Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος για τους κυβερνώντες: «Δεν πιστεύουν στο θέλημα του Θεού. Δεν αγαπούν την Πατρίδα. Δεν έχουν ηθικές αναστολές. Είναι φερέφωνα ξένων συμφερόντων και δυνάμεων»

October 9, 2017, 10:47 am

≫ Next: Παναγία του Ακαθίστου (Ιερά Μονή Ζωγράφου, Αγίου Όρους)

≪ Previous: Ο άγιος Διονύσιος, πρώτος επίσκοπος Παρισίων

$

0

0

Αὐτή τήν ἐσχάτη ὥρα, ὄχι μόνο ὅσον ἀφορᾶ στό νομοσχέδιο περί τῆς ἀλλαγῆς φύλου, ἀλλά καί γενικώτερα, προσευχόμεθα νά μή παραδώσῃ Κύριος ὁ Θεός, τόν τόπο μας στόν ἠθικό κατήφορο καί τήν καταστροφή ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν μας καί τῆς ἀποστασίας μας ἀπό τό ἅγιο θέλημά Του.

Ὁ Θεός χρησιμοποιεῖ τούς ἀπίστους καί ἀθέους, προκειμένου νά παιδαγωγήσῃ καί νά συνετίσῃ τόν λαό Του. Φτάσαμε στό χῶμα. Γίναμε ἕνα μέ αὐτό. Ἡμάρτομεν, ἡνομήσαμεν, ἠδικήσαμεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Τώρα ἔρχονται οἱ καρποί τῆς ἁμαρτωλῆς σπορᾶς τόσων δεκαετιῶν, ἀλλά καί τοῦ νῦν καιροῦ.

Φωνάξαμε καί φωνάζομε στούς ἔχοντας τήν εὐθύνη γιά τίς τύχες τῆς Πατρίδος μας, κατά καιρούς. Ἀλλά δέν μᾶς ἤκουσαν καί δέν μᾶς ἀκούουν, διότι

α) Δέν πιστεύουν στό θέλημα τοῦ Θεοῦ
β) Δέν ἀγαποῦν τήν Πατρίδα
γ) Δέν σέβονται τήν ἀνθρώπινη προσωπικότητα
δ) Δέν λαμβάνουν ὑπ’ ὄψη τους τήν ἠθική τάξη καί τήν συνοχή καί ἑνότητα τῆς κοινωνίας
ε) Δέν ἔχουν ἠθικές ἀναστολές, διότι δέν πιστεύουν στήν αἰώνια ζωή
στ) Εἶναι φερέφωνα ξένων συμφερόντων καί δυνάμεων
ζ) Διότι ὁ Λαός ἀβασάνιστα δίδει τό πηδάλιο σέ κακούς οἰακοστρόφους.

Τώρα λοιπόν, ἄς θρηνήσωμε ἐπί τῶν πνευματικῶν, οἰκογενειακῶν καί κοινωνικῶν ἐρειπίων.

Ἄς ἐλπίσομε ὅτι δέν θά ὑπερψηφιστῆ τό ἐπίμαχο ἀντίθεο, τό ἀπαξιωτικό γιά τόν ἄνθρωπο καί διχαστικό γιά τήν κοινωνία νομοσχέδιο περί τῆς ἀλλαγῆς φύλου.

Ἄν, ὅ μή γένοιτο, συμβῆ τό ἀντίθετο, τότε ἄς κλαύσωμε γιά τά παιδιά μας πού τυχόν θά παρασυρθοῦν καί θά ἀκολουθήσουν αὐτές τίς καταστροφικές καταστάσεις καί ἁμαρτωλές ἐπιλογές.

Ἄς κλαύσωμε γιά τούς γονεῖς πού θά πιοῦν τέτοια πικρά ποτήρια.

Ἄς κλαύσωμε γιά τήν δύστυχη Πατρίδα μας καί τό κατάντημά της, ἐξαιτίας ἀνθρώπων πού δέν ὑπολογίζουν οὔτε ἱερά, οὔτε ὅσια.

Ἄς καύσωμε γιά τά φταιξίματά μας καί ἄς ζητήσωμε, ἐν βαθυτάτῃ μετανοίᾳ, τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, οἱ πάντες.

Πηγή

---

Παναγία του Ακαθίστου (Ιερά Μονή Ζωγράφου, Αγίου Όρους)

October 9, 2017, 10:55 am

≫ Next: Who Was the Apostle James the Son of Alphaeus?

≪ Previous: Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος για τους κυβερνώντες: «Δεν πιστεύουν στο θέλημα του Θεού. Δεν αγαπούν την Πατρίδα. Δεν έχουν ηθικές αναστολές. Είναι φερέφωνα ξένων συμφερόντων και δυνάμεων»

$

0

0

Σύμφωνα με την παράδοση ένας γέροντας μοναχός διάβαζε αδιάκοπα μπροστά της τον Ακάθιστο ύμνο. Δι᾿ αυτού του γέροντος, η Παναγία ειδοποίησε τους άλλους πατέρες ότι έρχονται εναντίον τους πειρατές και με αυτό τον τρόπο γλύτωσαν, αφού έλαβαν τα κατάλληλα μέτρα.

Who Was the Apostle James the Son of Alphaeus?

October 9, 2017, 11:27 am

≫ Next: Άγιοι Ευλάμπιος και Ευλαμπία τα αδέλφια

≪ Previous: Παναγία του Ακαθίστου (Ιερά Μονή Ζωγράφου, Αγίου Όρους)

$

0

0

James, the son of Alphaeus, was an Apostle of Christ and was numbered among the Twelve Disciples. In the three Synoptic Gospels, his name is listed in the list of twelve (Matthew 10:3, Mark 3:18, Luke 6:15), but other information about him is not reported. 

St. James the son of Alphaeus (Feast Day - October 9)

He was perhaps the brother of the Apostle Jude and/or the brother of the Apostle Matthew, though we are never explicitly told that James son of Alphaeus had a brother.

Some believe, according to tradition, that James was a tax collector, who after Pentecost preached in Judea, and then went to Edessa with the Apostle Andrew. He then preached the gospel in Gaza and Eleutheropolis.

Because there are several men named James in the New Testament, with scant information on each, they are often confused and thus there are various traditions associated with them. For this reason, there are several versions of how James of Alphaeus died and was buried. Some, because they associate him with James the Less, believe he was stoned to death by the Jews, but others believe he was crucified in the Egyptian town of Ostrakine.

Crypt of the Apostles James and Philip at the

 Church of the Twelve Apostles in Rome

James the son of Alphaeus should be distinguished from both James the son of Zebedee (James the Elder) and James the brother of the Lord (James the Less, or the Younger), who was also the first bishop of Jerusalem and is numbered among the Seventy Apostles. This confusion has led many, including certain Church Fathers, to conclude that James of Alphaeus and James the Less are one and the same. This is why in the Menologion of Basil II it depicts him as being stoned to death by the Jews, while the Synaxarion of Constantinople describes him as being crucified by the Egyptians.

Just as James of Alphaeus is confused in the details of his life and death, so also are his relics, which are often identified with James the Less, though it is difficult to know for certain. Locations associated with his relics are the Church of the Twelve Holy Apostles in Rome, the Cathedral of Saint Nicholas in Bari, the Cathedral of Saint Mark in Venice, and the Monasteries of Esphigmenou and Panteleimon in the Holy Mountain of Athos.

Πηγή

Άγιοι Ευλάμπιος και Ευλαμπία τα αδέλφια

October 9, 2017, 11:27 am

≫ Next: Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου

≪ Previous: Who Was the Apostle James the Son of Alphaeus?

$

0

0

Εορτάζουν στις 10 Οκτωβρίου εκάστου έτους.

Καὶ προφθάσασα τὴν τομὴν Εὐλαμπία.

Εὐλαμπίῳ τμηθέντι κοινωνεῖ στέφους.

Τμήθησαν δεκάτῃ Εὐλάμπιος ἠδὲ ἀδελφή.

Βιογραφία

Τα αδέλφια Ευλάμπιος και Ευλαμπία έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (296 μ.Χ.).

Ο διωγμός κατά των χριστιανών ήταν σκληρός και ανελέητος. Γι'αυτό, ο Ευλάμπιος και η αδελφή του Ευλαμπία κρύβονταν μαζί με άλλους χριστιανούς στο βουνό. Εκεί, ζούσαν καλλιεργώντας την προσευχή και τη μελέτη των Ιερών Γραφών.

Κάποια μέρα, ο Ευλάμπιος πήγε στη Νικομήδεια να προμηθευθεί τροφές. Αλλά οι ειδωλολάτρες τον αναγνώρισαν και αμέσως τον συνέλαβαν.
Βέβαια, στην ερώτηση του βασιλιά αν πιστεύει στο Χριστό, ομολόγησε φανερά ότι είναι χριστιανός, οπότε τον έβαλαν μέσα σε ειδωλολατρικό ναό για να θυσιάσει με τη βία. 

Ο Ευλάμπιος, όμως, δια της προσευχής συνέτριψε το είδωλο του θεού Άρη. Και ενώ άρχισαν να τον μαστιγώνουν με τον πιο απάνθρωπο τρόπο, όρμησε η αδελφή του Ευλαμπία, και αφού τον αγκάλιασε, παρακάλεσε το Θεό να την αξιώσει να συμμαρτυρήσει με τον αδελφό της. 

Τότε έβαλαν και τους δύο σε ένα καζάνι με βραστό νερό. Αλλά δια θαύματος αυτοί δροσίζονταν, και έτσι βγήκαν σώοι και αβλαβείς. Αυτό έκανε να πιστέψουν στο Χριστό 200 ειδωλολάτρες, οι όποιοι μαζί με τον Ευλάμπιο και την Ευλαμπία αποκεφαλίστηκαν υπέρ της αλήθειας του Κυρίου.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Οἱ Μάρτυρες σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, τὸ στέφος ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· σχόντες γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλον· ἔθραυσαν καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἱκεσίαις Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)

Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.

Τῆς φύσεως θεσμῶ, συνημμένοι ἐνθέως, ὁμόψυχοι στερρῶς, ὡς ὀμαίμονες θεῖοι, αὐτάδελφοι Μάρτυρες, ἐν ἀθλήσει ὠράθητε, ὦ Εὐλάμπιε, σὺν τὴ σεμνὴ Εὐλαμπία, ὅθεν στέφανον, νικητικὸν δεδεγμένοι, ἠμᾶς διασῴζετε.

Κοντάκιον

Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.

Τοὺς γενναίους Μάρτυρας, καὶ ἀδελφοὺς κατὰ σάρκα, τὸν σοφὸν Εὐλάμπιον, καὶ Εὐλαμπίαν τιμῶμεν, οὗτοι γὰρ τῶν τυραννούντων μηχανουργίας, ᾔσχυναν τῇ δυναστείᾳ τοῦ σταυρωθέντος· ἀνεδείχθησαν διόπερ, Μαρτύρων δόξα, ὁμοῦ καὶ καύχημα.

