“Η Εκκλησία είναι νέα ζωή έν Χριστώ. Στην Εκκλησία δεν υπάρχει θάνατος, δεν υπάρχει κόλαση. Λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: “Εάν τις τον λόγον μου τηρήση, ού μη γεύσηται θανάτου εις τον αιώνα”.
Πεθαίνει κατά τη σάρκα, κατά τα πάθη και αξιώνεται να ζει απ΄ την εδώ ζωή μες στον Παράδεισο, στην Εκκλησία μας, και κατόπιν στην αιωνιότητα. Με τον Χριστό ο θάνατος γίνεται η γέφυρα, που θα την περάσουμε σε μια στιγμή, για να συνεχίσουμε να ζούμε εν τω ανεσπέρω φωτί.
Κι εγώ αφότου έγινα μοναχός, πίστεψα ότι δεν υπάρχει θάνατος. Έτσι ένιωθα και νιώθω πάντα, ότι είμαι αιώνιος και αθάνατος. Τι ωραία!
Μέσα στην Εκκλησία, που έχει τα μυστήρια που σώζουν, δεν υπάρχει απελπισία. Μπορεί να είμαστε πολύ αμαρτωλοί. Εξομολογούμαστε, όμως, μας διαβάζει ο παπάς κι έτσι συγχωρούμαστε και προχωρούμε προς την αθανασία, χωρίς καθόλου άγχος, χωρίς καθόλου φόβο.
Όταν αγαπήσουμε τον Χριστό, ζούμε τη ζωή του Χριστού. Άμα αυτό, με την χάρι του Θεού, το κατορθώσουμε, τότε βρισκόμαστε σε μια άλλη κατάσταση, ζούμε μια άλλη κατάσταση ζηλευτή. Για μας δεν υπάρχει καμιά φοβία. Ούτε θάνατος, ούτε διάβολος, ούτε κόλαση. Όλ΄ αυτά υπάρχουν για τους ανθρώπους που είναι μακράν του Χριστού, για τους μη χριστιανούς. Για μας που είμαστε χριστιανοί και κάνουμε το θέλημά Του, εκεί, όπως το λέει, δεν υπάρχουν αυτά τα πράγματα. Υπάρχουν δηλαδή, αλλ΄όταν ο άνθρωπος αποκτείνει τον παλαιό άνθρωπο “σύν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις”, δε δίνει σημασία στο διάβολο ούτε και στο κακό. Δεν τον απασχολεί. Εκείνο που τον απασχολεί είναι η αγάπη, η λατρεία στον Χριστό και στον συνάνθρωπό του. Άμα φτάσουμε στο βαθμό να αισθανόμαστε τη χαρά, την αγάπη, τη λατρεία του Θεού χωρίς καμιά φοβία, φτάνουμε να λέμε: “Ζώ δε ουκέτι εγώ, ζη δε έν εμοί Χριστός”. Κανείς δεν μας εμποδίζει να μπούμε μέσα στο μυστήριο.
Από το βιβλίο: «ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