-Ἡ ταπείνωση εἶναι σὰν τὸ ἐλατήριο. Ὅσο περισσότερο τὸ πατᾶς, τόσο πιὸ ψηλὰ σὲ τινάζει. Ὅσο ταπεινώνεσαι, τόσο ἀνεβαίνεις πνευματικά.
Μερικοί, ποὺ ἔχουν φθόνο καὶ μῖσος γιὰ κάποιον, ὅταν τὸν δοῦν λένε· Μ’ ἔκαψε ποὺ τὸν εἶδα.
Δὲν μπορῶ νὰ τὸν δῶ. Νιώθουν ἕνα κάψιμο ἐσωτερικό. Τέτοιου εἴδους, ἀλλὰ σὲ βαθμὸ ἀσυγκρίτως μεγαλύτερο, ποὺ καλύτερα νὰ μὴν γνωρίσει κανείς, θὰ εἶναι καὶ τὸ κάψιμο τῆς κολάσεως. Ὁ Θεὸς νὰ φυλάει.
Δὲν μπορῶ νὰ τὸν δῶ. Νιώθουν ἕνα κάψιμο ἐσωτερικό. Τέτοιου εἴδους, ἀλλὰ σὲ βαθμὸ ἀσυγκρίτως μεγαλύτερο, ποὺ καλύτερα νὰ μὴν γνωρίσει κανείς, θὰ εἶναι καὶ τὸ κάψιμο τῆς κολάσεως. Ὁ Θεὸς νὰ φυλάει.
Οἱ Ἐκκλησιαστικοὶ ὕμνοι εἶναι γραμμένοι μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ ἔχουν μέσα τους γλυκύτητα καὶ χάρη.
Ὁ μοναχός, πρέπει νὰ εἶναι προσεκτικός, καὶ ἄγρυπνος. Καὶ ὅταν δὲν ἔχει πειρασμούς, πρέπει νὰ λέει τὴν εὐχή, γιὰ νὰ φοβᾶται ὁ πειρασμὸς νὰ τὸν πλησιάσει. Ἡ εὐχὴ εἶναι τὸ πετροβόλημα κατὰ τοῦ διαβόλου. Φοβᾶται καὶ σκέφτεται: Κάτσε μὴν φάω καμία πέτρα, καὶ δὲν πλησιάζει. Ἐμεῖς πολλὲς φορές, μπορεῖ νὰ μὴν ἐννοοῦμε τὴν εὐχή, ἀλλὰ τὴν καταλαβαίνει ὁ σατανᾶς.
Ὁ μοναχός, νὰ μὴν ἀφήνει τὸν ἑαυτό του χαλαρό. Νὰ μὴν εἶναι ῥάθυμος στὸ μυαλό του καὶ τὸν ὁδηγῆ ὁ σατανᾶς πότε ἐδῶ καὶ πότε ἐκεῖ. Μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ ὀδηγῆ τὸν νοῦ του στὴν Ἁγία Τριάδα, στὸν Χριστό, στὴν Παναγία, στοὺς Ἁγίους, γιὰ νὰ χαίρονται καὶ αὐτοὶ γιὰ τὴν κατάστασή μας.
Νὰ παίρνουμε κανένα τηλεφωνάκι στὸν Κύριο καὶ στὴν Παναγία. Τό· Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με, εἶναι τὸ νούμερο τοῦ Χριστοῦ.Ὑπεραγία Θεοτόκε, βοήθησόν με, εἶναι τὸ νούμερο τῆς Παναγίας. Ὅταν τὴν ἐπικαλούμαστε, εἶναι σὰν νὰ μᾶς λέει: Ἔλα παιδί μου, σ’ ἀκούω.
Ἐμεῖς οἱ μοναχοί, νὰ καταναλώνουμε τὸν περισσότερο χρόνο στὰ πνευματικά. Ὁ Θεός, δὲν θέλει νὰ κάνουμε κάτι πάνω ἀπὸ τὶς δυνάμεις μας. Ὅσα μποροῦμε καὶ ὅ,τι κάνουμε.
Ὅταν ἔχουμε ἀμέλεια ἢ ἀκηδία, νὰ ξέρουμε ὅτι εἶναι ἀπὸ τὸν σατανᾶ καὶ πρέπει νὰ βιάσουμε τὸν ἑαυτό μας. Τότε ἰσχύει τό· οἱ βιασταὶ ἁρπάζουσι τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.