Ὁ Οἶκος

Τὴν δυάδα πιστοὶ τῶν Ἀθλοφόρων σήμερον, ἐν ᾠδαῖς ἱεραῖς καὶ ὕμνοις εὐφημήσωμεν, ὅτι τῶν εἰδώλων καθεῖλον τὴν πλάνην, πολυθεΐας τὸ πῦρ κατασβέσαντες, καὶ δαίμονας ᾔσχυναν, τῶν δὲ τυράννων τὸν θυμὸν οὐκ ἔπτηξαν ξίφη τε καὶ πῦρ μὴ δειλιάσαντες, οὔτε θηρίων ὁρμὰς ἀγρίων, ἀγωνισάμενοι καλῶς, Εὐλάμπιος ὁ εὐκλεής, σὺν τῇ σεπτῇ Εὐλαμπίᾳ, ἀδελφοὶ σύναθλοι δειχθέντες, Μαρτύρων δόξα, ὁμοῦ καὶ καύχημα.

Μεγαλυνάριον

Χαίρετε Μαρτύρων σεπτὴ δυάς, Εὐλάμπιε μάκαρ, σὺν τῇ Εὐλαμπίᾳ τῇ ἀδελφῆ, καὶ διακοσίους, Ἁγίους Ἀθλοφόρους, ὑπὲρ ἡμῶν Κυρίῳ, ἀεὶ πρεσβεύσατε.

Πηγή: saint.gr

Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου

October 9, 2017, 11:29 am

≫ Next: Το δωμάτιο στο Αρεταίειο Νοσοκομείο στο οποίο εκοιμήθη ο Άγιος Νεκτάριος

≪ Previous: Άγιοι Ευλάμπιος και Ευλαμπία τα αδέλφια

$

0

0

Το 1570, μία σειρά στρατιωτικών επιτυχιών, κατέστησε τους Οθωμανούς κυρίαρχους στη λεκάνη της Μεσογείου. Ο κίνδυνος, πλέον, για την Ευρώπη γινόταν όλο και πιο ορατός.

Οι Οθωμανοί δεν αποτελούσαν μόνον θρησκευτική, αλλά και εδαφική και εμπορική απειλή. 

Τα περισσότερα από τα κράτη της Δυτικής Ευρώπης ήταν μεγάλες εμπορικές δυνάμεις. Ως εκ τούτου, μία επέκταση των Οθωμανών στα δικά τους όρια, θα περιόριζε -αν δεν εξαφάνιζε κιόλας- το δικό τους εμπόριο.Επιπλέον, οι τουρκικές θηριωδίες εξαγρίωσαν όχι μόνον τους ηγέτες, αλλά και τους λαούς της Ευρώπης.Υπό αυτές τις συνθήκες, και με πρωτοβουλία του Πάπα Πίου Ε’, συγκροτήθηκε στρατιωτική συμμαχία μεταξύ χριστιανικών κρατών: ο Ιερός Συνασπισμός (Sacra Liga). Στη συμμαχία αυτή συμμετείχαν η Ισπανία, η Βενετία, η Ρώμη, η Σαβοΐα, το τάγμα των Ιωαννιτών Ιπποτών, η Γένουα.

Στις 16 Σεπτεμβρίου 1571, στόλος, τον οποίον αποτελούσαν δυνάμεις από όλα τα μέλη του Ιερού Συνασπισμού, ξεκίνησε από τη Μεσσήνη της Ιταλίας για τ’ ανατολικά. Αρχηγός του Ενωμένου Χριστιανικού Στόλου ορίσθηκε ο 24χρονος Δον Ζουάν ο Αυστριακός, εξώγαμος γιος του Βασιλιά της Ισπανίας (& Γερμανίας) Καρόλου Α’, και αδελφός του Βασιλιά της Ισπανίας Φιλίππου Β’. Συναρχηγοί ήταν ο Αρχιστράτηγος των Παπικών δυνάμεων Μαρκαντόνιο Κολόννα, ο Βενετός Ναύαρχος και μετέπειτα Δόγης Σεμπαστιάνο Βενιέρ, ο Διοικητής της Δεξιάς Πτέρυγας του Στόλου Τζιαν Αντρέα Ντόρια, ο Γενικός Προβλεπτής Θαλάσσης Αγκοστίνο Μπαρμπαρίγκο, και ο Μάρκο Γκουιρίνι.

Η σύγκρουση μεταξύ των δύο στόλων, που πραγματοποιήθηκε στη θαλάσσια περιοχή, που τότε ήταν γνωστή ως «Κόλπος της Ναυπάκτου», ήταν καταστροφική για την πλευρά των Οθωμανών, αφού μόλις 35 από τα 280, περίπου, πλοία τους σώθηκαν, ενώ 20.000 ήταν οι νεκροί τους. Οι απώλειες για τους Ευρωπαίους ήταν πολύ μικρότερες: 8.000 νεκροί. Η Ναυμαχία αυτή στοίχισε περισσότερες ζωές στους Έλληνες, αφού Έλληνες κωπηλάτες υπήρχαν, τόσο στα πλοία των Ευρωπαίων, όσο και σ’ εκείνα των Οθωμανών. Αξιωματικός στο πολεμικό «Μαρκησία» του Αντρέα Ντόρια ήταν και ο Ισπανός συγγραφέας του «Δον Κιχώτη», ο Μιγκουέλ ντε Θερβάντες, ο οποίος έχασε εδώ το χέρι του.

Στη δυτική πλευρά του ενετικού λιμένος της Ναυπάκτου, βρίσκεται το Πολιτιστικό Πάρκο Θερβάντες, όπου είναι αναρτημένες αναμνηστικές μαρμάρινες επιγραφές, αφιερώματα των Πρεσβειών των εμπλεκομένων στη Ναυμαχία κρατών. Εκεί υψώνεται, επίσης, και το άγαλμα του Μιγκουέλ ντε Θερβάντες.

Σε επαφή με το δυτικό ενετικό τείχος του κάστρου της Ναυπάκτου, κοντά στο Λιμάνι, υψώνεται ο Πύργος του Μπότσαρη. Χτίστηκε σε δύο φάσεις: ο δυτικός πύργος τον 15ο αι. και ο ανατολικός τον 16ο αι.

Στο ανατολικό τμήμα του Πύργου, βρίσκεται εγκατεστημένη μία μόνιμη έκθεση, με σκοπό την προβολή της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου. Η έκθεση περιλαμβάνει περίπου 80 αντίγραφα έργων ζωγραφικής ή χαρακτικής, τα οποία είχαν γίνει από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες της εποχής εκείνης. Στο ισόγειο εκτίθενται έργα, που αναφέρονται στη ναυμαχία με τρόπο αλληγορικό ή συμβολικό, αφιερώματα σε εκκλησίες της Δύσης, καθώς και προσωπογραφίες των αρχηγών των Κρατών, που αποτέλεσαν, τότε, τον Ιερό Συνασπισμό (Sacra Liga). Στον πρώτο όροφο, παρουσιάζονται έργα ζωγραφικά, χαρακτικά, καθώς και οι τάπητες τοίχου του Τζιαν-Αντρέα Ντόρια, που έχουν ως θέμα τις φάσεις της Ναυμαχίας. Οι τάπητες αυτοί υφάνθηκαν στις Βρυξέλλες, πάνω σε σχέδια του ζωγράφου Λούκα Καμπιάζο.

Στη Βενετία, κοντά στην εκκλησία του Αγίου Μάρκου, υπάρχει εκκλησία, αφιερωμένη στην Σάντα Μαρία Φορμόζα, όπου και βρίσκεται η εικόνα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας, της ναυαρχίδας του Σεμπαστιάνο Βενιέρ.

Στο Ναυτικό Μουσείο της Βαρκελώνης, υπάρχει πιστό αντίγραφο -σε πραγματικές διαστάσεις- της γαλέρας του Δον Ζουάν του Αυστριακού, μαζί με το λάβαρό του και το γλυπτό άγαλμα του Christo di Lepanto.

Με ιστορική βάση τη Ναυμαχία, η Ναύπακτος είναι πόλη αδελφοποιημένη με την Ποντεβέδρα της επαρχίας Γαλικίας της Ισπανίας, από το 1982, και με το Μαρίνο της Περιφέρειας της Ρώμης, από το 2004.

Από το Μαρίνο καταγόταν ο Μαρκαντόνιο Κολόννα, ένας από τους υπαρχηγούς του Ενωμένου Χριστιανικού Στόλου στη Ναυμαχία του 1571. η μεγαλύτερη εορτή του Μαρίνο είναι η αναπαράσταση της επιστροφής του Κολόννα στην πόλη του από το Λεπάντο. Κατά την αναπαράσταση αυτή, δεκάδες καβαλάρηδες, ντυμένοι με αναγεννησιακές στολές, οι οποίες κατασκευάζονται στα εργαστήρια του Μαρίνο γι’ αυτόν τον σκοπό, διασχίζουν έφιπποι τον κεντρικό δρόμο της πόλης, μπροστά στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Βαρνάβα, και καταλήγουν στο Δημαρχείο.

Η αναπαράσταση αυτή λαμβάνει χώρα κάθε πρώτη Κυριακή του Οκτωβρίου -ημέρα κατά την οποία εορτάζεται η Ναυμαχία σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη- και συνδυάζεται με την Γιορτή του Κρασιού και του Σταφυλιού («Μαλβαζία»), το οποίο και ρέει άφθονο από ειδικές παροχές στις δημόσιες βρύσες του κεντρικού δρόμου της πόλης.

Οι δεσμοί της συγκεκριμένης πόλης με τη Ναύπακτο είναι τέτοιοι, ώστε έχουν ονομάσει την κεντρική πλατεία τους «πιάτσα ντι Λέπαντο», και την ποδοσφαιρική τους ομάδα «Λέπαντο». Μαθαίνουν, δε, στα παιδιά τους την ιστορία της Ναυμαχίας από τις πρώτες, ήδη, τάξεις του Δημοτικού Σχολείου.

Κάθε Οκτώβριο, ο Δήμος, προς ανάμνησιν του σημαντικού αυτού ιστορικού γεγονότος, διοργανώνει εκδηλώσεις και αναπαράσταση της ναυμαχίας στο μικρό ενετικό λιμανάκι. Σ’ αυτήν συμμετέχουν αντιπροσωπείες και Διπλωματικές Αποστολές από τις χώρες που έλαβαν τότε μέρος στη ναυμαχία.

Αν και η είδηση της καταστροφής παρέλυσε, τότε, τον Σουλτάνο, ωστόσο ήταν για τους Δυτικούς «μία νίκη χωρίς επαύριον», αφού δεν την εκμεταλλεύτηκαν όπως έπρεπε. Εκτός αυτού, νέα δοκιμασία -σφαγές και αιχμαλωσίες- περίμενε τον ελληνικό πληθυσμό.

