Μοναχός Βασίλειος Καρυώτης ( 1906- 10 Φεβρουαρίου 1980)

Ο κατά κόσμον Μόσχος Καραμόσχος του Χριστοδούλου και της Μαρίας γεννήθηκε στο Γομάτι, Χαλκιδικής το 1906. Προσήλθε στο Άγιον Όρος μόλις 13 ετών το 1919. 

Εκάρη μοναχός στο Ξηροποταμηνό Κελλί του Τιμίου Προδρόμου το 1922. Ήλθε μικρό παιδί στον Άθωνα. Μέχρι τέλους κράτησε αυτή την παιδικότητα στο πρόσωπό του. Κατοίκησε στο Σταυρονικητιανό Κελλί των Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης κάτω των Καρύων από το 1966.

Τον Σεπτέμβριο του 1980 κλαδεύοντας τα ελαιόδενδρα του Κελλιού του υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο. Επακόλουθό του ήταν ολική ημιπληγία. Φιλόστοργα η μονή Σταυρονικήτα τον περιέθαλψε και τον φρόν­τισε όσο μπορούσε. Λόγω της καταστάσεώς του υπέφερε πολύ, αλλά η υπομονή του στάθηκε υποδειγματική. Αυτόν που τον περιγελούσαν και τον είχαν για χαμένο στάθηκε στύλος καρτερίας ακλόνητος. Μάλι­στα ανεπαύθη στις 6.12.1980 κατά την αγρυπνία της πανηγύρεως της μονής, την ώρα που στο Καθολικό ψάλλονταν οι Αίνοι του Όρθρου. Η ταφή του έγινε αμέσως μετά το κτητορικό μνημόσυνο, το εσπέρας της ίδιας ημέρας στο κοιμητήρι της μονής. Κρύφτηκε μέσα στη γη καλά το ταλαίπωρο σώμα του, για ν’ αναστηθεί την ώρα της Κρίσεως.

Υποτακτικός του Γέροντος Βασιλείου ήταν ο Γέροντας Γρηγόριος (1904-1981), που έζησε στο Ξηροποταμηνό και Σταυρονικητιανό Κελλί. Ήταν από τη Γαλάτιστα. Λίγες ημέρες μετά την κοίμησή του Γέροντος Βασιλείου ασθένησε. Τον παρέλαβε η μονή για να τον γηροκομήσει με κάθε φροντίδα. Ανεπαύθη στις 10.2.1981, εορτή του αγίου ιερομάρτυρος Χαραλάμπους. Ετάφη δίπλα στον τάφο του Γέροντός του, ώστε όπως ήταν μαζί στο Κελλί, να είναι και στο κοιμητήρι, αναμένοντες την κοινή ανάσταση, ίνα λάβουν τα υπεσχημένα «γέρα των βεβιωμένων».