολὺ ὠφέλιμες. Σημασία ἔχει πῶς αἰσθάνεται τὶς διαθέσεις τοῦ συμβουλευόμενου ὁ μέλλων νὰ τὸν συμβουλεύσει. Ἐὰν αἰσθάνεται ὅτι ὁ ἐπισκέπτης του θέλει νὰ κρατήσει τὶς σημειώσεις γιὰ νὰ τὶς δημοσιεύσει καὶ προβληθεῖ μέσῳ αὐτῶν –καὶ ὄχι γιὰ νὰ ὠφεληθεῖ ὁ ἴδιος προσωπικά – δὲν ὁμιλεῖ.