Όπως και να’χει, ήταν η πρώτη φορά που καταρρίφθηκε το αήττητον της Τουρκικής αρμάδας. Ο δε Ναύαρχος Γκραβιέ έγραψε: «Η τύχη του κόσμου, τρεις φορές εξαρτήθηκε από την έκβαση μιας τεράστιας ναυτικής σύρραξης: στη Σαλαμίνα, στο Άκτιο και στη Ναύπακτο».-

Πηγή

Το δωμάτιο στο Αρεταίειο Νοσοκομείο στο οποίο εκοιμήθη ο Άγιος Νεκτάριος

October 9, 2017, 11:34 am

≫ Next: Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης - Γιατί μας πειράζουν οι δαίμονες;

≪ Previous: Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου

$

0

0

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης - Γιατί μας πειράζουν οι δαίμονες;

October 9, 2017, 11:41 am

≫ Next: «Γέροντα Παΐσιε, γιατί τα άγρια ζώα δεν πειράζουν τους Αγίους;»

≪ Previous: Το δωμάτιο στο Αρεταίειο Νοσοκομείο στο οποίο εκοιμήθη ο Άγιος Νεκτάριος

$

0

0

Κάντε κλικ στην εικόνα.

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 3-11-2011 (Σύναξη νέων).
hristospanagia3.blogspot.gr

«Γέροντα Παΐσιε, γιατί τα άγρια ζώα δεν πειράζουν τους Αγίους;»

October 9, 2017, 11:52 am

≫ Next: Μπερδέψαμε την ταπείνωση με την κακομοιριά και την απλοϊκότητα

≪ Previous: Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης - Γιατί μας πειράζουν οι δαίμονες;

$

0

0

- Γέροντα, ο Χριστός χωράει σε όλες τις καρδιές;

- Ο Χριστός χωράει, οι άνθρωποι δεν Τον χωράνε, γιατί δεν προσπαθούν να διορθωθούν. Για να χωρέση ο Χριστός μέσα μας, πρέπει να καθαρίση η καρδιά. «Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός...».

– Γέροντα, γιατί τα άγρια ζώα δεν πειράζουν τους Αγίους;

– Αφού ημερεύουν οι άνθρωποι, ημερεύουν και τα άγρια ζώα και αναγνωρίζουν ότι ο άνθρωπος είναι αφεντικό τους. Στον Παράδεισο, πριν από την πτώση, τα άγρια θηρία έγλειφαν τους Πρωτοπλάστους με
ευλάβεια, αλλά μετά την πτώση πήγαιναν να τους ξεσκίσουν. Όταν ένας άνθρωπος επανέρχεται στην προπτωτική κατάσταση, τα ζώα τον αναγνωρίζουν πάλι για αφεντικό. Σήμερα όμως βλέπεις ανθρώπους που είναι χειρότεροι από τα άγρια θηρία, χειρότεροι από τα φίδια. Εκμεταλλεύονται απροστάτευτα παιδιά, τους παίρνουν τα χρήματα καί, όταν έρχωνται σε δύσκολη θέση, τα ενοχοποιούν, καλούν την αστυνομία, τα πηγαίνουν και στο ψυχιατρείο. Γι᾿ αυτό τον 147ο Ψαλμό, που διάβαζε ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, για να ημερέψουν τα άγρια ζώα και να μην κάνουν κακό στους ανθρώπους, τον διαβάζω, για να ημερέψουν οι άνθρωποι και να μην κάνουν κακό στους συνανθρώπους τους και στα ζώα.

– Πώς επανέρχεται, Γέροντα, ο άνθρωπος στην προπτωτική κατάσταση;

– Πρέπει να εξαγνισθή η καρδιά. Να αποκτήση την ψυχική αγνότητα, δηλαδή ειλικρίνεια, τιμιότητα, ανιδιοτέλεια, ταπείνωση, καλωσύνη, ανεξικακία, θυσία. Έτσι συγγενεύει ο άνθρωπος με τον Θεό και αναπαύεται μέσα του η θεία Χάρις. Όταν κάποιος έχη την σωματική αγνότητα, αλλά δεν έχη την ψυχική αγνότητα, δεν αναπαύεται ο Θεός σ᾿ αυτόν, γιατί υπάρχει μέσα του πονηρία, υπερηφάνεια, κακία κ.λπ. Τότε η ζωή του είναι μια κοροϊδία. Από ᾿δώ να ξεκινήσετε τον αγώνα σας: Να προσπαθήσετε να αποκτήσετε την ψυχική αγνότητα.

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Γ’: Πνευματικός αγώνας, έκδ. Ι. Ησυχ. «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης: 2001.

---

Μπερδέψαμε την ταπείνωση με την κακομοιριά και την απλοϊκότητα

October 9, 2017, 11:56 am

≫ Next: Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: « Είσαι σκεύος πλασμένο από τον Θεό. Δόξασε, λοιπόν, Εκείνον που σε έφτιαξε»

≪ Previous: «Γέροντα Παΐσιε, γιατί τα άγρια ζώα δεν πειράζουν τους Αγίους;»

$

0

0

"Μπερδέψαμε τήν ταπείνωση μέ τήν κακομοιριά καί τήν ἁπλοϊκότητα. 

Μόνο ὅμως ὁ ἀληθινά ταπεινός μπορεῖ νά εἶναι πραγματικά χαρούμενος, ἀστεναχώρητος, νηφάλιος, γαλήνιος καί ὑπερβολικά εἰρηνικός. "

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

Πηγή

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: « Είσαι σκεύος πλασμένο από τον Θεό. Δόξασε, λοιπόν, Εκείνον που σε έφτιαξε»

October 9, 2017, 11:58 am

≫ Next: Να ξέρεις ότι σε ψάχνει ο Χριστός στα κρυφά μονοπάτια της σκοτεινής ζωής σου

≪ Previous: Μπερδέψαμε την ταπείνωση με την κακομοιριά και την απλοϊκότητα

$

0

0

Πηγή

Να ξέρεις ότι σε ψάχνει ο Χριστός στα κρυφά μονοπάτια της σκοτεινής ζωής σου

October 9, 2017, 12:01 pm

≫ Next: «Όταν νηστεύη ο άνθρωπος, ο νούς αποκτά δύναμη και νικά τους λογισμούς»

≪ Previous: Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: « Είσαι σκεύος πλασμένο από τον Θεό. Δόξασε, λοιπόν, Εκείνον που σε έφτιαξε»

$

0

0

Κύριε μου, Εσύ που γνωρίζεις τα βάθη της καρδίας ενός εκάστου, δώσε θεία ενίσχυση. Είδα πόνο και θλίψη απόψε, κάτω από γέλια και όμορφα χαμόγελα.

Μόνο Εσύ γνωρίζεις τον πόνο ενός εκάστου και τα λάθη του, τα οποία τον κατατρέχουν ως άλλες ερυνίες. 

Ο πόνος δεν μπορεί να σκεπαστεί ούτε με το χαλαρό άναμα ενός τσιγάρου ούτε με ένα ελαφρύ ή έντονο make-up. 

Τα μάτια τα λένε όλα παιδί μου. Αγκάλιασε τον Εσταυρωμένο.

Καταφίλησε τα πληγωμένα πόδια Του. Αυτός θα σου δώσει τη δύναμη και την υπομονή για όσα θα ήθελες να μου πεις σήμερα. 

Ερωτεύσου Αυτόν που σε αγαπά.

Τον Ωραίο κάλλη παρα πάντας ανθρώπους. 

Αυτός θα σου δώσει τη λύση. 

Κατάθεσε στα πόδια Του απλά και ταπεινά όλα αυτά που σε ταλαιπωρούν.

Η λύση τότε θα έρθει χωρίς να το καταλάβεις. Η λύση θα είναι αυτός ο ίδιος ο Σταυρός. 

Ο Σταυρός δε οδηγεί στην Ανάσταση.

.....Να ξέρεις δε, ότι σε ψάχνει ο Χριστός στα κρυφά μονοπάτια της σκοτεινής ζωής σου. Σε ψάχνει στην εθνική οδό μα και στη στροφή του δρόμου. Στα φανάρια, στο σπίτι εκείνο που χθες είχες μπει και που δεν έπρεπε. Στους χώρους εκείνους που μονάχα μούχλα και δυσωδία υπάρχει. Και εκεί είναι ο Χριστός και σε ψάχνει. Όλος αυτός ο "θόρυβος"στη ζωή σου, για πολλά και διάφορα πράγματα, όπως, έγνοιες, αγωνίες, αμαρτίες, θελήματα, οικονομικές συμφορές, ανέλιξη με αθέμιτα μέσα, πολυπραγμοσύνη, υπερβολική δουλειά, αργία, μηδενίζουν τη φωνή του Θεού στη καρδιά σου. Έτσι τίποτα δεν ακούς.

Αφουγκράσου τα βήματά Του, τους ψιθύρους Του στην καρδιά σου. Τότε τα προβλήματα σου παρόλο που θα είναι εκεί πάντοτε σταθερά, πάντοτε! δεν θα αλλάξουν δεν θα εκλείψουν, (τα προβλήματα ) θα αλλάξεις χωρίς να το καταλάβεις, τον τρόπο που τα αντιμετωπίζεις.

Αν έχεις αποκλειστικότητα στα προβλήματά σου τότε απλά τα πολλαπλασιάζεις. 

Ανάθεσε τις έγνοιες σου, τους πόνους σου, τις αγωνίες σου, τον εαυτό σου, τους γονείς σου, τα παιδιά σου, τα εγγόνια σου, την επιθυμία σου να αποκτήσεις παιδιά, τον ή την σύζυγο σου, στο Θεό. Όλα αυτά στου Χριστού τα ματωμένα πόδια να τα αποθέσεις.

Για θυμήσου τι λέμε σε κάθε θεία λειτουργία! "εαυτοὺς καὶ αλλήλους, καὶ πάσαν τὴν ζωὴν ημών Χριστώ τω Θεω παραθώμεθα".

Τους εαυτούς μας και τους άλλους ανθρώπους, τα παιδιά μας, τους φίλους μας, τους συγγενείς μας, τους οικείους μας, τους συναδέλφους μας, τους συμπολίτες μας, τα πάντα, τον κόσμο όλο να τον αφήσουμε στα χέρια του Θεού!

Τότε, μόνο τότε θα τα βλέπουμε όλα διαφορετικά. Άσε που και σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να γίνει και το θαύμα. Το θαύμα της καρδιάς, που γεμίζει από Χριστό, και τότε τίποτε άλλο δεν ζητάει παρά μόνο Αυτόν!

