Οι τελευταίες στιγμές και η κοίμηση του Αγίου Νικολάου Πλανά

Ξημέρωσε η Κυριακή τού Ασώτου, 28η Φεβρουαρίου τού έτους 1932. Αυτή είναι η μέρα πού λειτούργησε για τελευταία φορά στο επίγειο θυσιαστήριο. Μετά τη Θεία Λειτουργία έχασε τις αισθήσεις του. 

Ως ασθενής περέμεινε στην οικία του ευσεβούς υιού του Ιωάννου επί της οδού Δράκου 39 στην Γαργαρέττα,όπου και παρέδωσε την αγία του ψυχή στις 2 Μαρτίου 1932 ημέρα κατά την οποίαν είχε την επέτειο της εις Πρεσβύτερον χειροτονίας του..
Έκανε το σημείο τού Τιμίου Σταυρού και είπε: «Τον δρόμον τετέλευκα. Δόξα σοι ο Θεός! Η θεία χάρη να σάς ευλογεί». Με αυτά τα λόγια άφησε τον κόσμο τούτο. Το πρωί έφεραν το ιερό του λείψανο στον Ναό τού Αγίου Ιωάννου της οδού Βουλιαγμένης, όπου ετέθη σε λαϊκό προσκύνημα για τρείς ημέρες. Οι λαϊκές εκδηλώσεις ήταν πρωτοφανείς και το πλήθος τού λαού αναρίθμητο. Χιλιάδες λαού κατέφθασαν από το λεκανοπέδιο Αττικής για να αποχαιρετήσουν τον σύγχρονο Άγιο.Της κηδείας αυτού προέστη ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος (+1938), ο οποίος εκφώνησε και τον επικήδειο λόγο, επίσης ωμίλησεν ο εκ των συνεφημερίων αυτού ιερεύς Νικόλαος Λαμπρόπουλος ενώ επί του τάφου εξέφωνησε επιτάφιο ομιλία, εκ μέρους των Πνευματικών του παιδιών, ο τότε φοιτητής της Θεολογίας Κωνσταντίνος Ματθαιάκης ο μετά ταύτα Μητροπολίτης Παραμυθίας,Φιλιατών και Γηρομερίου Τίτος (+1991).