του Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου Διδάκτωρος Θεολογίας
To παράδειγμα, ο βίος της Αγίας Αικατερίνης της Μεγαλομάρτυρας δεν είναι μια παλαιά ιστορία για μια χριστιανή μάρτυρα των πρώτων αιώνων.
Ακόμα περισσότερο δεν είναι μια εξιστόρηση ή παράδειγμα μιας αθωότητας, μιας ψυχής γεμάτη αρετές, ενάντια στις άθλιες ειδωλολατρικές πράξεις βασανισμού ορισμένων ανδρών. Το μαρτύριο της εμπεριέχει, βασανιστήρια, θυμό λαγνεία και τον θάνατο. Ενώ συγχρόνως διδάσκει την αφοσίωση, την προσευχή, την θυσία.
Η διαφοροποίηση του μαρτυρίου της Αγίας διαφαίνεται έντονα από την εξιστόρηση του Συναξαριστή. Δεν ήταν μια απλή παλαιοχριστιανική παρθένος κορασίδα. Η διήγηση του βίου και του μαρτυρίου της μας δείχνουν μια νέα χριστιανή, με ασυνήθιστες αρετές, μόρφωση και σοφία. Η σχέση φιλοσοφίας και πίστης είναι ενδεικτική. Η περίπτωση του διαλόγου με τους πενήντα φιλοσόφους, αποδεικνύει όχι μόνη την βιώσασα πίστη της, αλλά και την μόρφωσή της καταδεικνύοντας την διάκριση μεταξύ πίστης και φιλοσοφίας.
Από τον βίο της ξεχωρίζουμε ένα γεγονός τη συνάντηση της Αγίας με τη μητέρα της με έναν άγιο γέροντα ερημίτη. Στην συζήτηση μητέρας και κόρης για τα ζητήματά της, η μητέρα της της πρότεινε να ζητήσουν την συμβουλή ενός αγίου γέροντα. Η αγία δέχθηκε την πρόταση της μητέρας της. Ο Γέροντας αυτός ερημίτης τους πρόσφερε μια εικόνα της Παναγίας με τον Χριστό με την παράκληση να προσεύχονται.
Κατά θεία όμως συγκυρία εμφανίστηκε ο Χριστός και η Παναγία, χαρίζοντας στην Αγία Αικατερίνη ένα χρυσό δακτυλίδι, δείγμα πνευματικού αρραβώνος. Έκτοτε η Αγία Αικατερίνη έγινε η νύμφη του αιώνιου νυμφίου Χριστού.
Από αυτό το παράδειγμα της Αγίας βλέπουμε ότι σε ζητήματα που αφορούν τους νέους η παράκληση, συζήτηση με τους γονείς, πρέπει να είναι εν ειρήνη και ομόνοια. Η συμβουλή ενός κληρικού, πνευματικού είναι βασικό στοιχείο για την περαιτέρω ζωή των νέων. Δεν είναι διάταγμα, ούτε εντολή. Αλήθεια πόσα παιδιά σήμερα, δεν συμβουλεύονται ή συμβουλεύονται λάθος για τα επόμενα βήματα της ζωή τους, με αποτέλεσμα να παραπαίουν. Αυθεντικότητα, παρρησία και σοφία είναι που κοσμούν την Αγία.
Αυτή η παρρησία και η γενναιότητα της αποτέλεσε άλλωστε και το γεγονός, πως από τότε, πολλές γυναίκες θέλησαν να φέρουν το όνομα της, όπως πριγκίπισσες και βασίλισσες …