Κι αυτό που έχεις στο μυαλό, που σε ζαλίζει, που σε ωθεί …. Ξέρεις εσύ … να το βγάλεις από το νου σου. Δεν είναι αυτή η λύση στη τραγωδία σου. Λύση είναι να βρεις τον χαμένο εαυτό σου. 

Βάλε μια νέα αρχή στη ζωή σου. Βρες ένα καλό πνευματικό. Άρχισε να αγωνίζεσαι τον καλό αγώνα. Με πραγματική μετάνοια. Όχι ψευδο-μετάνοια, όχι ψευδο-νηστεία. Δεν πάμε στον πνευματικό απλά σαν σε ψυχολόγο. 

Πάμε να ομολογήσουμε πρώτα, ότι δεν αγαπάμε τον Θεό. Και να αφήσουμε όλα όσα άνομα, παράνομα, και κρυφά – που τα βλέπει ο Θεός - και όλα όσα δεν αρέσουν στο Θεό, στο πετραχήλι του ιερέως. 

Ποτέ μην πεις: so what? 

και τι έγινε! Όλοι τα κάνουν αυτά…!

Αυτό να ξέρεις, σε απομακρύνει από το Θεό. Δεν φεύγει ο Θεός από σένα.

Εσύ φεύγεις από Αυτόν, με τις πράξεις και τα έργα σου πίσω από, ένα τοίχο, πίσω από ένα παραβάν, καθώς και μέσα στου μυαλού σου τα κρυφά μονοπάτια.

Ακούμπησε τα χέρια σου με εμπιστοσύνη στον Γεννηθέντα μα και Σταυρωθέντα Χριστό. Ακολούθησε βήμα βήμα τα Βήματά Του! Αυτό να ξέρεις συνεπάγεται στερήσεις!

Νιώσε στα εσώψυχα σου ότι όντως είμαστε φιλοξενούμενοι σ΄ αυτή τη γη!

Καλές υπομονές ψυχή πονεμένη.

Με πόνο και πατρική αγάπη

Πάτερ Αντρέας Θεμιστοκλέους

Πηγή

«Όταν νηστεύη ο άνθρωπος, ο νούς αποκτά δύναμη και νικά τους λογισμούς»

October 9, 2017, 12:23 pm

≫ Next: Ψήφισμα κληρικών της Μητροπόλεως Αιτωλίας για Θρησκευτικά και ταυτότητα φύλου

≪ Previous: Να ξέρεις ότι σε ψάχνει ο Χριστός στα κρυφά μονοπάτια της σκοτεινής ζωής σου

$

0

0

Ο ΑΣΚΗΤΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΒΙΓΛΟΛΑΥΡΙΩΤΗΣ
ΕΚ ΓΟΜΑΤΙΟΥ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ (+2004)

Ὁ γερο-Εὐθύμιος ἔλεγε γιὰ τὸν Γέροντά του ὅτι ἔλαμπε (ἀπὸ ἀρετές) σ’ ὅλο τὸ Ἅγιον Ὄρος. «Ἦταν ἅγιος ὁ Γέροντάς μου», διηγεῖτο ἀργότερα καὶ ἔκλαιγε ἀπὸ συγκίνηση καὶ ἀγάπη.

Ἐκεῖ στὴν ὑπακοὴ τοῦ γέροντος Βαρλαὰμ ἐπιδόθηκε ὁ γερο-Εὐθύμιος σὲ μεγάλες ἀσκήσεις. Νήστευε πολύ, ἔκανε διπλές, δηλαδὴ ἔτρωγε κάθε δύο μέρες ἕνα πιάτο ἀλάδωτο…

Γιὰ τὸν Γέροντά του πήγαινε στὴν θάλασσα, ψάρευε καὶ τὸν ἀνέπαυε καθὼς ἦταν ἡλικιωμένος, ἀλλὰ ὁ ἴδιος γευόταν τῆς ἐγκρατείας τὴν τρυφήν, παξιμάδι καὶ νερόβραστα ὄσπρια ἢ λαχανικά, ἀνέλαια φυσικά…

Μαζὶ μὲ τὴ νηστεία ἔκανε μετάνοιες ἀμέτρητες καὶ εὐχὴ ἀδιάλειπτη. Φρόντιζε καὶ τὴν μικρὴ περιοχὴ τῆς Καλύβης τους καὶ ἔκανε καὶ λίγο ἐργόχειρο. Γιὰ περισσότερη ἡσυχία καὶ ἀπερίσπαστη ἐπίδοση στὴν εὐχὴ ἔκτισε παραδίπλα ἕνα κελλάκι μικρὸ μὲ κτιστὸ κάθισμα…

Ἐκεῖ ὁ γερο-Εὐθύμιος ἀγρυπνοῦσε τὶς νύχτες λέγοντας τὴν εὐχή. Ὅταν ἤθελε νὰ ξεκουραστῆ, κοιμόταν καθιστὸς στὸ κτιστὸ κάθισμά του, καὶ πάλιν, ὅταν ξυπνοῦσε, συνέχιζε τὴ νοερά του ἐργασία. (…)

Ἄλλη φορὰ ἡρπάγη σὲ θεωρία καὶ εἶδε τὸ ἄκτιστο φῶς. Τὸ ἐκμυστηρεύτηκε στὸν γέροντα Παΐσιο, καὶ ἐκεῖνος γιὰ νὰ ὠφελήση κάποιον νέον θεολόγο καὶ μοναχὸ τοῦ ἀνέφερε τὸ γεγονός…

Ὁ νέος πῆγε στὸν γερο-Εὐθύμιο καὶ τὸν ρωτοῦσε ἐπίμονα μὲ ἐνδιαφέρον τί ἔκανε, πῶς εἶδε τὸ ἄκτιστο φῶς καὶ ἂν εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἦταν μία ἑβδομάδα σὲ θεωρία.

Ἐκεῖνος ἀποφεύγοντας νὰ ἀποκαλύψη τὰ μυστικά του βιώματα τοῦ εἶπε: «Ναί, μ’ ἔβαλε ὁ Γέροντάς μου κανόνα μία βδομάδα θεωρία. Μαλώσαμε κάποτε· τὸν ἔδειρα καὶ μὲ κανόνισε ἔτσι».

Ὁ νέος φυσικὰ τὰ ἔχασε καὶ δὲν κατώρθωσε νὰ βρῆ ἄκρη μὲ τὸν ἀσκητὴ τῆς Βίγλας, τὸν γερο-Εὐθύμιο…

Ἀφοῦ ἔθαψε τὸν Γέροντά του καὶ πῆρε τὴν εὐχή του, συνέχισε τοὺς ἀσκητικούς του ἀγῶνες μὲ πιὸ μεγάλη ἔνταση. (…) Μαζὶ μὲ τ’ ἄλλα ἀγωνίσματά του ἔκανε καὶ πολὺ ὡραῖες, ἐπιτυχημένες σαλότητες.

Πήγαινε στοῦ Φιλοθέου παλαιά, ποὺ ἦταν ἰδιόρρυθμο, καὶ ὅταν ὁ ὑπεύθυνος μοναχὸς μοίραζε τὴν κουμπάνια στοὺς πατέρες, ὁ γερο-Εὐθύμιος ἔλεγε σ’ ἕνα καλογέρι· «τώρα νὰ δῆς τί θὰ τοὺς κάνω». Πήγαινε καὶ ἔμπαινε μπροστὰ στὴν γραμμὴ πρὶν ἀπ’ ὅλους τοὺς πατέρες, καὶ ἐνῷ δὲν ἐδικαιοῦτο κουμπάνια, γιατὶ δὲν ἦταν ἀπὸ τὸ Μοναστήρι, ἔλεγε ἀπαιτητικά:

«Θὰ μοῦ δώσεις δυὸ κουτιὰ καλαμαράκια, μία πλάκα τυρί, ἐκεῖνο καὶ ἐκεῖνο», καὶ ἀφοῦ γέμιζε τὸν ντορβά του μὲ τρόφιμα, πήγαινε καὶ τὰ μοίραζε σὲ φτωχὰ καὶ ἀνήμπορα γεροντάκια. Ἔδινε τὴν ἐντύπωση τοῦ παράξενου, τοῦ ἰδιότροπου, τοῦ σαλοῦ, τοῦ πλεονέκτη, ἐνῷ ὁ ἴδιος ζοῦσε τόσο πτωχικὰ καὶ ἀσκητικά.

Κάποτε εἶχε καρφώσει ἕνα καρούλι στὸν τοῖχο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Καθολικοῦ τῆς Λαύρας. Ἐκεῖ κρεμοῦσε τὸ τριακοσάρι του κομποσχοίνι καὶ καθήμενος στὸ στασίδι του «τραβοῦσε κομποσχοίνι». Ἀλλὰ τὸ καρούλι γυρίζοντας ἔκανε θόρυβο. Ἕνας προϊστάμενος τὸν παρατήρησε καὶ ὁ γερο-Εὐθύμιος τοῦ ἔδωσε ἕνα χαστούκι.

Πῆγε στὴν πανήγυρη ἑνὸς Κελλιοῦ καὶ ἔψαλε. Στὸ τέλος εἶπε ἐπιτακτικὰ στὸν Γέροντα τῆς συνοδείας: «Θὰ μοῦ δώσεις αὐτὸ καὶ κεῖνο καὶ κεῖνο καὶ ἕνα μουλάρι νὰ τὰ φορτώσω, καὶ ἕνα καλογέρι νὰ φέρη πίσω τὸ μουλάρι».

Πολλοὶ νέοι μοναχοὶ ζήτησαν νὰ μείνουν μαζί του, ἀλλὰ κανεὶς δὲν μπόρεσε νὰ τὸν ἀκολουθήση στὴν ἄσκηση. Αὐτοὺς ποὺ ἤθελε νὰ τοὺς διώξη, γιατὶ ἔβλεπε ὅτι δὲν κάνουν γι’ αὐτὴν τὴν ζωή, τοὺς ἔκανε διάφορες δοκιμὲς καὶ ἔτσι ἀναγκάζονταν νὰ φύγουν.

Ἕνας ἱερομόναχος ζήτησε νὰ μείνη μαζί του. Τὸν δέχτηκε καὶ τοῦ εἶπε νὰ ποτίση τὰ δέντρα. Μετὰ ὁ ἱερομόναχος περίμενε νὰ τοῦ στρώση τράπεζα. Ἔλεγε ὁ γερο-Εὐθύμιος: «Νόμιζε ὅτι μετὰ θὰ τὸν τραπεζώσω. Μοῦ λέει : «Θὰ φύγω». «Νὰ φύγης τώρα ποὺ εἶναι ἥλιος». Καὶ ἔφυγε καὶ αὐτός…

Ἦταν ἀσυγκατάβατος καὶ ἀκριβής. Δὲν ἐπέτρεπε καμμία οἰκονομία, οὔτε στὸν ἑαυτό του οὔτε σ’ αὐτὸν ποὺ θὰ ἔμενε μαζί του.

