Η «επί του Όρους ομιλία» είναι ίσως από τις πιο σημαντικές στιγμές στη διδασκαλία του Ιησού Χριστού, η οποία παραδίδεται από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, 5:3-11.
Μέρος της Ομιλίας είναι οι εννέα Μακαρισμοί, οι οποίοι θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελούν τον καταστατικό χάρτη της αγιοπνευματικής ζωής. Οι Μακαρισμοί ψάλλονται στο Άγιον Όρος κατά το πρώτο μέρος της Θ. Λειτουργίας, στην πράξη των Τυπικών.
Μέρος της Ομιλίας είναι οι εννέα Μακαρισμοί, οι οποίοι θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελούν τον καταστατικό χάρτη της αγιοπνευματικής ζωής. Οι Μακαρισμοί ψάλλονται στο Άγιον Όρος κατά το πρώτο μέρος της Θ. Λειτουργίας, στην πράξη των Τυπικών.
Στο βίντεο: Μακαρισμοί ήχος α΄. Ψάλει η αδελφότητα των Θωμάδων
«Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται.
Διὰ βρώσεως εξήγαγε, του Παραδείσου ο εχθρὸς τὸν Αδάμ, διὰ Σταυρού δὲ τὸν λῃστήν, αντεισήγαγε Χριστὸς εν αὐτώ. Μνήσθητί μου κράζοντα, όταν έλθῃς εν τη Βασιλείᾳ σου.
Μακάριοι οι καθαροὶ τη καρδίᾳ ότι αυτοὶ τὸν Θεὸν όψονται.
Προσκυνώ σου τὰ παθήματα, δοξολογώ καὶ τὴν ανάστασιν, σὺν τω Αδὰμ καὶ τω λῃστή, μετὰ φωνής αναβοώ σοι λαμπράς· Μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθῃς εν τη Βασιλείᾳ σου.
Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.
Εσταυρώθης αναμάρτητε, καὶ εν μνημείῳ κατετέθης εκών, αλλ” εξανέστης ως Θεός, συνεγείρας εαυτό τὸν Αδάμ. Μνήσθητί μου κράζοντα, όταν έλθῃς εν τη Βασιλεία σου.
Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία των ουρανών.
Τον ναόν σου τον του σώματος, τη τριημέρῳ αναστήσας ταφή, σὺν τω Αδὰμ καὶ τοὺς εξ Αδάμ, εξανέστησας Χριστὲ ο Θεός. Μνήσθητί μου κράζοντας, όταν έλθῃς εν τη Βασιλείᾳ σου.
Μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς, καὶ διώξωσι, καὶ είπωσι παν πονηρὸν ῥήμα καθ΄ υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.
Μυροφόροι ήλθον κλαίουσαι, επὶ τὸ μνήμά σου Χριστὲ ο Θεός, λίαν πρωΐ, καὶ εν λευκοίς, εύρον Άγγελον καθήμενον, Τί ζητείτε; κράζοντα, εξανέστη Χριστός, μὴ θρηνείτε λοιπόν.
Χαίρετε καὶ αγαλλιᾶσθε, ότι ο μισθὸς υμών πολὺς εν τοις ουρανοίς.
Οι Απόστολοί σου Κύριε, επὶ τὸ όρος, ου ετάξω αυτοίς, παραγενόμενοι Σωτήρ, σὲ ιδόντες προσεκύνησαν, ους καὶ εξαπέστειλας, εις τὰ έθνη διδάσκειν, καὶ βαπτίζειν αυτούς.
Δόξα…
Τὸν Πατέρα προσκυνήσωμεν, καὶ τὸν Υἱὸν δοξολογήσωμεν, καὶ τὸ Πανάγιον ομού, πάντες Πνεύμα ανυμνήσωμεν, κράζοντες καὶ λέγοντες· Παναγία Τριάς, σώσον πάντας ημάς.
Καὶ νῦν… Θεοτοκίον
Τὴν Μητέρα σου προσάγει σοι, ικεσίαν ο λαός σου Χριστέ· ταις παρακλήσεσιν αυτής, τοὺς οικτιρμούς σου δὸς ημίν Αγαθέ, ίνα σε δοξάζωμεν, τὸν εκ τάφου ημίν ανατείλαντα.»