Γεώργιος Δ. Παπαδημητρόπουλος, Φιλόλογος - Θεολόγος, τ. Λυκειάρχης![]()
Μνήμη της ευρέσεως των τιμίων λειψάνων των αγίων και
θαυματουργών Αναργύρων, Κύρου και Ιωάννου
Στίχ.
Οστά φανέντα μαρτύρων Αναργύρων
Βλύζουσι κρουνούς θαυμάτων αναργύρως.
Μετ.
Τα ανευρεθέντα οστά των μαρτύρων Αναργύρων αναβλύζουν αναργύρως (δωρεάν) κρουνούς θαυμάτων.
Οι άγιοι μάρτυρες και θαυματουργοί Ανάργυροι, Κύρος και Ιωάννης, έζησαν και έδρασαν κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.). Ο Κύρος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια, ο δε Ιωάννης από την Έδεσσα της Μεσοποταμίας. Αυτοί λοιπόν ενώθηκαν, επειδή ταίριαζαν στη γνώμη και τον τρόπο ζωής, και περιερχόμενοι από τόπο σε τόπο θεράπευαν κάθε νόσο και ασθένεια.
Οι άγιοι Ανάργυροι, πέραν των ιατρικών τους υπηρεσιών, παρακινούσαν πολλούς να μη δειλιάζουν, αλλά να δέχονται με καρτερία τα μαρτύρια και το θάνατο για χάρη του Χριστού. Η ενέργειά τους όμως αυτή έγινε γνωστή στον άρχοντα του τόπου, ο οποίος και πρόσταξε να τους συλλάβουν και να τους οδηγήσουν ενώπιόν του. Οι Ανάργυροι, χωρίς κανένα φόβο, διακήρυξαν την πίστη τους στο Χριστό. Τότε εκείνος υπέβαλε τους Αγίους σε διάφορα βασανιστήρια και εν συνεχεία, με προσταγή του, τους αποκεφάλισαν.
Τα τίμια σώματα των αγίων Αναργύρων, Κύρου και Ιωάννου, τα πήραν οι πιστοί και, επειδή τότε επικρατούσε η ειδωλολατρία, τα έκρυψαν με πολλή φροντίδα και επιμέλεια. Αργότερα όμως, όταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο Αρκάδιος (395-408 μ.Χ.) και πατριάρχης Αλεξανδρείας ο Θεόφιλος (385-412 μ.Χ.), βρέθηκαν τα άγια αυτά λείψανα, των οποίων την πανήγυρη πνευματικώς εορτάζουμε σήμερα.
Κατά την ημέρα δε που ήρθαν στο φως από τα σπλάχνα της γης οι ασύλητοι αυτοί θησαυροί, έτρεξαν στον τόπο εκείνο αναρίθμητα πλήθη, κατεχόμενα από ποικίλα νοσήματα, και αξιώθηκαν της θεραπείας και της ιάσεως. Και πραγματικά, δαιμονισμένοι ελευθερώνονταν από τα δαιμόνια, ασθενείς θεραπεύονταν, τυφλοί ανέβλεπαν, χωλοί (κουτσοί) περπατούσαν και, με λίγα λόγια, κάθε είδους ίαση και θεραπεία παρείχαν σε όλους τους ανθρώπους τα τίμια αυτά λείψανα. Και βέβαια δεν γίνονταν μόνο τότε τέτοια θαυμάσια, αλλά και μέχρι σήμερα όσοι προσέρχονται σ’ αυτά με πίστη και ζητούν τη βοήθειά τους λαμβάνουν γρήγορα κάθε θεραπεία, προς δόξα και αίνο Χριστού, του Θεού μας, που δόξασε τους αγίους Αναργύρους, Κύρο και Ιωάννη.
(Γεωργίου Δ. Παπαδημητρόπουλου, Θεολόγου-Φιλολόγου-Λυκειάρχου, Με τους Αγίους μας, Ιούνιος, σ. 116-117)