Κάποτε φιλοξένησε φιλομόναχο νέον. Τὸν ἔβαλε νὰ κοιμηθῆ στὸ κελλὶ τοῦ Γέροντός του. Μετὰ τὸν Ἑσπερινὸ παρέθεσε τράπεζα. Ὅ,τι καλύτερο εἶχε γιὰ νὰ ἀναπαύση τὸν ἐπισκέπτη του.

Ρεβύθια βρασμένα ἀλάδωτα, παξιμάδι βρεγμένο καὶ δυὸ εἴδη ἐλιές. «Αὐτὲς εἶναι καλύτερες», εἶπε.

Ἀλλὰ καὶ οἱ δυὸ ἦταν κατάπικρες. Τὰ πιάτα ἦταν πήλινα, τὸ τραπέζι παλαιό, ἡ κουζίνα μισοσκότεινη καὶ κάτω στρωμένη μὲ χῶμα, ἀλλὰ ὅλα ἦταν ταιριαστά, εἶχαν χάρι ἀσκητική, ἁπλότητα καὶ πιὸ εὐχάριστα ἀπὸ τὸ πολυτελέστερο ξενοδοχεῖο.

Ὕστερα στὴν συζήτηση ὁ Γέροντας ἦταν πατρικὸς καὶ στοργικός· συμβούλευε πολὺ ὡραῖα καὶ πρακτικὰ τὸν ἐπισκέπτη. Μιλοῦσε μὲ μία ἐλευθερία, μὲ ἀπάθεια, ἐνῷ τὰ γαλανά του μάτια, ὅμοια μὲ τὸν καταγάλανο οὐρανό, ἔδειχναν μία ἀθωότητα μικροῦ παιδιοῦ…

Ἔλεγε: «Ὅλη ἡ βάση εἶναι ἡ νηστεία. Ἀπὸ δῶ γεννῶνται ὅλα τ’ ἄλλα· καὶ ἡ προσευχή, ἡ ὑπακοή, ἡ ἀγρυπνία. Ὅταν νηστεύη ὁ ἄνθρωπος, ὁ νοῦς ἀποκτᾶ δύναμη καὶ νικᾶ τοὺς λογισμούς. Τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με», ἀκούγεται μέσα του. Τὴν μονοφαγία τὸ παλιόκορμο δὲν τὴν φοβᾶται. Ἡ μονοφαγία (δηλ. νὰ τρώη κανεὶς μία φορὰ τὴν ἡμέρα μετὰ τὸν Ἑσπερινό), δὲν θέλει καθησιό, θέλει καὶ δουλειά. Ὅταν νηστεύη ὁ ἄνθρωπος, ἀπὸ δυὸ ἡμέρες καὶ πάνω τότε μπορεῖ νὰ μὴ δουλεύη.

Σὲ ὅσους τὸν ρωτοῦσαν, ἔδινε πρακτικὲς καὶ ὠφέλιμες συμβουλές, ἐνῷ προετοιμαζόταν ὁ ἴδιος γιὰ τὸ μεγάλο ταξίδι. Προσευχόταν συνεχῶς γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ τὸν κόσμο. Ἔλεγε συχνά: «Τί νὰ κάνω; Δὲν ἔχω δάκρυα γιὰ νὰ κλάψω τὸν κόσμο».

Προαισθανόμενος τὴν κοίμησή του συγχωρήθηκε μὲ ὅλους τοὺς πατέρες καὶ ἐκοιμήθη εἰρηνικὰ στὶς 9 Ἰουλίου τοῦ ἔτους 2004. Τὴν εὐχή του ἀσκητὴ τῆς Βίγλας νὰ ἔχουμε. Ἀμήν!

Πηγή: Ἀπὸ τὴν Ἀσκητικὴ καὶ ἡσυχαστικὴ ἁγιορείτικη παράδοση, ἐκδ. Ἱ. Ἡσυχαστήριον «Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος», ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2011.

Πηγή

Ψήφισμα κληρικών της Μητροπόλεως Αιτωλίας για Θρησκευτικά και ταυτότητα φύλου

October 9, 2017, 12:29 pm

≫ Next: «Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών»

≪ Previous: «Όταν νηστεύη ο άνθρωπος, ο νούς αποκτά δύναμη και νικά τους λογισμούς»

$

0

0

Την έμπονη αντίδρασή και την θλίψη προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, τον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως και σύσσωμη την αντιπολίτευση της Χώρας απέστειλε 

με ψήφισμα ο κλήρος της Μητροπόλεως Αιτωλίας και Αικαρνανίας για την αντικατάσταση των βιβλίων των το μάθημα των Θρησκευτικών και για το πρόσφατο νομοθέτημα, όπου δίνεται η δυνατότητα για τη “νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου”.

Ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς και όλοι οι Kληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως, μετά την εποικοδομητική και αφυπνιστική ομιλία του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου, που έγινε στον Ιερό Ναό του Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου στις 28 Σεπτεμβρίου 2017, με θέμα «Η αρετή της ταπεινοφροσύνης στη ζωή του Κληρικού», κατόπιν και της διεξοδικής συζητήσεως που ακολούθησε για όλα τα τρέχοντα εκκλησιαστικά ζητήματα και προβλήματα, επιθυμούμε να εκφράσουμε την έμπονη αντίδρασή μας και την θλίψη μας προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, τον Προέδρο της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως και σύσσωμη την αντιπολίτευση της Χώρας μας:

Α’). Για την αντικατάσταση των βιβλίων των θρησκευτικών με αντιχριστιανικούς και αντιπαιδαγωγικούς «Φακέλους».

Β’). Για το πρόσφατο νομοθέτημα, όπου δίνεται η δυνατότητα για τη “νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου”.

– Α’ –

Η κατάργηση των ορθοδόξων κατηχητικών και ομολογιακών βιβλίων των θρησκευτικών, δημιουργούν καίρια ερωτήματα και προβληματισμούς προς όλους τους πολιτικούς φορείς της Χώρας μας.

Γι’ αυτό, τονίζουμε προς αυτούς ότι:

Με τις ενέργειές σας, ποδοπατείτε το Σύνταγμα της Χώρας μας, που ομιλεί ξεκάθαρα ότι η επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι «η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού…». Μάλιστα, με το άρθρο 16 παράγραφος 2, η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες. Εσείς με ποιό δικαίωμα θέλετε τα παιδιά μας να γίνουν άθεα και άθρησκα και να τους δημιουργήσετε σύγχυση με τις διάφορες διδασκαλίες θρησκειών;

Με τη νέα ύλη του μαθήματος των θρησκευτικών, τολμάτε να βλασφημείτε και να ακυρώνετε την Θεότητα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, εξισώνοντάς την με τον Μωάμεθ, τον Κομφούκιο και τον Βούδα. Όμως όλοι αυτοί είναι άνθρωποι με πάθη και αδυναμίες, που επινόησαν και δημιούργησαν ψευτοθρησκείες, δεν είναι ο Ένας και αληθινός Θεός, το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος.

Προστατεύετε την ελευθερία των μουσουλμάνων, των παπικών, των χιλιαστών και των αθέων παιδιών, ενώ καταστρατηγείτε την ελευθερία της ορθόδοξης χριστιανικής νεολαίας που αποτελεί την πλειοψηφία της Πατρίδος μας! Αυτή είναι η δικαιοσύνη που έχετε κληθεί να υπηρετείτε; Με ποιό δικαίωμα αρνήστε τη διδασκαλία της ορθόδοξης πίστης και παράδοσης, τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό, και προωθείτε τον οικουμενισμό, τον θρησκευτικό συγκριτισμό, και την πολυθρησκεία;

Επινοείτε Σχέδια Νόμων που αλλοιώνουν την ελληνορθόδοξο ταυτότητά μας, προβαίνοντας έτσι στην συστηματική αποχριστια-νοποίηση των νέων μας. Για ποιό λόγο έχετε υποχωρήσει στις αξιώσεις των αντιεκκλησιαστικών κέντρων που απεργάζονται την από-χριστιανοποίηση των παιδιών μας; Ερευνήσατε αν εμείς θέλουμε να συσχηματιστούμε ως Έλληνες και Ορθόδοξοι Χριστιανοί με την άθεη Ευρώπη; Άλλωστε καμιά ευρωπαϊκή απόφαση δεν επιβάλει κατάργηση της Εθνικής μας ελληνοχριστιανικής παραδόσεως, των αξιών και των συμβόλων μας.

Έχει ήδη απαγορευτεί η είσοδος των πνευματικών –εξομολόγων για την εξομολόγηση των παιδιών στα σχολεία μας. Πρόσφατα καταργήσατε την έπαρση της Σημαίας(!). Με ποιά δικαιολογία; Προσεχώς, απ’ ότι φαίνεται, επιθυμείτε να καταργήσετε και την προσευχή και να προχωρήσετε στον, όπως εσείς φαντάζεστε, χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας, ώστε να διώκεται ότι έχει σχέση με την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας.

Εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας γι’ αυτού του είδους τα νομοθετήματα και δηλώνουμε ότι παραμένουμε πιστοί στον Κύριό μας Ιησού Χριστό, που προστατεύει την Εκκλησία Του και την Πατρίδα μας.

Επιθυμούμε τα παιδιά μας να γνωρίσουν τον Τριαδικό μας Θεό και την Αγία Γραφή. Δεν θέλουμε να αποκτήσουν ξερές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Θέλουμε να γνωρίσουν την ορθόδοξη χριστιανική πίστη, τους βίους των Αγίων και τα Μυστήρια της Εκκλησίας, που οδηγούν στον αγιασμό του ανθρώπου και δημιουργούν ολοκληρωμένες προσωπικότητες.

Συμπαραστεκόμαστε ολόθερμα σε όλους τους δασκάλους και τους καθηγητές θεολόγους και όλων των ειδικοτήτων, γιατί δίνουν μάχες στα σχολεία για την σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας.

Καλούμε τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων να αντιδράσουν για να περιφρουρήσουμε τα παιδιά μας από τα «άθεα γράμματα», όπως έλεγε ο μέγας Διδάχος του Γένους μας, συντοπίτης μας άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

– Β’ –

Διαμαρτυρόμαστε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας για το αντιχριστιανικό και ανθελληνικό Νομοθέτημα, όπου δίνεται η δυνατότητα για τη “νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου”.

Είναι δαιμονική έμπνευση να αλλάζει κανείς το φύλο του με απλή αίτηση, σε λίγα λεπτά, πράγμα που είναι αντίθετο από εκείνο που χάρισε ο Θεός στους ανθρώπους και μάλιστα όταν γίνεται από την εφηβική ηλικία, την πιο ευαίσθητη ηλικία για τον μέλλον κάθε εφήβου.

Έτσι πλέον δημιουργείται αναστάτωση και σύγχυση με την τόσο επιπόλαιη θεσμοθέτηση Νόμου, ο οποίος έρχεται σε αντίθεση με την φυσιολογία, οντολογία και βιολογία του ανθρώπου και που οδηγεί στο βδελυρό αμάρτημα της ομοφυλοφιλίας.

Μετά το “σύμφωνο συμβίωσης” για τα ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια, την καθιέρωση της θεματικής εβδομάδος περί ”εμφύλων ταυτοτήτων” – αφιερωμένη στην κάθε είδους κτηνώδη διαστροφή, τώρα πλέον με μια απλή αίτηση μπορεί κάποιος να δηλώνει το επιθυμητό φύλο.

Μπροστά σ’ αυτή την αντιχριστιανική και βιολογική τραγωδία:

Καλούμε όλους τους πολιτικούς της Χώρας μας να καταψηφίσουν και να ακυρώσουν το συγκεκριμένο Νομοσχέδιο.

Καλούμε τους γονείς να αντισταθούν στην μεθοδευμένη διαστροφή των παιδιών μας σε συνεργασία με την Εκκλησία μας, η οποία διαφυλάσσει το ήθος και σέβεται την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου όπως την δημιούργησε ο Θεός. Ως κατ’ εικόνα Θεού πλασμένοι, δεν έχουμε δικαίωμα στον γενετήσιο αυτοπροσδιορισμό, γιατί είναι πράξη εγωιστική και αποτελεί άρνηση του Δημιουργού μας Τριαδικού Θεού, ο οποίος μας έπλασε με τόση σοφία και χάρη. Όποιος έχει «δυσφορία για το φύλο» που του χάρισε ο Θεός πάσχει από ψυχική ασθένεια.

Δηλώνουμε απερίφραστα ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι «διαφορετικότητα», αλλά είναι θανάσιμο αμάρτημα που επισύρει την οργή του Θεού. Οδηγεί στην παράχρηση του σώματος και δημιουργείται ένα νέο είδος ανθρώπου, που δεν είναι άνθρωπος, αλλά υποχείριο της αμαρτίας και του διαβόλου.

Η Εκκλησία μας ως πνευματική Μητέρα, κι εμείς οι κληρικοί που αφουγκραζόμαστε τα υπαρξιακά προβλήματα των ανθρώπων, δηλώνουμε απερίφραστα ότι δεν μισούμε τον αμαρτωλό άνθρωπο αλλά την αμαρτία. Φοβόμαστε, όμως, ότι γρήγορα θα ψηφισθεί και άλλος νόμος για την τεκνοθεσία από τα ομόφυλα ζευγάρια. Προφητικά είναι τα λόγια του Αγίου Νείλου: «Θα έρθει καιρός που δεν θα διακρίνονται οι άνδρες από τις γυναίκες».

Φτάνει πιά..! Ας μετανοήσουμε, κληρικοί και λαϊκοί, για τις υπο-χωρήσεις μας στην μεθοδευμένη απεμπόληση της ελληνοχριστιανικής παραδόσεως, της ιστορίας και της γλώσσας μας, που κατά τρόπο προκλητικό πολεμούνται από τη μασονία και όλες τις σκοτεινές δυνάμεις. Σκοπός τους, να διαλύσουν τον οικογενειακό θεσμό που αποτελεί ύψιστο ιδανικό της πατρίδος μας και ανέδειξε Ήρωες και Αγίους.

Παρακαλούμε όσους κρατάνε τα ηνία της πατρίδος μας να μη γίνονται θύματα των ξένων κέντρων. Ζούμε σε έσχατες ημέρες! Ο Άγιος Παΐσιος ο αγιορείτης, ο αγαπημένος άγιος όλων των Ελλήνων, μας καλεί να έχουμε την «καλή ανησυχία» για να διαφυλάξουμε τα παιδιά μας, που αποτελούν την χρυσή ελπίδα, από τον εκμαυλισμό και την διαφθορά.

Προσευχόμαστε στον Κύριό μας Ιησού Χριστό, τον αρχηγό της Πίστεώς μας, την Παναγία μας και όλους τους Αγίους της Εκκλησίας μας, να δώσουν δύναμη σε όλους μας, ώστε να διαφυλάξουμε τα ζώπυρα της Πίστεως και της Πατρίδος μας.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+Ὁ Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς

ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

«Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών»

October 9, 2017, 12:39 pm

≫ Next: Ομιλία για τον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη στην ορεινή Ζόγκα (φωτογραφίες)

≪ Previous: Ψήφισμα κληρικών της Μητροπόλεως Αιτωλίας για Θρησκευτικά και ταυτότητα φύλου

$

0

0

Ομιλία για τον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη στην ορεινή Ζόγκα (φωτογραφίες)

October 9, 2017, 12:47 pm

≫ Next: Διεστραμμένη και καθαρά αρρωστημένη αντίληψη για την πολιτική

≪ Previous: «Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών»

$

0

0

Στην Αργολίδα βρέθηκε η Σεβαστή Αθηνά Σιδέρη, πνευματικό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου τού Καυσοκαλυβίτου, καλεσμένη από τον Ιερομόναχο Ιγνάτιο Γρηγοριάτη, υπεύθυνο του προσκυνηματικού κέντρου Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου στην ορεινή Ζόγκα Αργολίδος.

Το θέμα της ομιλίας της ήταν "Άγιος Πορφύριος ό Καυσοκαλυβίτης".

Σε μια κατάμεστη αίθουσα του συνεδριακού κέντρου του Αγίου Ιγνατίου η Αθηνά Σιδέρη, ανέπτυξε το θέμα της ομιλίας της με τρόπο γλαφυρό και ζωηρό όπως άλλωστε κάνει σε κάθε ομιλία της για τον Άγιο Πορφύριο.

Την ομιλία παρακολούθησαν ο Σεβ. Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος, ιερείς από την Αργολίδα και πάρα πολύς κόσμος. 

Πριν την ομιλία τελέσθηκε εσπερινός στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, ιερουργούντος του πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Μητροσύλη, ενώ τέθηκαν προς προσκύνηση Ιερά Λείψανα Αγίων.

Η Αθηνά Σιδέρη ήταν πνευματικό του τέκνο, και όσα παρουσίασε ήταν από την προσωπική της έμπειρα που είχε κοντά στον "Οσιο Πορφύριο''.

Πηγή

---

Διεστραμμένη και καθαρά αρρωστημένη αντίληψη για την πολιτική

October 9, 2017, 12:50 pm

≫ Next: Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή αν είχαμε μνήμη θανάτου!

≪ Previous: Ομιλία για τον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη στην ορεινή Ζόγκα (φωτογραφίες)

$

0

0

Ήταν Μάρτιος του 1917 και η Ρωσία βρισκόταν σε αναβρασμό. Ήδη το τσαρικό καθεστώς έχει ανατραπεί. Η προσωρινή κυβέρνηση των επαναστατών εγκαθίδρυσε την πρώτη δημοκρατία στη Ρωσία.

Στις 3 Απριλίου ο Λένιν επιστρέφει από την Ζυρίχη στην Πετρούπολη καί δηλώνει πως «η Ρωσία έχει αποκτήσει την τελειότερη δημοκρατία(;) του κόσμου». Αυτή όμως η τελειότερη δημοκρατία του κόσμου δεν θα παραμείνει για πολύ… Ο Λένιν ετοιμάζεται, οργανώνεται, συνωμοτεί και τον Οκτώβριο θα ανατρέψει την κυβέρνηση Κέρενσκυ με τη δική του αντεπανάσταση και θα την αντικαταστήσει με τη δικτατορία του προλεταριάτου.Η Οκτωβριανή αντεπανάσταση δεν εγκαθιδρύθηκε χωρίς αίμα. Τρομοκρατία, συλλήψεις, εκτελέσεις και ο φοβερός εμφύλιος πόλεμος αιματοκύλισαν την αχανή χώρα και προκάλεσαν ανείπωτες συμφορές και καταστροφές.Τελικά «ο μεγάλος Οκτώβρης ήταν στην πραγματικότητα ο τάφος της λαϊκής εξέγερσης, η υποταγή του λαού στους καινούργιους τσάρους, που δεν τον άφησαν ποτέ πιά να ξανασηκώσει κεφάλι». Στη δίνη αυτή βρέθηκε και η Εκκλησία, που μπήκε εξ αρχής στο στόχαστρο των Μπολσεβίκων… Δεν άργησε να ξεσπάσει και ο εμφύλιος πόλεμος που καταρράκωσε την αχανή χώρα. Το καλοκαίρι του 1918 ο εμφύλιος γενικεύθηκε. Ο εμφύλιος εξελισσόταν ανεξέλεγκτος. Οι νεκροί και οι τραυματίες πολλοί…Κατόπιν, άρχισε η εξόντωση των εξεγερμένων. Τότε πολλοί άνθρωποι έχασαν άδικα τη ζωή τους. Σε τέτοιες επαναστάσεις, όπως επανειλημμένα δείχνει η ιστορία, η ανθρώπινη ζωή είναι πολύ φτηνή. Οι επαναστάσεις για να στηριχθούν χρειάζονται αίμα. Και η Οκτωβριανή επανάσταση δεν μπορούσε να ξεφύγει απ’ αυτό τον κανόνα.

Ο ίδιος ο Λένιν κήρυξε σαν μοναδικό σκοπό την εκκαθάριση της ρωσικής γης από κάθε βλαβερό έντομο, γράφοντας: «…Λοιπόν την τρομοκρατία πρέπει να τη δικαιώσουμε και να τη νομιμοποιήσουμε»! Ο Α. Σολζενίτσιν αναφέρει: «… Διαβάζοντας τον Λένιν εντυπωσιαζόμαστε απ’ την κακία κι απ’ το μίσος που δημιουργούνται μέσα του και που τα προκαλεί η ελάχιστη απόκλιση, η πιο μικρή διαφορά σκέψης.Αλλά επίσης ο Λένιν ανέπτυξε σε ίσο βαθμό εκείνο το μίσος που χαρακτηρίζει τον οπαδό του μαρξισμού… και αναλύοντας σε βιβλίο του τους λόγους που εξ αιτίας τους απέτυχε η Κομμούνα το 1871 καταλήγει στο ουσιαστικό συμπέρασμα ότι η Κομμούνα σκότωσε πολύ λίγους ανθρώπους! Δεν τουφέκισε αρκετούς. Έπρεπε να εξαφανίσει ολόκληρες τάξεις απ’ τον πληθυσμό του Παρισιού. Κι αυτό ο Λένιν κατόρθωσε και το απέδειξε ότι ήταν σωστό, όταν ο ίδιος ήρθε στην εξουσία».

Με το ιδεολογικό αυτό υπόβαθρο οι Μπολσεβίκοι προσπάθησαν να επιβληθούν στη ρωσική επικράτεια… Οι νικητές έδειξαν όλη την αγριότητά τους. Η κατάσταση ήταν ανεξέλεγκτη. Και όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, όλοι φαντάζονται τον εαυτό τους αρχηγό. Άνθρωποι σπιθαμιαίοι, μικρόνοες, μειονεκτικοί, που δεν είναι ικανοί ούτε την οικογένειά τους να διευθύνουν, βρίσκουν την ευκαιρία να γίνουν «εξουσία» και να εκτονώσουν όλα τα κόμπλεξ που τους κατατρύχουν. Αρχίζουν απάνθρωπες αντεκδικήσεις και μάλιστα για ασήμαντες αφορμές. Ιδιαίτερα την πληρώνουν άνθρωποι με ήθος και εντιμότητα, ίσως γιατί όλη η παρουσία και η ζωή τους αποτελεί έλεγχο για τη ζωή των ανέντιμων και καιροσκόπων…

Από την πρώτη μέρα της Οκτωβριανής επανάστασης η Ρωσική Εκκλησία μπήκε στο στόχαστρο. Το σύνθημα «κάτω ο ουρανός» κυριάρχησε.Ο Λένιν δεν έκρυβε το μίσος του για την Εκκλησία: «…Όσο πιο πολλοί τουφεκιστούν από τις τάξεις των αστών και του κλήρου, τόσο θα ’ναι καλύτερα»!Καθημερινά γίνονται αναφορές για τα ανήκουστα εγκλήματα και τις αιματοχυσίες, θύματα των οποίων είναι αθώοι άνθρωποι που σε τίποτα δεν έφταιξαν, παρά μόνον στο ότι έπραξαν το καθήκον τους απέναντι στο Θεό και την πατρίδα.Εκείνοι που υπόσχονται να επαναφέρουν στη Ρωσία την τάξη και τη δικαιοσύνη σκορπίζουν το έγκλημα και τη βία εναντίον όλων και ιδιαίτερα της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας. Γράφει ο Σολζενίτσιν: «Το 1918 για να επιταχύνουν και την πολιτιστική νίκη της επανάστασης, άρχισαν να αρπάζουν και να πετάνε τα λείψανα των αγίων και να κατάσχουν τα εκκλησιαστικά σκεύη.Λαϊκές εξεγέρσεις ξεσπούσαν για να υπερασπίσουν τις αφανιζόμενες εκκλησίες και τα μοναστήρια… Τότε, φυσικά, αναγκάζονταν να καθαρίζουν μερικούς επί τόπου, ενώ άλλους τους έπιαναν».

Οι δίκες κληρικών και λαϊκών διαδέχονται η μία τη άλλη… Το 1922 εκτελέστηκαν 2.690 κληρικοί, 1962 μοναχοί, 3447 μοναχές…Το κομμουνιστικό καθεστώς από τον Οκτώβριο του 1917 πέρασε αρκετούς κλυδωνισμούς. Ο εμφύλιος πόλεμος που ακολούθησε βύθισε τη χώρα σε απέραντη θλίψη. Η τρομοκρατία έγινε το κυριότερο όπλο των επαναστατών.Οι ιθύνοντες καθιέρωσαν την πιο νόμιμη(;) τρομοκρατία, που γνώρισε η ιστορία. Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 10 εκατομμύρια Ρώσοι έχασαν τη ζωή τους στα τρία πρώτα χρόνια που επακολούθησαν την επικράτηση του Λένιν…

Ο ισχυρός άνδρας(;) ο Λένιν, από το 1922 μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο αρχίζει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Η υγεία του επιδεινώνεται. Κάποιος καραδοκεί.Δεν είναι άλλος από τον Στάλιν, ο οποίος προετοιμάζεται. Ο Λένιν πεθαίνει το 1924. Ο Στάλιν γίνεται κύριος της κατάστασης, παραμερίζοντας και εξοντώνοντας τους πάντες…Όλη η ιστορία της ζωής του Στάλιν ήταν μια αλυσίδα εγκλημάτων καί το 1934 εξομολογείται ότι έβρισκε τη μεγαλύτερη χαρά στη ζωή του με το να παρακολουθεί στενά κάποιον εχθρό του, να ετοιμάζει το κάθε τι με κόπους, να εκδικείται ανελέητα και κατόπιν να πηγαίνει για ύπνο!».Από την αγριότητά του δεν ξέφυγε και η Εκκλησία που μπήκε πλέον στη χειρότερη περίοδο της ιστορίας της…Ο Στάλιν για να ισχυροποιηθεί και να ασφαλιστεί, άρχισε να εξοντώνει τους πάντες, ακόμη και τους συνεργάτες του. Η τρομοκρατία γίνεται νόμος για την «οικοδόμηση του σοσιαλισμού».

Η βίαιη κολεκτιβοποίηση που επέβαλε ο «πατερούλης», οδήγησε στην απόγνωση το λαό. Από το 1934 ως το θάνατο του Στάλιν (1953), ένα τριμελές ειδικό συμβούλιο του ΝΚVD είχε τη δικαιοδοσία να συλλαμβάνει, να ανακρίνει, να δικάζει, να καταδικάζει και να επιβάλλει ποινές σε άτομα ύποπτα για πολιτική αντίθεση. Το ειδικό συμβούλιο συνεδρίαζε κρυφά, ερήμην του κατηγορουμένου!Στη ζοφερή αυτή περίοδο τα στρατόπεδα γέμισαν, ενώ άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ο Σολζενίτσιν κατά μέσο όρο υπολογίζει πώς γίνονταν 40.000 εκτελέσεις τον μήνα! (Μόνο επί Στάλιν, οι θανατωθέντες στη Ρωσία ανέρχονται τους 66 εκατομμύρια ανθρώπους!!!

Στο βωμό μιας διεστραμμένης και καθαρά αρρωστημένης αντίληψης για την πολιτική. Τα στρατόπεδα του «σωφρονισμού με εργασία» (τι σκέπτεται ο διάβολος!) αριθμούσαν 5 εκατομμύρια κρατουμένων το Γενάρη του 1937. Εφτά εκατομμύρια άλλων θυμάτων είχαν συλληφθεί στη διάρκεια των χρόνων 1937-38…

Φαντασθείτε τι επακολούθησε. Για κάποιους υποστηρικτές αυτής της κατάστασης, υπήρχε ένα αίσθημα ότι ζούσαν σε έναν ονειρικό κόσμο. Ούτε μια λέξη για την πείνα, τις επιδημίες, το ξεκλήρισμα ολόκληρων περιοχών…. Η τεράστια πλειοψηφία του λαού στην Μόσχα δεν είχε ιδέα για το τι γινόταν στη ρωσική επικράτεια. Η απέραντη χώρα ήταν σκεπασμένη από ένα κάλυμμα σιωπής και κανείς έξω από το μικρό κύκλο τω μεμυημένων, δεν μπορούσε να σχηματίσει μια συνολική εικόνα της καταστάσεως.

«Αρχιεπίσκοπος Λουκάς»

του Αρχιμ. Νεκταρίου Αντωνοπούλου

Πηγή

Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή αν είχαμε μνήμη θανάτου!

October 9, 2017, 1:04 pm

≫ Next: Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης - Δυστυχισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να πάνε στον ουρανό...

≪ Previous: Διεστραμμένη και καθαρά αρρωστημένη αντίληψη για την πολιτική

$

0

0

Ο θάνατος είναι η κοινή μοίρα όλων των ανθρώπων. Μπροστά του οι κοσμικοί τίτλοι ευτελίζονται, τα αξιώματα απομυθοποιούνται, η αλαζονεία σβήνει, τα πλούτη πτωχαίνουν, το κάλλος μαραίνεται, ο

άνθρωπος απογυμνώνεται από τα περιττά και στέκει απέριττος μπροστά σε μια πραγματικότητα για την οποία δεν πλάστηκε. Ο θάνατος τον βρίσκει, ενώ είναι ξένος με την φύση του, άγνωστος με την ουσία του.Γι’ αυτό και ο θάνατος προκαλεί αποστροφή και φόβο, αποκρούεται ενστικτωδώς, απωθείται στο περιθώριο, λες κι αυτή η απώθηση θα τον νικήσει. Κι όμως, υπάρχει κάτι πιο φοβερό από το θάνατο να χάνει μια μάνα το παιδί της!Στην είσοδο της πόλης Ναϊν, ο Χριστός συναντά μία νεκρική πομπή. Πρόκειται για το ξόδι το μονάκριβου παιδιού μιας χαροκαμένης χήρας.

Ο Χριστός την σπλαχνίζεται, της δίνει κουράγιο, με ένα Του λόγο ανασταίνει το παιδί και το αποδίδει στη μητέρα του ζωντανό και υγιές και όλοι δοξάζουν τον Θεό για το μέγα γεγονός. Ο θάνατος δεν είναι δημιούργημα του Θεού. Είναι ανθρώπινη επιλογή. Προήλθε από την επιθυμία του ανθρώπου να αυτονομηθεί, να απομακρυνθεί από την πηγή της ζωής, το Θεό, νομίζοντας ότι μπορεί να ζήσει χωρίς Αυτόν. Κι όμως, η αγάπη του Θεού ήταν τέτοια και τόση, ώστε να μην αφήσει τον άνθρωπο στην κατάσταση της αιωνίου νεκρώσεως. Και αυτό είχε κόστος. Ο Θεός έγινε άνθρωπος, έζησε και πέθανε ως άνθρωπος και ο δικός Του θάνατος έγινε η αφορμή να θριαμβεύσει η ζωή, που πηγάζει από το κενό μνημείο και αφορά εκείνους που θα πιστέψουν σ’ Αυτόν, θα πιστέψουν ότι μπορούν να νικήσουν τον θάνατο δι’ Αυτού. «Ο θάνατος αποτελεί, πράγματι, την καταστροφή που συμβαίνει όταν ένα δημιούργημα απομακρύνεται από τον Δημιουργό του, την πηγή της ζωής. Ο θάνατος είναι η πιο ανθρώπινη από κάθε άλλη πράξη. Είναι το μοναδικό πράγμα που έχουμε από κοινού από την αρχή του κόσμου και εξής και είναι μια πράξη που εκφράζει ολόκληρη την αδυναμία και την ανικανότητα της κτιστής μας φύσης. Και όμως, διά του θανάτου και τίποτε λιγότερο, ο Χριστός έδειξε ότι ο ίδιος είναι Θεός. Και με τον τρόπο αυτό, χωρίς να υποβαθμίζεται η τραγωδία του θανάτου, ο Χριστός άνοιξε το δρόμο για να δούμε ένα βαθύτερο μυστήριο στον θάνατο. Στην πραγματικότητα έχει εξάπαντος μεταμορφώσει το θάνατο, καθώς εκείνο που κάποτε ήταν το τέλος, τώρα γίνεται η αρχή».

Ακριβώς σ’ αυτή τη λογική κινούμενη η Εκκλησία μας συστήνει ν’ αποκτήσουμε αυτό που οι Άγιοι ονομάζουν «μνήμη θανάτου», που δεν είναι τίποτα άλλο από το μέτρο αξιολόγησης της ζωής, της τοποθέτησης της ζωής στα ακριβή της όρια. «Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας λένε πως πρέπει να διατηρούμε έντονα τη μνήμη του θανάτου. Όχι έχοντάς την ως φόβητρο, αλλά ως υπόμνηση πως πρέπει να ζούμε σε όλο το βάθος της τη ζωή, όσο κι αν αυτή διαρκέσει. Να ζούμε έμπρακτα, όχι στην επιφάνεια, αλλά στο βάθος. Μόνο ο θάνατος μπορεί να μας δώσει το μέτρο αυτού που πρέπει να είναι η ζωή. Μόνο εκείνος που είναι έτοιμος να δώσει τη ζωή του στο Θεό, στην εσώτατη αλήθεια, στον πλησίον του, θα μπορέσει να ζήσει με όλη τη δύναμη της ψυχής του. Όποιος δεν είναι έτοιμος να πληρώσει με τη ζωή του το προνόμιο να βρίσκεται εν τη ελευθερία, εν τη πιστότητι, δεν θα ζήσει ποτέ την πληρότητα της δύναμης της αλήθειας. Θα είναι πάντα επιφυλακτικός από φόβο μήπως γονατίσει, μήπως υποφέρει ή εκτεθεί πέρα από όσα είναι έτοιμος ή διατεθειμένος να δώσει…» Είναι αλήθεια πως εμείς οι άνθρωποι ταλαιπωρούμε τη σκέψη και τη ζωή μας όλη με αμέτρητες έγνοιες, που συχνά προκαλούν άγχη, στενοχώριες, οδηγούν σε αδιέξοδα. Τα τετριμμένα της καθημερινότητας δε μας επιτρέπουν να συνειδητοποιήσουμε την μόνη αλήθεια, ότι σύντομα θα πάψουμε να υπάρχουμε ως βιολογικές υπάρξεις, αλλά οι ψυχές μας θα συνεχίζουν να ζουν στην αιωνιότητα. Ενώ βλέπουμε τον θάνατο γύρω μας, τον απωθούμε από την πραγματικότητα του εαυτού μας.

Κι όμως, πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή αν είχαμε μνήμη θανάτου! Ένας κορυφαίος Έλληνας πολιτικός του κοντινού παρελθόντος, ένας αληθινά πνευματικός άνθρωπος και Ακαδημαϊκός, έλεγε: «όταν τύχει και αδειάσει η ψυχή μου από τις έγνοιες της καθημερινότητας, από τις άδικες διώξεις κατά των φίλων μου, από τις αθλιότητες της πολιτικής, από τις μιζέριες της Ακαδημίας, τότε συγκεντρώνεται η συνείδησή μου στο πιο ουσιαστικό πρόβλημά μου, στο θάνατό μου. Και μπορώ να πω πως αυτές οι ώρες είναι οι πιο ξεκουραστικές…». Και σε άλλο σημείο λέει: «Κάθε μέρα μελετώ το θάνατό μου, όπως ο καλός πιανίστας μελετά καθημερινά τις γκάμες του, για να είναι έτοιμος για την ερχόμενη συναυλία του, που μπορεί να είναι η τελευταία». Επειδή, αδελφοί μου, δε γνωρίζουμε πότε θα παίξουμε το τελευταίο έργο της ζωής μας, ας διατηρούμε σε εγρήγορση την ψυχή μας, έχοντας ενεργή μέσα μας την μνήμη του θανάτου.

Αρχιμ. Ε.Ο.

Πηγή

Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης - Δυστυχισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να πάνε στον ουρανό...

October 9, 2017, 1:06 pm

≫ Next: Θοδωρής Αθερίδης: "Δεν αντέχω να ζω χωρίς Θεό "

≪ Previous: Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή αν είχαμε μνήμη θανάτου!

$

0

0

Η ζωή μου, οι λογισμοί μου, η ύπαρξή μου, ο τρόπος της προσευχής μου οφείλουν να μην είναι ένα σακάτεμα του εαυτού μου, να μην είναι μια δυσκολία, ένα σφίξιμο, ένα στρίμωγμα, αλλά να είναι χαρά και

τέρψη και πανηγύρι η ζωή μου. 

Γιατί; Διότι δυστυχισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να πάνε στον ουρανό. Αφού από εδώ είναι αποτυχημένοι, καταλαβαίνουμε ποιο θα είναι και το μέλλον τους.

Όταν λέγει κάποιος, δεν μπορώ, πονάω, είμαι άρρωστος, δεν με αγαπούν, δεν με λυπούνται, όπως νοιώθει εδώ στη γη, έτσι θα συνεχίσει να νοιώθει και στον ουρανό. Αφού η Εκκλησία, δηλαδή ο Χριστός, δεν μπορεί να του δώσει χαρά εδώ, σε αυτή τη ζωή –διότι δεν θέλει την χαρά του Χριστού αλλά ζητάει άλλες χαρές- ,ούτε εκεί πάνω θα έχει χαρά.

Πηγή

Θοδωρής Αθερίδης: "Δεν αντέχω να ζω χωρίς Θεό "

October 9, 2017, 1:34 pm

≫ Next: Το Έθνος μας κινδυνεύει, ο διάβολος με τα όργανά του χτύπησε την ρίζα

≪ Previous: Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης - Δυστυχισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να πάνε στον ουρανό...

$

0

0

Η εκ βαθέων εξομολόγηση του καταξιωμένου ηθοποιού Θοδωρή Αθερίδη που μιλάει για την δύναμη της πίστης, της προσευχής , της συγχώρεσης και για τις σχέσεις του με τους Αγίους και την ΚΝΕ!

Διαβάστε το σχετικό απόσπασμα που δημοσιεύεται στο τελευταίο φύλο της εφημερίδας "Ορθόδοξη Αλήθεια"

-Η αθεΐα σήμερα είναι διαδεδομένη όσο ποτέ άλλοτε, ειδικά στον δικό σας καλλιτεχνικό χώρο;

Υπάρχει μία αθεΐα και ένας αγνωστικισμός – αφού έτσι προτιμούν καλύτερα να το ονομάζουν - εν τούτοις όλοι πριν από την παράσταση κάνουν τον σταυρό τους!

Όταν ταξιδεύουν στο αεροπλάνο, κάνουν τον σταυρό τους άθεοι άνθρωποι. Δεν μπορώ να βγάλω άκρη! Πιστεύω αυτό που έχει πει πνευματικός μου: «Ο άνθρωπος είναι τόσο μόνος του ακόμη και όταν είναι με άλλους ανθρώπους που εάν δεν είχε τον Θεό θα τρελαινόταν.»

Το πρόβλημα δεν είναι όταν αρνείσαι τον Θεό, επειδή ο Θεός έχει μέριμνα και για όποιον Τον αρνείται. Το πρόβλημα είναι μήπως σε αρνηθεί ο Θεός! Σε αυτό το σημείο νομίζω ότι πρέπει να αρχίζει για κάποιον το… σκληρό ροκ.

- Ο πλέον αγαπημένος σας Άγιος ποιος είναι;

Είχα γνωρίσει στο Άγιο Όρος τον Άγιο Παίσιο και έχω διαβάσει τον βίο και τους λόγους του Αγίου Πορφυρίου που μου ξεκουράζουν την καρδιά όταν τους διαβάζω!

Ο Άγιος Πορφύριος συμβουλεύει να μην παλεύουμε με το κακό. Ο καλύτερος τρόπος είναι απλώς να σκέφτεσαι το καλό! Όσο παλεύεις το κακό τόσο αυτό έρχεται πιο κοντά σου! Επίσης, αγαπημένος μου είναι και ο Άγιος Νεκτάριος στην Αίγινα.

-Το μεγαλύτερο δίδαγμα από την διδασκαλία του Χριστού;

Είναι η εσωτερική επανάσταση της αγάπης! Η έννοια της μετάνοιας και της συγχώρεσης. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να μάθεις εσύ να συγχωρείς και όχι να σε συγχωρέσει ο Θεός!

-Σε εσάς η έννοια της πίστης αποκαλύφθηκε με αφορμή ένα σημαντικό για την ζωή σας γεγονός ή ήταν απόρροια της σχέσης της οικογένεια σας με την Εκκλησία;

Το δικό μου περιβάλλον θα το χαρακτήριζα ελαφρώς συγκρουσιακό. Και δεν εννοώ με αυτό ότι ήταν νοσηρό. Αλλά ότι ο πατέρας μου ήταν αριστερός και δεν πίστευε ποτέ στον Θεό ενώ η μητέρα μου πίστευε στον Θεό, πήγαινε συχνά στην εκκλησία και άναβε το καντηλάκι στο σπίτι – χωρίς βέβαια υπερβολές. 

Σε αυτό το περιβάλλον εγώ εμφάνιζα δύο εαυτούς: ο ένας ήταν ότι μου άρεσε να είμαι απόλυτα ρεαλιστής και, από απ΄την άλλη πλευρά, όλες οι υπαρξιακές – μεταφυσικές ανησυχίες μου συνέκλιναν στο ότι δεν θα είχε νόημα αυτή η ζωή εάν δεν υπήρχε Θεός. Στην εφηβεία αυτή η σύγκρουση με είχε οδηγήσει να γίνω μέλος της ΚΝΕ. Επειδή όμως πίστεψα ότι δεν μπορούσα να «παντρέψω» συγχρόνως δύο πράγματα, τον Θεό και τον ιστορικό υλισμό – μαρξισμό, έτσι όπως τον αντιλαμβανόμουν, είχα πάρει την απόφαση να σταματήσω να προσεύχομαι και να μην ασχολούμαι με τον Θεό. Δεν άντεξα όμως να ζω έτσι, χωρίς τον Θεό.

Πηγή

Το Έθνος μας κινδυνεύει, ο διάβολος με τα όργανά του χτύπησε την ρίζα

October 10, 2017, 3:45 am

≫ Next: Καλαβρύτων σε Ραγκούση: Άνανδρε και δειλέ άνθρωπε, συκοφάντη, «Κηπουρέ του ΓΑΠ»

≪ Previous: Θοδωρής Αθερίδης: "Δεν αντέχω να ζω χωρίς Θεό "

$

0

0

Ο διάβολος με τα όργανά του χτύπησε την ρίζα, χτύπησε την Πίστη και έβαλε μέσα τον σατανισμό. Το Ελληνικό αίμα που χύθηκε εάν ενωθεί τώρα, θα γίνει πλωτό ποτάμι να πνίξει τους διεφθαρμένους που πλανούν και πλανώνται.